Organ-specific Neurodegeneration in Triple A syndrome-related Achalasia

Zimmer, Vincent; Vanderwinden, Jean‐Marie; Zimmer, A.; Ostertag, Daniel; Strittmatter, M.; Koehler, Katrin; Huebner, Angela; Lammert, Frank

doi:10.1016/j.amjmed.2015.04.025

Cited by 4 publications

(3 citation statements)

References 8 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Additionally, three papers describing summary statistics were excluded, as no clear information about phenotypic and genotypic characteristics of individual patients could be discerned. Finally, data of 133 index cases (cohort 2) from 68 publications were analyzed ( 4 , 5 , 6 , 8 , 9 , 10 , 11 , 12 , 13 , 14 , 15 , 16 , 17 , 18 , 19 , 20 , 21 , 22 , 23 , 24 , 25 , 26 , 27 , 28 , 29 , 30 , 31 , 32 , 33 , 34 , 35 , 36 , 37 , 38 , 39 , 40 , 41 , 42 , 43 , 44 , 45 , 46 , 47 , 48 , 49 , 50 , 51 , 52 , 53 , 54 , 55 , 56 , 57 , 58 , 59 , 60 , 61 , 62 , 63 , 64 , 65 , 66 , 67 , 68 , 69 , 70 , ...…”

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Phenotype–genotype spectrum of AAA syndrome from Western India and systematic review of literature

Patt¹,

Koehler

Lodha

et al. 2017

Endocrine Connections

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

ObjectiveTo study genotype–phenotype spectrum of triple A syndrome (TAS).MethodsRetrospective chart analysis of Indian TAS patients (cohort 1, n = 8) and review of genotyped TAS cases reported in world literature (cohort 2, n = 133, 68 publications).ResultsMedian age at presentation was 4.75 years (range: 4–10) and 5 years (range: 1–42) for cohorts 1 and 2, respectively. Alacrima, adrenal insufficiency (AI), achalasia and neurological dysfunction (ND) were seen in 8/8, 8/8, 7/8 and 4/8 patients in cohort 1, and in 99, 91, 93 and 79% patients in cohort 2, respectively. In both cohorts, alacrima was present since birth while AI and achalasia manifested before ND. Mineralocorticoid deficiency (MC) was uncommon (absent in cohort 1, 12.5% in cohort 2). In cohort 1, splice-site mutation in exon 1 (p.G14Vfs*45) was commonest, followed by a deletion in exon 8 (p.S255Vfs*36). Out of 65 mutations in cohort 2, 14 were recurrent and five exhibited regional clustering. AI was more prevalent, more often a presenting feature, and was diagnosed at younger age in T group (those with truncating mutations) as compared to NT (non-truncating mutations) group. ND was more prevalent, more common a presenting feature, with later age at onset in NT as compared to T group.ConclusionClinical profile of our patients is similar to that of patients worldwide. Alacrima is the earliest and most consistent finding. MC deficiency is uncommon. Some recurrent mutations show regional clustering. p.G14Vfs*45 and p.S255Vfs*36 account for majority of AAAS mutations in our cohort. Phenotype of T group differs from that of NT group and merits future research.

show abstract

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Phenotype–genotype spectrum of AAA syndrome from Western India and systematic review of literature

Patt¹,

Koehler

Lodha

et al. 2017

Endocrine Connections

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…While the exact function of the ALADIN protein remains mostly unclear, attempts have been made to clarify the pathogenetic mechanism of the different mutations reported, seemingly causing impaired nuclear import of DNA repair proteins and the intensification of oxidative stress status in the cell. Figure 1) 3,9,41,[61][62][63][64][65][66][67][68][69]10,[70][71][72][73][74][75][76][77][78][79]11,[80][81][82][83][84][85][86][87][88][89]12,[90][91][92][93][94][95][96][97][98][99]16,[100][101]<...>…”

Section: Oral Disorders and Other Clinical Manifestationsmentioning

confidence: 99%

Triple-A Syndrome (TAS): An In-Depth Overview on Genetic and Phenotype Heterogeneity

Pogliaghi

Cangiano

Duminuco

et al. 2020

PPL

View full text Add to dashboard Cite

: Triple-A Syndrome (TAS) is a rare autosomal recessive disorder characterized by three cardinal symptoms: alacrimia, achalasia and adrenal insufficiency due to ACTH insensitivity. Various progressive neurological abnormalities and skin changes have been described in association with the syndrome. The disease is caused by mutation in the AAAS gene on chromosome 12q13. Mutations in AAAS were identified in more than 90% of individuals and families with TAS. The protein encoded by AAAS was termed ALADIN and is part of the WD repeat family of proteins, that have been found to be involved in many different functions such as protein-protein interaction, RNA processing, cytoskeleton assembly, control of cell division, signal transduction and apoptosis. Immunohistochemical analysis showed that mutated or truncated ALADIN localizes to the cytoplasm rather than to the nuclear pore complex. The exact function of ALADIN and the mechanisms that lead to the ACTH-resistant adrenal phenotype remains largely unknown. Nonetheless, recent studies provided some insights on the role of ALADIN as a member of the Nuclear Pore Complex not only implicated in the import of proteins involved in DNA repair and oxidative stress homeostasis but also in the strengthening of the mitotic spindle assembly. Early identification of the syndrome is challenging, given the rarity of the condition and high phenotypic heterogeneity even among members of the same family. In this review, we aim to summarize the current knowledge of clinical and molecular profile of patients with TAS and recommendations for the diagnosis, management, and follow-up of patients.

