Pancreatic Secretion after Anterior Gastric Wall Stapling with Posterior Truncal Vagotomy in Dogs

Abstract

Anterior gastric stapling with posterior truncal vagotomy has previously been investigated for its effect on canine gastric acid reduction and motility. Posterior truncal vagotomy could, however, induce reduced pancreatic function, which has been observed after total abdominal vagotomy. In this study, pancreatic secretion has been investigated after anterior gastric stapling with posterior truncal vagotomy in a series of canine experiments by means of a stimulation test. On the long term, no significant postoperative reduction of exocrine pancreatic secretion was observed.

Ο Ρόλος Των Αντιβιοτικών Στην Οξεία Παγκρεατίτιτδα Και Οι Παράγοντες Που Επηρεάζουν Την Ιστική Συγκέντρωση Τους Στο Πάγκρεας

“…Στην ΟΠ οι ερευνητές διακρίνουν -σε μια αδρή και ακόμη πρώιμη ταξινόμηση αφού έχουν κατανοηθεί και διερευνηθεί ελάχιστα μόνοδυο κατηγορίες κυτοκινών [150,180] : (1) αυτές που ασκούν φλεγμονώδη δράση (proinflammatory cytokines) [192] και (2) τις αντιφλεγμονώδεις κυτοκίνες (anti inflammatory cytokines) [193]. Η μεταξύ τους δυναμική ισορροπία είναι ένας σημαντικός παράγοντας βιολογικής -κλινικής έκφρασης των κυτοκινών [176] που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την έκβαση της συστηματικής φλεγμονώδους απάντησης και την κατεύθυνση που τελικά θα ακολουθήσουν οι παθοφυσιολογικοί -μεταβολικοί ατραποί στον προσβεβλημένο οργανισμό (λύση της φλεγμονώδους απάντησης ή επίτασης της με αποτέλεσμα την εξασθένιση του οργανισμού) [194]. Οι φλεγμονώδεις κυτοκίνες που διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ΟΠ αναγράφονται στον Πίνακα 2 [150].…”

“…Πρόσφατα μελετήθηκε η φαρμακοκινητική και η ιστική συγκέντρωση αντιμυκητιασικής ουσίας σε φυσιολογικές συνθήκες και συνθήκες ΟΝΠ, με ιδιαίτερα καλά αποτελέσματα [82]. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο όμως η ανάπτυξη της μικροβιακής αντοχής και της επικείμενης θεωρητικά μυκητιασικής παγκρεατικής λοίμωξης να αποτελέσουν επιχειρήματα που θα στερήσουν στον ασθενή που πάσχει από ΟΝΠ -και ο οποίος είναι ιδιαίτερα ευάλωτος στις λοιμώξεις-την άμεση έναρξη χημειοηροφυλακτικής αντιβίωσης, όπως παρόμοια λίγοι θα είναι εκείνοι οι κλινικοί που δεν θα χορηγήσουν αντιβίωση σε ασθενείς με ήπια ΟΠ, στους οποίους όμως αποδεδειγμένα υπάρχει λιθογενής αιτιολογία, που στη χώρα μας αποτελεί την πρώτη αιτία ΟΠ, αφού η πιθανότητα ανάπτυξης χολαγγειίτιδος σε αυτούς τους ασθενείς με λιθιασική παγκρεατίτιδα [194][195] ξεπερνάει το 30% [20]. Αυτό καθιστά και επιτακτική την ανάγκη το χορηγούμενο αντιβιοτικό να συγκεντρώνεται ικανοποιητικά και στα χοληφόρα και στη χοληδόχο κύστη.…”