Oyunlarla Matematik Öğretiminin Ortaokul 7. Sınıf Öğrencilerinin Matematik Başarısına Etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı oyunlarla matematik öğretiminin ortaokul yedinci sınıf öğrencilerinin matematik başarısına etkisini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Bartın ilindeki iki okulun yedinci sınıflarında okuyan 39 öğrenci oluşturmuştur. Yapılan araştırmada problemin değerlendirilme aşamasında deneysel yöntem kullanılmıştır. Araştırmanın modeli ise kontrol gruplu ön test-son test yarı deneysel model olarak belirlenmiştir. Bu çalışmada veriler ortaokul yedinci sınıf matematik dersinin "Yüzdeler, Doğrular ve Açılar, Çokgenler, Çember ve Daire" ünitelerini kapsayan başarı testleri ile toplanmıştır. Bu başarı testleri araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. Veri analizinde gruplardaki kişi sayısının az olmasından dolayı nonparametrik teknikler kullanılmıştır. Bağımlı gruplar arasındaki analizlerde Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi, bağımsız gruplar için Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Matematik konuları açısından bakıldığında araştırma sonucunda Yüzdeler, Doğrular ve Açılar ile Çokgenler konularında oyunlarla matematik öğretiminin okuldaki öğretim faaliyetlerine göre öğrencilerin başarıları üzerinde daha olumlu etkileri olduğu belirlenmiştir.

Beden Eğitiminde Eğitsel Oyunlar

“…Bu oyunlar eğitim ortamlarına bütünleştirilerek öğretim sürecinde kullanılmaktadır. Eğitsel oyunla öğretim sürecinde kullanılan bu oyunların, hedeflere yönelik, birden fazla duyu organına hitap eden ve öğrencilerin yaş gruplarına uygun somut materyallerle hazırlanması gerekmektedir (Usta, Işık, Şahan, Genç, Taş, Gülay, Diril, Demir ve Küçük, 2017). Eğitsel oyunda iki amaç vardır birincisi oyuncunun amacı olup, oyuncu oyunun çekiciliği ve zevk verme özelliği içerisinde oyunu kazanmayı ve üstün gelmeyi amaçlar.…”

Öğretmen Adaylarının Matematik Öğretimine İlişkin Öz-Yeterlik, Matematiksel Problem Çözmeye Yönelik, Matematiksel İnançları ve Bu İnançlar Arasındaki İlişki

“…Bu bağlamda matematik öğretmeni adaylarının matematik öğretimi için gerekli etkinlikleri organize ederek başarılı olarak yapma kapasitesi hakkındaki kendine ilişkin yargısının (Bandura, 1997) ve etkili bir eğitim ve öğretim yapma konusunda kendine olan güven duygusunun (Guskey ve Passaro, 1994, Akt. Derman ve Özkan, 2007 yüksek olmasının öğretimin kalitesini artırmada etkili olduğu, yapılan çalışmalar (Chen ve Zimmerman, 2007;Dede, 2008;Usta ve Mirasyedioğlu, 2017;Walsh, 2008;Yıldırım ve Yıldırım, 2015;Zarch ve Kadıvar, 2006) doğrultusunda söylenebilir. Faculty, Year: 2019 Volume: 14 Number: 28 İkinci olarak bu çalışmada öğretmen adaylarının matematiğe yönelik inançlarının yüksek düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır.…”

“…Özyeterlik "bireyin belli bir performansı göstermek için gerekli etkinlikleri organize ederek başarılı olarak yapma kapasitesi hakkında kendine ilişkin yargısı" dır (Bandura, 1997). Literatürde öz-yeterlik inancı ile akademik başarı, tutum ve motivasyon gibi çeşitli faktörlerin birlikte incelendiği çalışmalara (Ayotola ve Adedeji, 2009; Chen ve Zimmerman, 2007; Siegle ve McCoach, 2007;Usta ve Mirasyedioğlu, 2017;Yıldırım ve Yıldırım, 2015;Walsh, 2008;Zarch ve Kadıvar, 2006) rastlanılmaktadır. Bu çalışmalardan Yıldırım ve Yıldırım (2015) tarafından yapılan çalışmada, motivasyon, öz-yeterlik, kaygı ile matematik başarısı arasındaki ilişki üç farklı ülkede araştırılmıştır.…”

Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Problem Temelli Görevlerle Geometrik Şekil Oluşturma Stratejilerinin İncelenmesi

“…Bu öğrenme yaklaşımı, matematik öğrenme alanında öğrenenlerin alternatif düşünceler ve stratejiler geliştirebilmeleri konusunda katkı sağlayan bir yak-laşımdır (Öksüz ve Uça, 2011). Aynı zamanda bu yaklaşım matematik öğrenme alanında, öğrenenlerin başarısına (Hatısaru, 2015;Mulyanto, Gunarhadi ve Indriayu, 2018;Usta ve Mirasyedioğlu, 2017) matematik öğrenme alanına karşı tutumlarına, (Hatısaru, 2015) matematiksel bazı sorgulamalar yapmalarına (Santi, Utami ve Suwanto, 2017) ve üst bilişsel düşünme becerilerine (Ghasempour, Bakar ve Jahanshahloo, 2013;Talib ve Kailani, 2014) katkılar sunar. Geometri alt öğrenme alanı açısından bakıldığında ise yine olumlu katkılarının olduğu görülmektedir.…”

“…Problem temelli öğrenme yaklaşımı ilk olarak 1950'li yıllarda tıbbi bilimlerde uygulanarak geliştirilen ve sonrasında diğer disiplinlerce benimsenen bir öğrenme yaklaşımıdır (Akt., Çetinkaya, Nur, Ayvaz ve Sümer, 2008). Günümüzde çoğunlukla fen öğretiminde kullanılan (Ayaz, 2015;Balım vd., 2012;Can, Savran-Gencer, Yıldırım ve Bahtiyar, 2016;Çelik, Eroğlu ve Selvi, 2012;Karataş ve Yılmaz, 2016;Konu ve Gül, 2017) bir yaklaşım olmasına rağmen ma-tematik eğitiminde de oldukça etkili bir araç olarak kullanılabilmektedir (Cantürk- Günhan, 2006;Hatısaru, 2015;Mulyanto, Gunarhadi ve Indriayu, 2018;O'Brien, Wallach ve Mash-Duncan, 2011;Öksüz ve Uça, 2011;Santi, Utami ve Suwanto, 2017;The Alliance Education, 2016;Usta ve Mirasyedioğlu, 2017). Bu öğrenme yaklaşımı, matematik öğrenme alanında öğrenenlerin alternatif düşünceler ve stratejiler geliştirebilmeleri konusunda katkı sağlayan bir yak-laşımdır (Öksüz ve Uça, 2011).…”