Psychological adaptation to spousal bereavement in old age: The role of trait resilience, marital history, and context of death

Abstract

This research examined the effect of marital status and gender on various indicators of psychological adaptation, namely depressive symptoms, loneliness and life satisfaction. It further explores the role of trait resilience, marital history, and context of death for predicting these outcomes in bereaved individuals. 480 widowed individuals aged between 60 and 89 were compared with 759 married peers. Main effects were found for marital status and gender for all indicators. The regression analyses illustrate the multifaceted structure of psychological adaptation. Trait resilience is a key factor in adapting to spousal bereavement, whereas marital history and the context are secondary.

Psihološko, Telesno I Socijalno Blagostanje Starih Osoba Nakon Gubitka Supružnika

“…Psihološke posledice gubitka supružnika u starosti različite su i zavisne od velikog broja faktora kao što su personalni resursi (Spahni, Morselli, Perrig-Chiello, & Bennett, 2015), kvalitet bračne relacije (Carr et al, 2000), okolnosti u kojima se gubitak dogodio (Carr, House, Wortman, Nesse, & Kessler, 2001), kao i tip i kvalitet socijalne podrške koja je dostupna tugujućim osobama (Nolen-Hoeksema & Larson, 1999). Neki od starih tugujućih razvijaju samo blage do umerene simptome depresije i anksioznosti (Bonanno, Wortman, & Nesse, 2004;Wortman & Boerner, 2011), dok drugi mogu doživeti ozbiljne, perzistentne i iscrpljujuće simptome, uključujući povlačenje iz socijalnih odnosa, intenzivan distres, anksioznost, depresivnost, usamljenost, suicidne ideacije (Carmassi, Bertelloni, & Dell'Osso, 2018;Latham & Prigerson, 2004), komplikovano i hronično tugovanje i dezorganizaciju životnih obrazaca (Carmassi et al, 2018;Lopata, 1996).…”

“…Najčešći fenomeni koji se u tom kontekstu prate su pozitivan afekat, zadovoljstvo životom, sreća i prijatnost, ostvarenost ciljeva i ličnih potencijala, rezilijentnost kao i doživljaj smisla života (Bonanno, 2004;Keyes, Shmotkin, & Ryff, 2002). Rezultati u okviru ovog polja istraživanja ukazuju na to da je najveći broj starih tugujućih osoba ustvari rezilijentan i da na iskustvo gubitka reaguje izvesnim sniženjem afektivnih i kognitivnih komponenti blagostanja, ali da ne izveštava o depresivnim i anksioznim simptomima (Bonanno, Westphal, & Mancini, 2011;Spahni et al, 2015) Do danas je sakupljeno mnoštvo nalaza koji ukazuju na to da gubitak partnera u starosti snižava blagostanje (npr. Bennett & Soulsby, 2012;Ong, Fuller-Rowell, & Bonanno, 2010).…”

“…Ovo interesovanje je povezano sa nalazima da je rezilijentnost značajan posrednik između negativnog događaja i kvaliteta adaptacije na taj događaj (npr. Spahni et al, 2015). Rezultati nekih studija ukazuju na to da gubitak partnera u starom dobu može da kompromituje rezilijentnost tugujućeg usled kumulacije stresa, odnosno, koincidencije stresa usled gubitka i stresa koji već postoji, zbog različitih promena koje nosi sa sobom samo starenje (Tudiver, Hilditch, Permaul, & McKendree, 1992).…”

“…Osim toga, manji je broj studija sproveden na starima koji su nedavno ostali bez supružnika. Takođe, manji je broj studija koje istovremeno analiziraju razlike u pogledu više različitih indikatora blagostanja (Spahni et al, 2015).…”

“…Ovakva referentna grupa za poređenje je odabrana kako bi se kontrolisao efekat starenja na indikatore blagostanja. Prateći preporuke ranijih istraživača (Bennett & Soulsby, 2012;Spahni et al, 2015), u svrhu prevazilaženja ograničenja istraživanja koja su uglavnom bila fokusirana na procenu pojedinačnih indikatora, blagostanje starih tugujućih osoba je u ovoj studiji procenjivano preko šireg spektra psiholoških, socijalnih i telesnih indikatora blagostanja. Dobijeni rezultati opravdavaju ovakav multidimenzionalni pristup, pošto ukazuju na to da gubitak partnera nema iste efekte na različite indikatore blagostanja.…”