245
ÖZET
Amaç:Şiddet hayatın her alanında ve dünyanın hemen her bölgesinde görülebilen önemli bir toplum sağlığı sorunudur. Bu çalışma-nın amacı Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde görev yapmakta olan sağlık çalışanlarının aile içi şiddete maruz kalıp kalmadıkla-rını değerlendirmektir.
Yöntemler:Çalışmamız bir anket çalışması olup, 2013 yılında Dicle Üniver-sitesi Tıp Fakültesi Hastanelerinde akademik personel, asistan doktor, hemşire, ebe, sağlık teknisyeni ve laborant olan sağ-lık çalışanlarından 371 kişiye gönüllük esasına bağlı olarak uygulandı.
Bulgular:Çalışmamıza katılan gönüllüle-rin 203 (%54,7) tanesi erkek olup 168 (%45,3) tanesi kadındı. Olgular yaş aralıklarına göre değer-lendirildiğinde 18-30 yaş aralığın-da 188 olgu, 31-4 yaş aralığında 119 olgu, 41-50 yaş aralığında 37 olgu, 51-60 yaş aralığında 21 olgu ve 61 yaş ve üzerinde ise toplam 6 olgu bulunmakta idi. Olguları-mızın 63'ünün (%17) aile içi şid-dete maruz kaldığını tespit ettik. Çalışmamızda hekimler arasında fiziksel ve psikolojik şiddetin daha fazla olduğu, cinsel ve ekonomik şiddetin ise hemşireler ve diğer sağlık çalışanları içerisinde daha fazla olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç:Hastalarında şiddet unsuru gör-düğü anda hemen tanımlayacak ve gerekli destekleri sağlayacak olan sağlık çalışanlarının kendileri de şiddete maruz kalabilmektedirler. İnsanların acılarına bir yardım eli uzatması beklenen sağlık çalışanlarının şiddete kendilerinin maruz kalması ça-lışmamız sonucunda elde ettiği-miz üzücü bir sonuçtur.
Conclusion:Healthcare staff who would define any fact of violence in the patients and provide the required support may also be exposed to violence. Healthcare staff exposure themselves to violence while they are expected to lend a helping hand is a sad outcome that were obtained as a result of the present study.