Τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα της Πυρηνικής απεικόνισης έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την υλοποίηση συνεργατικών συστημάτων PET/MR. Σε σχέση με τα συστήματα PET/CT παρουσιάζουν ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες προοπτικές, με σημαντικότερη ίσως αυτή της πραγματικής ταυτόχρονης ανατομικής και λειτουργικής απεικόνισης.Με την καινούργια αυτή λειτουργία θα είναι δυνατή η ακριβέστερη διόρθωση εξασθένησης και η ταυτόχρονη διόρθωση κίνησης, που θα βοηθήσει σημαντικά στην βελτίωση της πραγματικής διακριτικής ικανότητας των PET συστημάτων.Σκοπός της διδακτορικής αυτής διατριβής είναι η μελέτη των επιμέρους τεχνολογικών μετατροπών που πρέπει να πραγματοποιηθούν σε ένα συμβατικό PET σύστημα, δύο επίπεδων κεφαλών, απεικόνισης μικρών ζώων ώστε αυτό να γίνει μαγνητικά συμβατό.Οι μετατροπές εντοπίζονται, αρχικά, στην αντικατάσταση των κλασσικών φωτοπολλαπλασιαστών ανίχνευσης θέσης (PS-PMT) με μαγνητικά συμβατούς φωτοποπλασιαστές πυριτίου (Si-PMT). Η μετατροπή αυτή συνοδεύεται και από την σχεδίαση κατάλληλων ηλεκτρονικών διατάξεων για την ενίσχυση και διαμόρφωση του σήματος.Για την μελέτη που πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιήσαμε τους SiPM της εταιρίας SensL. Οι ανιχνευτές δοκιμάστηκαν με μια πληθώρα σπινθηριστών και ραδιοϊσοτόπων που χρησιμοποιούνται σε διάφορους κλάδους της Πυρηνική Ιατρική (Π.Ι.). Η αξιολόγηση περιελάμβανε την σύγκριση της ενεργειακής διακριτικής ικανότητα, φασματικής συμβατότητας, το λόγο σήματος προς θόρυβο, το εύρος θορύβου κ.α.Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι προτιμώμενοι είναι οι ανιχνευτές με μικρότερο αριθμό στοιχείων (SPAD) καθώς προσφέρουν παλμούς με μεγαλύτερος πλάτος, καλύτερη ενεργειακή διακριτική ικανότητα και η διαφορά στο επίπεδο του θορύβου δεν είναι σημαντική. Η περιορισμένη γραμμική περιοχή τους μπορεί να ρυθμιστεί εύκολα με την εφαρμογή κατάλληλης ανάστροφης τάσης. Η δυνατότητα ενός συστήματος Πυρηνικής Ιατρικής να παράξει εικόνες υψηλής διαγνωστικής αξίας, με την χρήση των μικρότερων δυνατών ραδιενεργών δόσεων είναι εξαιρετικά σημαντική και σημαντικές προσπάθειες καταβάλλονται προς αυτή την κατεύθυνση.Για αυτό το λόγο πραγματοποιήθηκε μια συστηματική μελέτη μέσω προσομοιώσεων Monte Carlo για την βελτιστοποίηση της απόδοσή του συστήματος σε χαμηλές και πολύ χαμηλές ενεργότητες με και χωρίς την χρήση ισχυρών μαγνητικών πεδίων.Βρέθηκε ότι κύριος περιοριστικός παράγοντας, στην υπό μελέτη υλοποίηση, είναι η χρήση των σπινθηριστών LSO:Ce, που λόγω της ύπαρξης του ασταθούς 176Lu πραγματοποιείτε το φαινόμενο του αυτοφθορισμού το οποίο συμβάλει στην ύπαρξη ενός σταθερού σήματος υποβάθρου.Προτείναμε για την βελτιστοποίηση του λόγου σήματος προς θόρυβο ο χρήστης να αυξήσει το κατώτατο κατώφλι παλμών στους ηλεκτρονικούς ενισχυτές και να διευρύνει το ενεργειακό παράθυρο στο λογισμικό επεξεργασίας του σήματος καθώς η συνεισφορά σκεδαζομένων φωτονίων είναι μικρή στα συστήματα απεικόνισης ζώων.Η ύπαρξη μαγνητικού πεδίου, συνεισφέρει θετικά μόνο στις περιπτώσεις των επιδερμικών καρκινωμάτων και γενικότερα όταν υπάρχει ένα καρκίνωμα στην επιφάνεια κάποιου ιστού που είναι σε άμεση επαφή με αέρα. Λόγω του ότι η απόσταση εξαΰλωσης του ποζιτρονίου σε ιστούς είναι 0.5mm και στο αέρα μπορεί να φτάσει και το 1cm. Το μαγνητικό πεδίο μπορεί μειώσει σημαντικά αυτή την απόσταση με αποτέλεσμα την μειωθεί η διαφυγή ποζιτρονίων σε περιοχές μακριά από το σημείο εκπομπής τους.Τελευταίο κομμάτι της διατριβής επικεντρώνεται στην ανάπτυξη, βελτιστοποίηση και αξιολόγηση του αλγορίθμου ανακατασκευής εικόνας. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε τη βιβλιοθήκη ιατρικής ανακατασκευής εικόνας STIR. Επειδή η υλοποίηση που προτείναμε βασίζεται σε δύο περιστρεφόμενες επίπεδες κεφαλές, ήταν αναγκαίο να υλοποιηθεί αλγόριθμος ανακατασκευής εικόνας για συστήματα με περιορισμένη αζιμουθιακή δειγματοληψία. Καθώς και κατάλληλες μέθοδοι κανονικοποίησης των δεδομένων.Για την υλοποίηση και βελτιστοποίηση της ανακατασκευής χρησιμοποιήσαμε τα μοντέλα Monte Carlo, που είχαμε πιστοποιήσει στα προηγούμενα βήματα και η αξιολόγηση βασίστηκε και σε ένα πραγματικό σύστημα PET, παρόμοιας γεωμετρίας, μη μαγνητικά συμβατού.Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπάρχει σημαντική βελτίωση στην διακριτική ικανότητα του συστήματος, στην ομοιομορφία του πεδίου και στη μείωση του θορύβου.