Przygotowanie legendy do pracy z dzieckiem polonijnym

Abstract

Artykuł podejmuje problem obecności legend w procesie nauczania dzieci polonijnych w tzw. szkołach sobotnich. Edukacja polonistyczna dzieci mieszkających poza Polską nie jest łatwa. Zwykle uczęszczają one na lekcje w szkołach sobotnich, które przez kilka godzin w tygodniu mają za zadanie podtrzymać „polskość” dziecka poprzez rozwój biegłości językowej i zapoznanie z polską kulturą. Nauczyciele szkół sobotnich często nie mają odpowiedniego przygotowania i wsparcia, a spoczywa na nich bardzo duża odpowiedzialność. Autor zwrócił uwagę na korzyści płynące z wykorzystania polskich legend, które stanowią (jako jedne z nielicznych tekstów literackich) wspólną przestrzeń kulturową dziecka polonijnego, rodzica, rodziny i kolegów w Polsce. Zaprezentowano zasady adaptacji tekstów legend polskich do poziomu biegłości językowej dziecka oraz przedstawiono najczęstsze błędy popełniane przy przygotowaniu tekstów adaptowanych.

Kogo i jak teraz uczymy? Demografia a glottodydaktyka polonistyczna w zbiorowości polonocentrycznej USA

“…Najczęściej w badaniach lingwistycznych o polszczyźnie diaspor polonocentrycznych mówi się jako o języku drugim (J2), czyli o tym kodzie komunikacyjnym, który funkcjonuje obok języka kraju zamieszkania -dominującego i mającego z tej racji status języka pierwszego (J1). Jednak polszczyzna, tak jak inne języki mniej-szości etnicznych i narodowych w lingwistycznych opracowaniach anglosaskich, coraz częściej określana jest mianem języka odziedziczonego (JOD) jako systemu nabywanego od najbliższych -rodziców (Gaze 2020;Lipińska 2021Lipińska , 2022Lipińska, Seretny 2012a, 2012b, 2016a, 2016bJędryka 2022).…”