Police brutality and torture similarities and differences

Abstract

Sažetak: Brojne specifičnosti policijskog nasilja čine istraživanje ove pojave problematičnim, ali i izazovnim poduhvatom. Pored problema praktične prirode, istraživači ovog fenomena mogu se susresti i sa nekim konceptualnim ograničenjima, posebno u smislu definisanja predmeta istraživanja. Otuda je i naša težnja bila da u ovom radu preispitamo neka od postojećih shvatanja policijskog nasilja, a pre svih brutalnosti i torture, kao njegovih najindikativnijih izraza. Razmatrajući zajedničke karakteristike, ali i suštinske razlike između ove dve pojave, namera nam je da otklonimo određene nedoumice u njihovom tumačenju, ali i da pronađemo što prihvatljivija određenja koja bi predstavljala bitan oslonac u definisanju predmeta nekih budućih naučnih istraži-vanja nasilja policije. Zaključak koji smo iz te analize izveli jeste da brutalnost i tortura poseduju sledeće zajedničke karakteristike: status izvršioca, okolnosti izvršenja, radnja izvršenja, oblik krivice (vinost izvršioca) i namera. Nasuprot tome, ove dve pojave je moguće razlikovati prema sledećim karakteristikama: svrha (cilj) upotrebe, povod izvršenja, mesto (lokacija) dešavanja, reakcija (nivo tolerancije) i nosilac odgovornosti.

Psychometric properties of the Serbian version of mental toughness Inventory and Dark Triad Dirty Dozen in police students

“…When found in such situations, a tendency to develop maladaptive behaviours may occur. The development of such behaviours can lead to excessive use of force, a tendency toward corruption, or other undesirable behaviours (Kesic, 2017;Kesić, 2018). As a basic pillar of security of any society, police officers serve as role models, therefore developing an extensive and rigorous system for selection, physical training, and regular monitoring of health status is imperative (Milosevic & Milosevic, 2014).…”

Forms of corruption in the police

“…); 2) prožimajuća -koruptivno ponašanje su uključeni mnogi policajci u jednoj organizacionoj jedinici, međutim oni ne rade zajedno i 3) organizovana -većina pripadnika jedne policijske organizacije su umešani u korupciju tako što rade zajedno i/ili štite jedni druge. 14 Činjenica je da koruptivno ponašanje policajca-pojedinca predstavlja najveći udeo korupcije u policiji i da se, pritom, oni uglavnom neplanirano upuštaju u koruptivne transakcije, odnosno da donose odluku spontano, na licu mesta, reagujući na pogodnu priliku, koja im se trenutno ukazala. To dalje implicira zaključak da službenici policije pri izvršenju koruptivnog akta najčešće deluju neorganizovano, ponekad čak i nezavisno od svojih najbližih saradnika (partnera).…”