Streszczenie. Niemal w każdym regionie uprawy owsa infekcja grzybem Puccinia coronata f. sp. avenae powoduje utratę plonu. Łagodne zimy i mokre lata sprzyjają infekcji, dlatego rdza koronowa pojawia się w Polsce co roku, powodując duże straty w ilości i jakości ziarna. Najlepszym sposobem kontrolowania rdzy koronowej jest wykorzystanie odporności warunkowanej genetycznie. Jest to sposób korzystny pod względem ekonomicznym, a także przyjazny dla środowiska. Stała ewolucja patogenu wymusza monitorowanie jego zjadliwości. Dlatego celem niniejszej pracy było scharakteryzowanie zjadliwości populacji P. coronata zebranych latem 2014 roku w centralnej i południowo-wschodniej Polsce w celu oceny efektywności znanych genów warunkujących odporność na rdzę koronową. Wirulencję populacji badano, wykorzystując siewki 27 linii referencyjnych z różnymi genami odporności oraz testy gospodarz-patogen prowadzone w warunkach kontrolowanej temperatury, wilgotności i oświetlenia. Populacje rdzy koronowej z różnych regionów uprawy owsa były zróżnicowane. Żadna z testowanych populacji P. coronata nie przełamywała odporności warunkowanej genami: Pc50, Pc52, Pc59, Pc60, Pc71, Pc91 oraz Pc94. Tylko jedna populacja grzyba była zjadliwa w stosunku do genu Pc70. Sporadycznie identyfikowano zjadliwość w odniesieniu do genów Pc48 i Pc68. Stosunkowo wysoką skutecznością charakteryzowały się również geny Pc39, Pc51, Pc56, Pc57, Pc58 i Pc104. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że populacje rdzy koronowej, występujące w centralnej i południowo-wschodniej Polsce, charakteryzuje stosunkowo niska wirulencja, w związku z czym wiele źródeł odporności na P. coronata jest nadal efektywnych, Geny Pc mogą być wprowadzane i łączone w formie piramid genowych w polskich odmianach owsa w celu zwiększenia spektrum odporności na rdzę koronową.