Objectivity

Daston, Lorraine; Galison, Peter

doi:10.2307/j.ctv1c9hq4d

Cited by 211 publications

(217 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

182

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…45 Yet this is not quite how the argument works itself out once the lengthy quotations are concluded. After offering his qualified assent to a "preference of internal evidences to those which are simply outward" (78)(79), Newman implicitly plays the card of his own present-day subjective religiosity by claiming that "one inward evidence at least Catholics have, which this writer [the younger Newman] had not,certainty" (79). The basis for this claim seems to be the fact that Newman has now been both an Anglican and a Catholic and is therefore in a position to compare the states of Anglican uncertainty and Catholic certainty.…”

mentioning

confidence: 99%

“…77 The conceptual fissiparousness of objectivity has likewise been underlined by important work on the history of science (work that has itself informed the study of Victorian literature in recent years). Lorraine Daston and Peter Galison have shown not only that scientific objectivity is a "recent and [historically] contingent" phenomenon, 78 but also that objectivity has itself demonstrably meant different things at different times: it "is a multifarious, mutable thing, capable of new meanings and new symbols." 79 This multifariousness can, moreover, give rise to conflicts between different modes: "the highest expressions of objectivity in one mode may seem worthless when judged by the standards of another mode."…”

mentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Newman's Detachment

Ledingham¹

2021

Victorian Literature and Culture

View full text Add to dashboard Cite

Scholarly accounts of John Henry Newman's writings often emphasize passages where he describes the impossibility of persons adopting an objective view of their own perspectives and commitments. Newman seems, in this respect, quite at odds with nineteenth-century valorizations of detachment. “Newman's Detachment” seeks to modify this consensus. Focusing on Certain Difficulties Felt by Anglicans in Catholic Teaching (1850) and Apologia Pro Vita Sua (1864), this essay uncovers Newman's distanced and provisional attitude toward belief. His surprising affinity with modern liberal detachment becomes particularly clear when he uses rhetorical tactics such as self-quotation to establish a stance of detachment from his past life and, in particular, from the beliefs that he held before his conversion to Catholicism. Newman's dramatized impartiality proves to be all the more complex because his life-writings are structured around competing strains of objectivity: his abstraction from his past self, that is, leaves his present commitments vulnerable to a countervailing style of detachment embodied by that very self.

show abstract

mentioning

confidence: 99%

mentioning

confidence: 99%

Newman's Detachment

Ledingham¹

2021

Victorian Literature and Culture

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Galison, 1992, Daston and Galison, 2007 61 Daston and Galison, 2007, σελίδα 1762 Daston and Galison, 2007, σελίδα 1963 Daston and Galison, 2007, σελίδα 26 …”

unclassified

“…Daston and Galison, 2007, σελίδα 7466 Daston and Galison, 2007, σελίδα 67. Η ακραία ποικιλότητα ήταν στην αντίληψή τους συνυφασμένη με την τερατομορφία.67 Daston and Galison, 2007, σελίδα 35 68 Σε μια άλλη μελέτη της, η Daston αναφέρει ότι στα μέσα του 19 ου αιώνα, μία άλλη μορφή αντικειμενικότητας, πέρα από τη «μηχανική αντικειμενικότητα», αυτή που ονομάζει «χωρίς προοπτική αντικειμενικότητα» («aperspectival objectivity»), κέρδιζε σημαντικό έδαφος στις φυσικές επιστήμες(Daston, L. (1992).…”

