Rosnące zainteresowanie wprowadzaniem odnawialnych komponentów paliw, w tym bioetanolu w przypadku benzyn silnikowych, spowodowało potrzebę zbadania możliwości wykorzystania tego składnika w ilościach większych niż obecnie dopuszczalne na rynku europejskim. Przedstawiana praca omawia aspekt odporności na wodę (tolerancji wodnej) tego rodzaju paliw-zawierających do 25% etanolu. Dodatkową motywacją podjęcia tego rodzaju badań była ocena możliwości zastosowania do komponowania paliw destylowanego etanolu, bez jego odwadniania. W pracy omówiono badania tolerancji wodnej benzyn zawierających 15%, 20% i 25% (V/V) etanolu oraz kompozycji z dodatkową zawartością 1% (V/V) współrozpuszczalnika (izopropanol i/lub izobutanol). Stwierdzono, że tolerancja wodna kompozycji istotnie rośnie wraz ze wzrostem w niej ilości etanolu. Wpływ rodzaju współrozpuszczalnika jest mało efektywny i mieści się w granicach błędu pomiarowego, co wskazuje na brak potrzeby jego stosowania w przypadku kompozycji zawierających etanol w badanym zakresie stężeń. Jednocześnie zauważono zmniejszanie się różnic temperatur mętnienia i rozwarstwiania faz w miarę zwiększania udziału etanolu w kompozycji, co można wyjaśnić rosnącą zdolnością do koalescencji większej liczby powstających mikrokropli fazy wodno-etanolowej w jednostce objętości. Słowa kluczowe: tolerancja wodna, bioetanol, benzyna silnikowa, temperatura mętnienia, rozwarstwienie faz.