Bu çalışmanın amacı eksudatif tip yaşa bağlı makula dejenerasyonu (YBMD) tanılı hastalarda sistemik oksidatif stres ve genotoksisite (DNA hasarı) düzeylerini belirleyerek bu faktörlerin ileri evre yaş tip YBMD gelişimindeki olası rolünü araştırmaktır. Materyal-Metot: Çalışmaya eksudatif YBMD tanılı 26 hasta (68,9±1,9 yaş) ve 26 yaş ve cinsiyet uyumlu (64,8±2,2 yaş) sağlıklı kontrol grubu (p=0,268, p=0,258) dahil edildi. Serum total antioksidan durumu (TAS) ve total oksidan durumu (TOS) ticari bir kit kullanılarak ölçüldü. Oksidatif stres indeksi (OSİ) hesaplandı. DNA hasarı, venöz tam kandan lenfosit izolasyonunu takiben Comet (kuyruklu yıldız) analizi kullanılarak değerlendirildi. Kuyruk uzunluğu ve kuyruk momenti dahil olmak üzere parametreler, DNA hasarının kantitatif analizi için değerlendirildi. Bulgular: YBMD grubunda kontrol grubuna göre daha düşük TAS ve daha yüksek OSİ değerleri mevcut iken, TOS değerleri iki grup arasında farklılık göstermedi (p=0,006, p=0,039, p=0,319, sırasıyla). Ayrıca, YBMD grubunda kuyruk uzunluğu (p<0,0001) ve kuyruk momenti (p=0,005) kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek bulundu. Sonuç: YBMD patogenezinde birçok faktör rol oynamasına karşın, artmış sistemik oksidatif stres ve DNA hasarı eksudatif YBMD gelişimi konusunda önemli bir risk faktörü olabilir. Ayrıca, bu faktörlerin erken evre YBMD hastalarında da araştırılması yeni önleme tedavilerinin geliştirilmesi bakımından yol gösterici olabilir.