Problematika velikog broja potrošenih litijum jonskih baterija usled njihove velike upotrebe dovela je do potrebe za razvitkom procesa njihovog recikliranja, kako zbog opasnosti po životnu sredinu, tako i zbog činjenice da ove baterije mogu da zamene prirodna izvorišta ruda metala koji se u njima nalaze. U ovom radu je prikazana resinteza katodnog materijala dobijenog iz potrošenih baterija, sa ciljem njegove ponovne upotrebe. Resinteza je izvršena metodom koprecipitacije, a karakterizacija sintetisanog kompozita je urađena metodama rendgenske difrakcije (XRD) i skenirajućom elektronskom mikroskopijom (SEM), dok je određivanje hemijskog sastava urađeno plamenom atomskom apsorpcionom spektrometrijom (FAAS). Radi provere funkcionalnosti resintetisanog katodnog materijala, elektrohemijska merenja su izvršena metodom galvanostatskog punjenja i pražnjenja u 1M rastvoru LiClO4 u propilen karbonatu. Resintetisani materijal je imao početni kapacitet od 70.6 mAh g-1 pri brzini struje od 100 mAg-1 i pad kapaciteta od 13% nakon 5 ciklusa punjenja i pražnjenja i poređen je sa materijalom koji je resintetisan metodom sagorevanja citratnog gela.