Pojęcie samoodnawiania, podobnie jak samoregeneracji, jest dosyć powszechnie używane na gruncie nauk o zarządzaniu, lecz wyraźnie widać, że towarzyszy mu dość duża swoboda interpretacyjna, wynikająca z braku ugruntowanej wiedzy w tym zakresie. Warto zaznaczyć, że nie ma ścisłych badań na temat definiowania tych terminów w literaturze menedżerskiej. Owa luka teoriopoznawcza staje się głównym celem tego opracowania. Utylitarny charakter tego przedsięwzięcia podbudowany jest metaforami jako źródłem poznania. Rozważania utrzymane są w duchu perspektywy ekologicznej w zarządzaniu, w którą explicite wpisany jest termin samoodnawiania. Obiektem badań jest ekosystem biznesu -populacja organizacji. Zastosowane metafory umożliwiły wyłonienie uczestników ekosystemu biznesu odpowiedzialnych za samoodnawianie, a także samych nośników życia ekosystemów biznesu -ewoluującego systemu rutyn organizacyjnych.