Psikolojik İyi Oluş ve Psikolojik Kırılganlık Arasındaki İlişki: Üniversiteler Arası Müsabakalarda Mücadele Eden Sporcular Örneği

Abstract

Psikolojik iyi oluş ve psikolojik kırılganlık arasındaki ilişkinin belirlenebilmesi amacıyla yapılan bu araştırmanın evren ve örneklemini Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi'nde okuyan takım (Basketbol, Futbol, Voleybol) ve bireysel (Badminton, Karate, Oryantiring) olarak Üniversiteler arası müsabakalarda mücadele eden 128’i erkek 72’si kadın olmak üzere toplam 200 aktif sporcudan oluşmaktadır. Psikolojik iyi oluş ve psikolojik kırılganlık ölçeklerinin kullanıldığı bu araştırmada elde edilen verilerin analizi SPSS 22.0 paket programında yapılmıştır. Yapılan incelemeler doğrultusunda verilerin normal dağılım göstermediği tespit edilmiştir. Bu doğrultuda ikili grupların karşılaştırmasından Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Psikolojik iyi oluş ve psikolojik kırılganlık arasındaki ilişkinin belirlenmesinde Spearman Korelasyon analizi kullanılmıştır.
 Sonuç olarak; araştırmaya katılım sağlayan sporcuların yaş ve spor yılları arttıkça psikolojik iyi oluş düzeylerinin arttığı, takım sporlarında mücadele eden sporcuların bireysel sporlarda mücadele eden sporculara oranla psikolojik iyi oluş düzeylerinin daha yüksek olduğu ancak psikolojik iyi oluş ve psikolojik kırılganlık arasında herhangi bir ilişkinin bulunmadığı tespit edilmiştir.