Öğretmenlerin Kendini İşe Verememe Nedenleri Üzerine Fenomenolojik Bir Çözümleme

Abstract

Bu araştırmanın amacı öğretmenlerin kendini işe verememe nedenlerine ilişkin öğretmen görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırma nitel bir çalışma olup olgubilim deseninde gerçekleştirilmiştir. 2019-2020 Eğitim Öğretim Yılında Kahramanmaraş il merkezinde farklı kademelerde görev yapan 34 öğretmen araştırma örneklemi olarak belirlenmiş, görüşme yoluyla katılımcılardan elde edilen veriler içerik analize tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda öğretmenlerin kendini işe verememelerine kaynaklık eden nedenlerin 9 tema altında toplandığı, bu temaların ise mesleki bağlılık ve mesleki tutumla ilgili nedenler; ailevi nedenler; içinde bulunulan ekonomik durum ve mesleğin gelir düzeyi ile ilgili nedenler; ülkedeki siyasal/politik gelişmelerle ilgili nedenler; görev yapılan yerin sosyokültürel ve sosyoekonomik özellikleriyle ilgili nedenler; toplumun eğitime/öğretmene bakışıyla ilgili nedenler; sosyal medya ve diğer iletişim araçlarındaki yayınlarla ilgili nedenler; okul paydaşlarıyla (merkez ve taşra yönetimi, okul idarecileri, kurum öğretmenleri, öğrenciler, veliler ve diğer personel) ilgili nedenler olduğu ortaya çıkmıştır. Temalar altında yer alan nedenlerin detaylı bir biçimde içerisinde sunulduğu bu araştırmanın son kısmında ise uygulayıcılara ve araştırmacılara dönük öneriler getirilmiştir.

Beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme süreçlerinin karşılaştırılması: Nitel bir araştırma örneği

“…Mesleği tekrar seçmede çekinceleri olan öğretmenlerden devlet okullarında görev yapanlar daha çok ülke spor politikalarını gerekçe gösterirken özel okullarda görev yapan öğretmenler öğretmenlik mesleğinin değersizliğine vurgu yapmışlardır. Bu bulgu öğretmenliğin statüsünün düşük olmasından ötürü tercih edilmediğine dair literatürdeki araştırmalar ile tutarlılık göstermektedir (Aydoğmuş ve Yıldız, 2016, Kaysi ve Gürol, 2016, Köse ve Uzun, 2020. Benzer durumun dünyanın pek çok ülkesinde olduğu ve Finlandiya, Japonya gibi birkaç ülke dışında öğretmenlerin statüsel endişeler yaşadığı belirtilmiştir (Hargreaves, 2009).…”

Examining the Relationship Between Teachers' Self-Leadership Levels and Their Work Engagement

“…İşe tutkunluk, örgütsel davranışa yönelik pozitif psikolojiye yönelik bir kavram olarak, işin gereklilikleri iş doyumu, işe bağlılık, işkoliklik gibi kavramlarla benzer olan bir kavramdır (Çankır, 2016). Saks'a göre (2006) işe tutkunluk, çalışanların işlerine tatminlerini, örgüte bağlılıklarını ve örgütsel vatandaşlıklarını artırmakta ve işten ayrılma niyetlerini azaltmaktadır (Köse & Uzun, 2020). Schaufeli (2012) işe tutkunluğu, günlük hayatta adanmışlık, katılım, bağlılık, tutku, coşku, odaklanmış çaba, kendini verme ve enerji anlamlarına geldiğini söylemektedir.…”

“…Örgütler çalışanların işe tutkunluğunu olumsuz etkileyen etkenleri belirleme ve olumsuz etkisini giderme konusunda gereken önemi göstermelidirler (Demerouti, Bakker, Nachreiner & Schaufeli, 2001 Akt. Köse & Uzun, 2020). Bostancı ve Kahraman (2019) tarafından yapılan araştırmada öğretmenler, yöneticilerin kendilerine yönelik tutumlarının, davranış ve uygulamalarının, okuldaki öğretmenler arası işbirliği, iletişim ve yardımlaşma gibi ilişkilerin, öğrencilerinin motivasyon durumlarının ve okullarının iklimi ve fiziksel olanaklarının işe tutkunluklarını etkilediğini dile getirmişlerdir.…”