show abstract

“…Σύνδρομα όπως το Allgrove με μετάλλαξη στο γονίδιο ALADIN 12q13, MEN 2 με μετάλλαξη στο εξώνιο 16 του χρωμοσώματος 10 και το Riley-Day ενδέχεται να εμφανίζονται με φαινότυπο που εκτός των άλλων περιλαμβάνει αχαλασία οισοφάγου [36][37][38].…”

Section: επιδημιολογιαunclassified

Η Συμβολή Της Διεγχειρητικής Υψηλής Ανάλυσης Μανομετρίας (MRM) Στη Βελτίωση Των Αποτελεσμάτων Και Μείωση Των Επιπλοκών Της Χειρουργικής Θεραπείας Της Αχαλασίας Οισοφάγου

Τριανταφύλλου¹

View full text Add to dashboard Cite

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Οι σύγχρονες θεραπευτικές επιλογές στην αντιμετώπιση της αχαλασίας οισοφάγου περιλαμβάνουν την ενδοσκοπική διαστολή, την ενδοσκοπική μυοτομή (ΡΟΕΜ) και τη λαπαροσκοπική μυοτομή σε συνδυασμό με μερική θολοπλαστική, η οποία είναι η πιο αποτελεσματική προσέγγιση με ποσοστό επιτυχίας που αγγίζει το 90%. Η διεγχειρητική χρήση συμβατικής μανομετρίας έχει προταθεί στο παρελθόν με ποικίλα αποτελέσματα. ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η παρουσίαση της ταυτόχρονης και συνεχούς καταγραφής της λαπαροσκοπική μυοτομής και θολοπλαστικής στην αχαλασία οισοφάγου με τη διεγχειρητική χρήση Μανομετρίας Υψηλής Ανάλυσης (HRM) και η εκτίμηση του μετεγχειρητικού αποτελέσματος στα πλαίσια επίτευξης υψηλότερων ποσοστών επιτυχίας του χειρουργείου. ΑΣΘΕΝΕΙΣ-ΜΕΘΟΔΟΙ. Συγκεντρώσαμε ασθενείς με αχαλασία οισοφάγου, μεταξύ του χρονικού διαστήματος Νοέμβριος 2013- Ιούλιος 2016, που υποβλήθηκαν σε HRM και αξιολόγηση της κλινικής τους εικόνας με Eckardt Scores (ES) πριν και μετά από εξατομικευμένη λαπαροσκοπική μυοτομή και θολοπλαστική με διεγχειρητική μανομετρική καθοδήγηση με τη βοήθεια της HRM. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Από τους 24 ασθενείς, 20 ολοκλήρωσαν τις μελέτες HRM. 20% των ασθενών ταξινομήθηκαν ως αχαλασία τύπου Ι, 55% ως τύπου ΙΙ και 25% ως τύπου ΙΙΙ. Σύμφωνα με τα διεγχειρητικά μανομετρικά ευρήματα, εννέα μυοτομές επεκτάθηκαν περαιτέρω και 13 θολοπλαστικές τροποποιήθηκαν. Μετεγχειρητικά, μειώθηκε τόσο η μέση πίεση ηρεμίας (16.1 vs. 41.9) όσο και η μέση υπολειπόμενη πίεση (9 vs. 28.7) του Κάτω Οισοφαγικού Σφιγκτήρα (ΚΟΣ), ενώ και το ES βελτιώθηκε σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (0.7 vs. 6.9) σε μέσο χρόνο μετεγχειρητικής παρακολούθησης 17.7 μήνες. Οι παράμετροι της HRM που αφορούν στον Άνω Οισοφαγικό Σφιγκτήρα (ΑΟΣ) δε μεταβλήθηκαν σημαντικά. Αναφορικά με την κινητικότητα του σώματος του οισοφάγου, η μόνη παράμετρος που μειώθηκε σε σημαντικό βαθμό ήταν το Distal Contractile Integral (DCI) (1382.64 vs. 3745.24). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ. Η διεγχειρητική εφαρμογή της HRM μας δίνει το πλεονέκτημα της συνεχούς και άμεσης καταγραφής των μανομετρικών μεταβολών κάθε χειρουργικού χειρισμού και τη δυνατότητα ακριβούς εντόπισης σημείων με υπολειπόμενη αυξημένη πίεση κατά τη διάρκεια του χειρουργείου. Πρόκειται για μία ασφαλή τεχνική που πιθανά βελτιώνει το ποσοστό επιτυχίας της καθιερωμένης Heller- Dor τεχνικής εξατομικεύοντας την τεχνική.

show abstract

Organ-specific Neurodegeneration in Triple A syndrome-related Achalasia

Cited by 4 publications

References 8 publications

Phenotype–genotype spectrum of AAA syndrome from Western India and systematic review of literature

Phenotype–genotype spectrum of AAA syndrome from Western India and systematic review of literature

Triple-A Syndrome (TAS): An In-Depth Overview on Genetic and Phenotype Heterogeneity

Contact Info

Product

Resources

About