Bu çalışmada raket sporlarında mücadele eden sporcuların yarışma kaygısı düzeyinin kendini engelleme eğilimi açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmaya Çanakkale ilinde yaşayan, raket sporları (tenis, masa tenisi, badminton) ile ilgilenen 18 yaşından büyük, 108 sporcu gönüllü bir şekilde katılarak, araştırmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırma kapsamında verilen toplanmasında kendini sabotaj ölçeği ve revize edilmiş yarışma durumluluk kaygı envanteri kullanılmıştır. Google formlar ile sporculara ulaşılan bu araştırmada, elde edilen verilerin analizi SPSS 26 programında yapılmıştır. Verilerin dağılımı, çarpıklık ve basıklık değerlerine bakılarak belirlenmiştir ve bu değerlerin normal dağılıma uygun aralıkta olduğu görülmüştür. Normal dağılım gösterdiği belirlenen verilerin analizinde bağımsız örneklem t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Sporcuların kendini sabotaj ve yarışma kaygısı düzeyleri cinsiyet, yaş ve spor yılı değişkenlerine göre incelendiğinde bu değişkenler arasında anlamlı farklılığa rastlanmamıştır. Mevcut araştırmada sporcuların yarışma kaygısı düzeylerinin spor branşına göre farklılaştığı tespit edilmiştir. Bunun yanında sporcuların kendini sabotaj düzeyleri ile yarışma kaygıları ve kendine güvenleri arasında pozitif bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir. Yarışma kaygı ile kendini sabotajın pozitif bir ilişki içerisinde olması, kaygı arttığında kendini sabotaj eğilimini arttırmaktadır.

Turizmin içerisinde yer alan spor turizmi; spor aktivitelerini yapmak ya da izlemek amacıyla yapılan seyahatleri içermektedir. Uluslararası ya da ulusal düzeyde düzenlenen spor organizasyonları, turlar ya da şampiyonalara katılım sağlayan bireylerin serbest zamanlarını değerlendirmek için yaptıkları seyahatlerin tümü turizmin içerisinde yer almaktadır. İçerisinde yaşadığımız dönemde başta futbol olmak üzere birçok spor branşında gerek ulusal gerekse uluslararası düzeyde spor organizasyonları düzenlenmektedir. Ayrıca sporun ve spor yapılabilecek olan alanların büyümesi spor turizmi başlığı altında golf turizmi, futbol turizmi, hava sporları turizmi, su sporları turizmi gibi birçok alt turizm türünün ortaya çıkmasına olanak tanımıştır. Spor Turizmi kapsamında birçok spor organizasyonu düzenlenmekte ve bu organizasyonlara çeşitli ülkeler ve bölgelerden katılımcılar gelmektedir. Ayrıca ulusal ya da uluslararası düzeyde düzenlenen spor organizasyonlarına birçok gönüllü katılım sağlamaktadır. Gönüllü olarak spor organizasyonlarına katılım sağlayan bireyler bu organizasyonlarda birçok görev ve sorumluluğu yerine getirmektedirler. Ayrıca bu gönüllüler spor organizasyonları aracılığı ile spor turizmine de katkı sağlamaktadırlar. Spor turizmi kapsamında gönüllük kavramının döküman analizi yöntemiyle incelendiği bu araştırmada sonuç olarak; Spor organizasyonlarına gönüllü olarak katılım sağlayan bireyler; ekonomik açıdan verimliliğin sağlanması ile birlikte, spor etkinliklerinde maliyetlerin en az düzeye indirilmesi ve aynı zamanda finansal açıdan başarının sağlanmasına imkân tanımaktadırlar.

Bu araştırmanın amacı badmintoncuların müsabaka öncesi motivasyon kaynakları ve kaygı durumlarının incelenmesidir. Araştırmanın evren ve örneklemi Çanakkale ilinde ikamet eden ve büyükler kategorisinde mücadele eden 18 yaş ve üzeri 10 badmintoncudan oluşmaktadır. Mevcut çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden birisi olan yarı yapılandırılmış görüşme formu yaklaşımı kullanılmıştır. Bu çalışmada badmintonculardan elde edilen verilerin çözümlenmesi ve yorumlanmasında “Yorumlayıcı Fenomenolojik Analiz (YFA)” yöntemi ve yüzde frekans analizleri kullanılmıştır. Çanakkale ilinde ikamet eden ve büyükler kategorisinde yer alan badmintoncuların sporda motivasyon kaynakları ve kaygı düzeylerinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilen bu araştırmada sonuç olarak; sporcuların müsabaka öncesi motivasyonlarını sağlayabilmek için, zihinsel canlandırma ve nefes egzersizleri yaptıkları, müsabaka öncesi kaygı durumlarıyla ancak başarıyı düşünerek başa çıkabildikleri tespit edilmiştir.

Karate sporcularının spor karakterlerinin sporda saldırganlık ve öfke ile ilişkisinin incelenmesi amacıyla yapılan çalışmada Spor Karakter Ölçeği ve Sporda Saldırganlık ve Öfke Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Çanakkale ilindeki 18 yaş ve üzeri araştırmaya gönüllü olarak katılan 52 karate sporcusu oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin normal dağılım göstermediği belirlenmiştir. Parametrik olmayan testlerden Mann-Whitney U testi ve Kruskal-Wallis testi ile ilişki analizinde Spearman Korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Araştırmada karate sporcularının saldırganlık ve öfke düzeylerinin ortalamanın altında ve spor karakterinde en yüksek ortalamanın sportmenlik boyutunda olduğu görülmüştür. Karate sporcularının sporda saldırganlık ve öfke düzeyleri yaşları arttıkça azalmıştır. Sporcuların karate yaptıkları yıl ve genel olarak spor yılları arttıkça spor karakterlerinin arttığı, sporda saldırganlık ve öfkenin azaldığı sonucuna ulaşılmıştır.

Psikolojik iyi oluş ve psikolojik kırılganlık arasındaki ilişkinin belirlenebilmesi amacıyla yapılan bu araştırmanın evren ve örneklemini Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi'nde okuyan takım (Basketbol, Futbol, Voleybol) ve bireysel (Badminton, Karate, Oryantiring) olarak Üniversiteler arası müsabakalarda mücadele eden 128’i erkek 72’si kadın olmak üzere toplam 200 aktif sporcudan oluşmaktadır. Psikolojik iyi oluş ve psikolojik kırılganlık ölçeklerinin kullanıldığı bu araştırmada elde edilen verilerin analizi SPSS 22.0 paket programında yapılmıştır. Yapılan incelemeler doğrultusunda verilerin normal dağılım göstermediği tespit edilmiştir. Bu doğrultuda ikili grupların karşılaştırmasından Mann Whitney U testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Psikolojik iyi oluş ve psikolojik kırılganlık arasındaki ilişkinin belirlenmesinde Spearman Korelasyon analizi kullanılmıştır. Sonuç olarak; araştırmaya katılım sağlayan sporcuların yaş ve spor yılları arttıkça psikolojik iyi oluş düzeylerinin arttığı, takım sporlarında mücadele eden sporcuların bireysel sporlarda mücadele eden sporculara oranla psikolojik iyi oluş düzeylerinin daha yüksek olduğu ancak psikolojik iyi oluş ve psikolojik kırılganlık arasında herhangi bir ilişkinin bulunmadığı tespit edilmiştir.