“…Bu bağlamda sportmenlik ve fair play ilkelerinin ihlalleri ya da bu ilkelerin farklı kavramlarla ilişkileri ile ilgili birçok çalışma araştırmacılar tarafından yapılmıştır. Bu çalışmalar arasında ahlaki çöküş (Corrion, Long, Smith ve Longueville, 2009;Boardley ve Kavussanu, 2011), ahlaki düşünme (Long, Pantaleon, Bruant ve Longueville, 2006), ahlaki işleyiş (Kavussanu, ve Spray, 2006), sporda hile (D'Arripe-Longueville, Corrion, Scoffier, Roussel ve Chalabaev, 2010), başarı amacı ve sportmenlik (Lemyre, Roberts ve Ommundsen, 2002;Gano-Overway, Guivernau, Magyar, Waldron ve Ewing, 2005), başarı amacı ve fair play (Río, Gimenez, Cecchini ve Mesa, 2012), hedef yönelimi ve sportmenlik (Dunn ve Dunn, 1999), motivasyonel iklim ve sportmenlik (Stornes ve Ommundsen, 2004;Miller, Roberts ve Ommundsen, 2004;), doping kullanımı ve sportmenlik (Chantal, Soubranne ve Brunel, 2009), anti sosyal davranış (Sage ve Kavussanu, 2008;Boardley ve Kavussanu, 2010;Hodge ve Lonsdale, 2011;Bortoli, Messina, Zorba ve Robazza, 2012), spor eğitimi modeli (Perlman ve Karp, 2010), konuları yer almaktadır. Ayrıca sporun çocukların ahlaki ve karakter gelişimine olumlu yönde etkilerine dair bazı çalışmalar da vardır.…”