Perfectionism and the role of hopelessness on procrastination behavior: a research on university students

Abstract

Feridun KAYA ( )) ÖZ Üniversite öğrencilerinin üniversite eğitimi süresince çoğunlukla yapması gereken akademik görevlerini ertelediği görülmektedir. Üniversite öğrencilerinin ödev yapma, proje yazma, derslere devam etme, sınavlara hazırlanma gibi durumlarına yönelik belirledikleri yüksek beklentiler, hata yapma endişeleri, ailesel beklentiler, aileden aldıkları eleştiri, yaptıklarından emin olamama ve düzenli olmaya yönelik düşünceleri veya geleceğe yönelik düşüncelerinde meydana gelen umutsuzluk onların akademik erteleme davranışını göstermesinde etkili olabilir. Bu bilgilerden hareketle bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinde mükemmeliyetçilik ile umutsuzluğun akademik erteleme davranışı üzerindeki rolünü araştırmaktır. Çalışma ilişkisel desene uygun olarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 akademik yılı güz döneminde Bayburt Üniversitesi'nde öğrenimlerine devam eden yaşları 18 ile 27 arasında değişen (x=19.96, Ss=1.50), 278 kadın (%57.4) ve 206 erkek (%42.6) toplam 484 üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmada veri toplamak için Kişisel Bilgi Formu, Frost Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği, Akademik Erteleme Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde Pearson korelasyon katsayısı tekniğinden ve çoklu doğrusal regresyon analizinden yararlanılmıştır. Yapılan analizler sonrasında; akademik erteleme ile; umutsuzluk (r=.24, p<.001), aile eleştirelliği (r=.20, p<.001) ve yaptığından emin olamama (r=.12, p<.01) arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler gözlenirken, kişisel standartlar (r=-.15, p<.01) ve düzen (r=-.40, p<.001) ile negatif yönde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Bununla birlikte elde edilen bulgular; aile eleştiriselliği (β=.12, p<.05), yaptığından emin olamama (β=.14, p<.05), kişisel standartlar (β=-.13, p<.05), düzen (β=-.34, p<.05) ve umutsuzluğun (β=.10, p<.05) akademik erteleme üzerindeki değişimin %22'sini açıkladığını göstermiştir (F (7,476) =18.95), p<.001). Çalışmanın sonuçları çok boyutlu mükemmeliyetçilik boyutlarının ve umutsuzluğun akademik erteleme ile ilişkili olduğunu göstermektedir. ABSTRACTIt appears that university students mostly procrastinate their academic tasks during their education. The high expectations that university students set for their homework, writing projects, attendance to classes, preparing for exams, etc., their worrying about making mistakes,

Academic Self Efficacy and Dispositional Hope as Predictors of Academic Procrastination: The Mediating Effect of Academic Intrinsic Motivation

“…Furthermore, the premise variables academic self-efficacy and dispositional hope directly predict the mediating variable students' academic intrinsic motivation. Our findings are consistent with previous studies indicating students' academic self-efficacy and dispositional hope directly predict academic procrastination and negative relationships exist between them (Mohammadipour & Rahmati, 2016;Moshtaghi & Moayedfar, 2017, Odacı & Kaya, 2019Seo, 2008;Tripathi et al, 2015). Similar to our results, Kandemir (2010) showed the direct prediction role of college students' academic self-efficacy on academic procrastination behaviors through a cause-andeffect relationship.…”

“…Previous studies have shown that significant correlations exist between hope and motivation (Snyder et al, 1998), self-efficacy (Snyder, 2002), having a valid basis and problem-solving skills (Martin, 2007), and academic procrastination (Moshtaghi & Moayedfar, 2017;Odacı & Kaya, 2019;Senecal & Guay, 2000;Uzun Özer, 2009). Roesch et al (2010) found that students with dispositional hope and coping skills had very low academic procrastination problems.…”

The Relationship Between Metacognitive Awareness and Academic Procrastination Behavior: The Moderator Role of Gender and Grade Level

“…Academic procrastination can be defined as usually or always delaying an academic task or assignment, causing a student to usually or always feel worried at a problematic level (Rothblum et al, 1986). This is a highly common behavior among university students (Çeri et al, 2015;Odacı & Kaya, 2019;Yurtseven & Doğan, 2019) because they have to deal with homework, exams, and different assessment activities in a limited time. Additionally, the stress caused by the students' desire to fulfill their responsibilities toward their families can cause them to have difficulties organizing their academic life, causing them to exhibit academic procrastination behavior (Balkıs, 2013).…”

“…Many studies investigate the relationship between academic procrastination behavior and different variables. Some of these studies are: the relationship between time spent on technology or technology/internet addiction and academic procrastination (Engin & Genç, 2020;Noise, 2016;Yang et al, 2019); the relationship between academic procrastination and variables such as perfectionism, motivation, self-regulation, hope, trait anxiety, irrational beliefs, self-efficacy, emotional intelligence, problem-solving, responsibility, and general competence (Çelikkaleli & Akbay, 2013;Çetin & Ceyhan, 2018;Ekşi & Dilmaç, 2010;Grunschel et al, 2016;Naktiyok & Kızıl, 2018;Odacı & Kaya, 2019;Sarıkabak et al, 2018;Wu & Fan, 2017;Yurtseven & Doğan, 2019;Yücel & Şen, 2019); the relationship between time management and academic procrastination (Aydın & Koçak, 2016); the relationship between academic procrastination and variables such as age, gender, grade level, department, place of residence, education level, and academic achievement (Çelik & Odacı, 2015;Doğan et al, 2014;Memnun & Akkaya, 2009;Ocak & Boyraz, 2016;Özer & Altun, 2011;Şirin & Duman, 2018;Yaycı & Düşmez, 2016); and the relationship between values and academic procrastination (Ayyıldız, 2016). Results reveal that there are relationships at varying levels between the aforementioned variables and academic procrastination.…”

Academic procrastination behavior in university students: can some individual and environmental variables be a factor?

“…İyi yetişmiş insan gücünün ülkelerin gelişimleri için önemi dikkate alındığında, üniversite öğrencilerin performanslarını düşüren bir olgu olarak akademik ertelemenin üzerinde derinlemesine çalışılması gereken bir kavram olduğu düşünülmektedir. Akademik erteleme ile ilgili literatür incelendiğinde akademik erteleme davranışının akılcı olmayan inançlar, olumsuz değerlendirilme korkusu, özyeterlik, kişilik özellikleri, mükemmeliyetçilik, yalnızlık ve duygusal zeka gibi önemli psikolojik değişkenler ışığında ele alındığı çalışmalara rastlamak mümkündür (Berber-Çelik & Odacı, 2015;Doğan, Kürüm & Kazak, 2014;Guo, Yin, Wang, Nie & Wang, 2019;Odacı & Kaya, 2019). Bununla beraber bireylerin akademik erteleme davranışları ile ders dışı internet, sosyal medya ve teknoloji kullanımlarının akademik erteleme davranışları ile ilişkisini ele alan çalışmalar (Cumaoğlu & Çoşkun, 2012;Çok & Kutlu, 2018;Gür, Bakırcı, Karakaş, Bayoğlu & Atli, 2018), akademik ertelemenin psikolojik faktörlerin yanı sıra demografik değişkenlerden de etkilenebilen bir kavram olduğunu düşündürmektedir.…”