unclassified

See 1 more Smart Citation

Η Μελέτη Των Θυσανοπόδων Και Η Θεωρητική Της Αξία Για Το Δαρβίνο

Μαννούρης¹

View full text Add to dashboard Cite

Πρώτο Κεφάλαιο Γενική Εισαγωγή Η μελέτη των θυσανοπόδων και οι αναγνώσεις της «μακράς αναμονής» «Είναι φανερό πως ένας μεγάλος βαθμός μεταβλητότητας είναι κάτι ευνοϊκό, γιατί προσφέρει άφθονο υλικό για την επεξεργασία του απ' την επιλογή». 1 Ι. Γενική εισαγωγή στη «μακρά αναμονή» και στη μελέτη των θυσανοπόδων Το 1836 με την επιστροφή του στην Αγγλία, έχοντας γυρίσει το νότιο ημισφαίριο με το ωκεανογραφικό Μπιγκλ 2 , ο Κάρολος Δαρβίνος ξεκίνησε την επεξεργασία των απόψεών του γύρω από την εξέλιξη. 3 Άρχισε να καταγράφει «έναν καταιγισμό ιδεών» σε μια σειρά σημειωματάριων που είναι γνωστά ως «Σημειωματάρια Μετάλλαξης». 4 Το καθένα από αυτά είχε επικεφαλίδα που αντιστοιχούσε σε ένα γράμμα από το Α έως το Ε και στη συνέχεια Μ και Ν. Στο Α ανέπτυσσε περαιτέρω το θεωρητικό του ενδιαφέρον σε σχέση με τη γεωλογία, στα 1 Darwin, C. (1859). On the origin of species by means of natural selection, or Preservation of favored races in the struggle for life, 1st ed. London: John Murray; facsimile 1964, Harvard University Press, Cambridge, MA and London. Ελληνική έκδοση από τις Εκδόσεις Γκοβόστη, Μετάφραση: Ανδρ. Πάγκαλος. (σελίδα 51) Κάθε κεφάλαιο της διατριβής θα αρχίζει με ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την Καταγωγή των Ειδών. Το στοιχείο αυτό, έκτος από τον εμφανή του συμβολισμό, στόχο έχει την συνεχή υπόμνηση του ρόλου της μελέτης των θυσανοπόδων στη διαμόρφωση της θεωρίας της εξέλιξης μέσω της φυσικής επιλογής, όπως παρουσιάζεται στο πιο σημαντικό έργο του Δαρβίνου. αυτής της ερευνητικής δραστηριότητας. 23 Υπήρχε, επίσης, ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην ασπόνδυλη θαλάσσια ζωολογία, η οποία θεωρούνταν ως πρόσφορο πεδίο για την εξέταση των μεγάλων ερωτημάτων της ζωολογίας, της απαρχής της ζωής μη εξαιρουμένης. 24 Το αξιοσημείωτο στην περίπτωση του Δαρβίνου δεν είναι τόσο η απόφασή του να μελετήσει μια μεγάλη κατηγορία οργανισμών, αλλά, το ότι επέλεξε τα θυσανόποδα, μια συστηματική ομάδα που, όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο, δεν είχε μελετηθεί επαρκώς και στην οποία επικρατούσε μεγάλη συστηματική και ονοματολογική αταξία. 25 Τα θυσανόποδα, παραδοσιακά, αντιμετωπίζονταν ως μέλη της ομοταξίας των Μαλακίων. Στη δεκαετία του 1820, όμως, η μελέτη των εμβρυϊκών μορφών από τον John Vaughan Thompson κατέδειξε ότι η τακτική αυτή ήταν λανθασμένη, διότι, με βάση τις εμβρυϊκές τους μορφές, τα θυσανόποδα άνηκαν σαφώς στα καρκινοειδή. 26 Το συμπέρασμα αυτό δεν έγινε καθολικά αποδεκτό, αφού υπήρχαν σημαντικοί ερευνητές, όπως ο Richard Owen, που το απέρριπταν. Σε αυτό το κομβικό σημείο, ο Δαρβίνος εισέρχεται στον κόσμο των θυσανοπόδων, με αρχική πρόθεση να διεκπεραιώσει μια σύντομη μελέτη ενός ασυνήθιστου δείγματος, το οποίο είχε περισυλλέξει στη διάρκεια του ταξιδιού του με το ωκεανογραφικό Μπιγκλ. Στην πορεία, όμως, οδηγήθηκε σε μια τιτάνια ανατομική και συστηματική μελέτη και σε ένα κολοσσιαίο συγγραφικό αποτέλεσμα που αριθμούσε πέραν των 1200 σελίδων. Δικαίως, επομένως, η μελέτη των θυσανοπόδων κατέχει τη θέση του πλέον σημαντικού ερευνητικού εγχειρήματος της «μακράς αναμονής». Επομένως, το πώς αντιμετωπίζεται ιστοριογραφικά η «μακρά...

show abstract

Georg Joos’ Experimentum Crucis in Jena 1930 and the Fall of the Ethereal Aether

Bussemer

Müller

2022

Annalen der Physik

View full text Add to dashboard Cite

After 1910, the triumph of Einstein's theory of relativity almost came to an unexpected end when Dayton Miller published his measurements in 1922 indicating an ether drift in contrast to all former Michelson–Morley experiments. This attack on Einstein's fundamental principle of the constancy of the vacuum speed of light independently of spatial direction was countered by Georg Joos who found no “Aether wind” using the best optical equipment of the company Carl Zeiss in Jena in 1930. His precision record sealed the fate of the “Ethereal Aether,” against all attempts in Nazi Germany and the Communist Soviet Union to save the ether on ideological grounds.

show abstract

Objectivity

Cited by 211 publications

References 0 publications

Newman's Detachment

Newman's Detachment

Η Μελέτη Των Θυσανοπόδων Και Η Θεωρητική Της Αξία Για Το Δαρβίνο

Georg Joos’ Experimentum Crucis in Jena 1930 and the Fall of the Ethereal Aether

Contact Info

Product

Resources

About