Nutritional Management of Gastrointestinal Diseases

Cave, Nick

doi:10.1002/9781118785669.ch12

Cited by 14 publications

(39 citation statements)

References 278 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Diet A utilized dried beet pulp, fructooligosaccharides, and mannanoligosaccharides, while Diet B utilized powdered cellulose followed by dried beet pulp. Based on the ingredient composition, Diet A would be expected to provide more fermentable fibers and prebiotics that may have promoted an increased production of total intraluminal short-chain fatty acids and positively influenced microbial populations (21)(22)(23)(24)(25)(26)(27)(28)(29)(30). While dietary fiber and prebiotics are generally considered to provide benefits primarily within the large intestine and aid in the management of diarrhea, recent studies have demonstrated immune modulating benefits that could have broader benefits, particularly in conditions with an inflammatory nature (31,32).…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Evaluation of Two Dry Commercial Therapeutic Diets for the Management of Feline Chronic Gastroenteropathy

Perea¹,

Marks

Daristotle³

et al. 2017

Front. Vet. Sci.

View full text Add to dashboard Cite

Management of feline chronic gastroenteropathies has included intervention with both veterinary therapeutic formulas designed to manage non-specific gastrointestinal disorders and those designed with limited novel or hydrolyzed ingredients for management of food-responsive enteropathies and steroid-responsive enteropathies (inflammatory bowel disease). There have been few studies evaluating the use of dietary intervention for the management of feline chronic gastroenteropathy. This prospective, multi-center study evaluated the use of two commercially available feline veterinary therapeutic dry diets designed to manage non-specific gastrointestinal disorders in 28 cats with a history of chronic vomiting and/or diarrhea. The majority of cats enrolled in the study had a history of vomiting (n = 25), with a smaller number having a history of concurrent diarrhea (n = 2) or diarrhea alone (n = 3). Cats were excluded if diagnostic tests identified any systemic or infectious disease that could be associated with the clinical signs of vomiting or diarrhea, and if they were panhypoproteinemic, hypoalbuminemic, hypocobalaminemic, or had a Spec fPL ≥5.4 µg/L. Cats were randomized to one of two veterinary therapeutic diets for 4 weeks. Feeding of both therapeutic diets resulted in a numeric reduction in the number of vomiting episodes over the 4-week period, but no significant differences were seen between dietary interventions. When looking within dietary groups, significant differences were seen in cats fed Diet A with reductions of 69.1, 73.3, and 63.2% (p values of 0.008, 0.003, and 0.029) in weeks 2, 3, and 4, respectively, when compared to week 0. The probability of vomiting also showed significant reductions in cats fed Diet A between weeks 0 and 2, 3, and 4, with odds ratios of 0.008, 0.005, and 0.005, respectively (p values of 0.038, 0.23, and 0.23). Results of this study demonstrate that a veterinary therapeutic gastrointestinal formula can be effective in the management of feline chronic vomiting. Cats that fail to respond to this dietary approach after a 2- to 4-week trial may benefit from a limited novel or hydrolyzed ingredient formula and may require additional diagnostics to better characterize the underlying disease.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Evaluation of Two Dry Commercial Therapeutic Diets for the Management of Feline Chronic Gastroenteropathy

Perea¹,

Marks

Daristotle³

et al. 2017

Front. Vet. Sci.

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…De voedseltest, die gebaseerd is op eliminatie gevolgd door provocatie, is een goede manier om voedselallergie bij de hond op te sporen, maar ook binnen deze test kan nog heel wat mislopen. Zo kan de hond bijvoorbeeld toch nog allergisch reageren op een eliminatiedieet omwille van additieven of doordat eiwitmoleculen tijdens het fabricageproces veranderd zijn (Hill, 1999;Cave, 2012). Daarnaast moet er ook steeds nagegaan worden of de eigenaar het dieet wel strikt heeft nageleefd (Wills en Harvey, 1994).…”

Section: Inleidingunclassified

“…Dit kan enerzijds antigenen vernietigen, maar kan anderzijds ook de structuur van bepaalde componenten zodanig veranderen dat er nieuwe antigenen gevormd worden waar honden allergisch kunnen op reageren. Daarnaast vindt er bij verhitting ook een maillardreactie plaats, waarbij melanoïdinen gevormd worden, die moeilijker verteerbaar en vaak meer allergeen zijn dan proteïnen die niet verhit werden (Cave, 2012). Deze nieuw gevormde allergenen worden neoallergenen genoemd.…”

Section: Soorten Allergenenunclassified

“…Er wordt hier vaak gesproken over voedselresponsieve diarree. Om een definitieve diagnose te stellen bij honden met gastro-intestinale klachten is het nemen van darmbiopten aangewezen (Cave, 2012).…”

Section: Gastro-intestinale Symptomenunclassified

“…Een mogelijke reden is, zoals eerder vermeld, dat tijdens het productieproces van commerciële diëten hitte wordt gebruikt, waardoor proteïnen van structuur kunnen veranderen. Op die manier kunnen nieuwe antigenen worden gecreëerd of verborgen antigenen tot uiting worden gebracht (Cave, 2012). Bovendien kan het dat de vet-of koolhydratenbron sporen van eiwitten bevat waarop het dier allergisch kan reageren.…”

Section: Dieetunclassified

See 2 more Smart Citations

Voedselallergie: een kwelling voor mens en dier

Janssens¹,

Dupont²,

Hesta³

2016

Vlaams Diergeneeskundig Tijdschrift

View full text Add to dashboard Cite

Voedselallergie is een veel voorkomend probleem, zowel bij huisdieren als bij de mens. Zo wordt in de diergeneeskunde vaak voedselallergie vastgesteld bij de hond. Verschillende allergenen, zoals vlees, eieren en melk, worden aangeduid als boosdoener bij de hond en soms wordt er kruisreactiviteit gezien tussen verschillende allergenen. Bij de mens zijn vooral pinda’s, noten en koemelk bekend als veelvoorkomende antigenen. De symptomen variëren zowel bij de hond als bij de mens van huidklachten tot gastro-intestinale symptomen. De diagnosestelling van voedselallergie bij de hond gebeurt het beste door middel van een testdieet, bestaande uit twee fasen: de eliminatie- en provocatiefase. Andere testen, zoals de intradermale huidtest, serologie, de basofieldegranulatietest en gastroscopische voedselovergevoeligheidstest zijn ook beschikbaar. Echter, deze testen geven vaak weinig betrouwbare resultaten. De behandeling van voedselallergie berust in de eerste plaats op de eliminatie van het allergeen in de voeding. Dit kan eventueel worden aangevuld met medicatie, zoals corticosteroïden en antihistaminica.

show abstract

Nutritional Approach to Acute Vomiting and Diarrhea

2019

Blackwell's Five‐Minute Veterinary Consult Clinical Companion

View full text Add to dashboard Cite

Nutritional Management of Gastrointestinal Diseases

Cited by 14 publications

References 278 publications

Evaluation of Two Dry Commercial Therapeutic Diets for the Management of Feline Chronic Gastroenteropathy

Evaluation of Two Dry Commercial Therapeutic Diets for the Management of Feline Chronic Gastroenteropathy

Voedselallergie: een kwelling voor mens en dier

Nutritional Approach to Acute Vomiting and Diarrhea

Contact Info

Product

Resources

About