Reliance on end-expiratory wedge pressure leads to misclassification of pulmonary hypertension

LeVarge, Barbara L.; Pomerantsev, Eugene; Channick, Richard N.

doi:10.1183/09031936.00209313

Cited by 71 publications

(51 citation statements)

References 48 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Overall, 29% of patients with a pre-capillary phenotype would have been misclassified as having post-capillary PH, based on measurement of end-expiratory PAWP ( fig. 4) [30]. However, the end-expiratory method is supported by an earlier study, which showed that use of digitised PAWP (measured by the automated computer) instead of end-expiratory PAWP resulted in the misdiagnosis of nearly 30% of PH group 2 patients as having PAH [31].…”

Section: Pitfalls In Pawp Measurementmentioning

confidence: 77%

“…The use of end-expiratory PAWP, while recommended by the ESC/ERS guidelines, remains a subject of debate [30,31]. In a recent retrospective analysis of 329 spontaneously breathing patients who underwent RHC, tracings were evaluated to compare end-expiratory PAWP readings with those obtained when PAWP was averaged throughout the respiratory cycle [30].…”

Section: Pitfalls In Pawp Measurementmentioning

confidence: 99%

“…In a recent retrospective analysis of 329 spontaneously breathing patients who underwent RHC, tracings were evaluated to compare end-expiratory PAWP readings with those obtained when PAWP was averaged throughout the respiratory cycle [30]. Overall, 29% of patients with a pre-capillary phenotype would have been misclassified as having post-capillary PH, based on measurement of end-expiratory PAWP ( fig.…”

Section: Pitfalls In Pawp Measurementmentioning

confidence: 99%

See 2 more Smart Citations

Right heart catheterisation: best practice and pitfalls in pulmonary hypertension

Rosenkranz¹,

2015

View full text Add to dashboard Cite

Right heart catheterisation (RHC) plays a central role in identifying pulmonary hypertension (PH) disorders, and is required to definitively diagnose pulmonary arterial hypertension (PAH). Despite widespread acceptance, there is a lack of guidance regarding the best practice for performing RHC in clinical practice. In order to ensure the correct evaluation of haemodynamic parameters directly measured or calculated from RHC, attention should be drawn to standardising procedures such as the position of the pressure transducer and catheter balloon inflation volume. Measurement of pulmonary arterial wedge pressure, in particular, is vulnerable to over-or under-wedging, which can give rise to false readings. In turn, errors in RHC measurement and data interpretation can complicate the differentiation of PAH from other PH disorders and lead to misdiagnosis. In addition to diagnosis, the role of RHC in conjunction with noninvasive tests is widening rapidly to encompass monitoring of treatment response and establishing prognosis of patients diagnosed with PAH. However, further standardisation of RHC is warranted to ensure optimal use in routine clinical practice. @ERSpublications Right heart catheterisation is required to diagnose pulmonary arterial hypertension, but standardisation is needed http://ow.ly/TI6Gr

show abstract

Section: Pitfalls In Pawp Measurementmentioning

confidence: 77%

Section: Pitfalls In Pawp Measurementmentioning

confidence: 99%

Section: Pitfalls In Pawp Measurementmentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Right heart catheterisation: best practice and pitfalls in pulmonary hypertension

Rosenkranz¹,

2015

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Wydaje się, że końcowowydechowe pomiary PAWP są lepsze do różnicowania między PAH i HFPEF, zaś wartości średnie są bardziej dokładne w grupie chorych z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (COPD, chronic obstructive pulmonary disease), u których wahania oddechowe są zwykle większe. W praktyce klinicznej błędnych klasyfikacji PH-LHD jako PAH i niewłaściwego leczenia tych pacjentów lekami celowanymi dla PAH jest istotnie więcej niż na odwrót [23,24].…”

Section: Rozpoznanie Ph -Metody Nieinwazyjne I Inwazyjne Oraz Ich Ogrunclassified

Nadciśnienie płucne w przebiegu chorób lewego serca — aktualne leczenie i kierunki rozwoju terapii

Karasek¹,

Sinkiewicz

2017

Folia Cardiologica

View full text Add to dashboard Cite

StreszczeniePrzewlekła niewydolność serca jest schorzeniem nabierającym coraz większego znaczenia. Pomimo istotnych postępów wyniki leczenia w tej grupie chorych są wciąż niezadowalające. Groźnym czynnikiem znacząco pogarszającym jakość życia chorych z niewydolnością serca, zwiększającym ryzyko hospitalizacji i zgonu jest nadciśnienie płucne. Nadciś-nienie płucne związane z chorobami lewego serca (PH-LHD) wynika z zaburzeń funkcji skurczowej i rozkurczowej lewej komory, które prowadzą do wzrostu ciśnienia napełniania lewej połowy serca. Zapoczątkowuje to wiele niekorzystnych zmian patofizjologicznych i czynnościowych w krążeniu płucnym i w prawym sercu. Rozpoznanie i leczenie nadciśnienia płucnego jest trudne. Na szczęście rozwój badań diagnostycznych, zharmonizowana terminologia i nowa klasyfikacja PH-LHD pozwalają na lepszą diagnostykę i kwalifikację chorych do właściwej grupy. Kluczowe znaczenie w rozpoznaniu nadciśnienia płucnego i odpowiedniej jego klasyfikacji ma cewnikowanie serca. Większość terapii celowanych w PH jest przeznaczona dla osób z tętniczym nadciśnieniem płucnym, a zastosowanie tych leków w PH-LHD nie zostało dostatecznie zbadane w randomizowanych badaniach klinicznych lub wykazano wręcz szkodliwe ich działanie w tej grupie chorych. Istnieje wyraźna potrzeba dalszych badań nad mechanizmami leżącymi u podstaw PH-LHD i nowych opcji terapeutycznych, które pomogą stymulować rozwój nowych wytycznych leczenia tej grupy chorych. Cardiologica 2017; 12, 3: 317-325 Wstęp Nadciśnienie płucne (PH, pulmonary hypertension) jest stanem hemodynamicznym, który występuje w przebiegu różnych schorzeń. Najbardziej rozpowszechnioną formą PH jest nadciśnienie płucne związane z chorobami lewego serca (PH-LHD, pulmonary hypertension in left heart disease), stanowiąc 65-80% przypadków. Rozwój PH u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (HF, heart failure) jest czynnikiem znacząco pogarszającym jakość ich życia, zwiększającym ryzyko hospitalizacji i zgonu, niezależnie od wielkości frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF, left ventricular ejection fraction) i stadium choroby [1]. Słowa kluczowe: niewydolność serca, nadciśnienie płucne FoliaW PH-LHD dochodzi do wzrostu ciśnienia napełniania lewej komory, aktywnej wazokonstrykcji naczyń płucnych i ich remodelingu. Nieprawidłowe parametry hemodynamiczne u chorych z HF mogą stanowić potencjalny cel terapeutyczny. Większość terapii celowanych w PH jest przeznaczona dla osób z tętniczym nadciśnieniem płucnym (PAH, pulmonary arterial hypertension), a zastosowanie tych leków w PH-LHD nie zostało dostatecznie zbadane w randomizowanych badaniach klinicznych lub wykazano wręcz szkodliwe ich działanie w tej grupie chorych [2].

show abstract

“…75 It has been suggested that using digitalized mean PAWP instead of end-expiratory PAWP may underestimate true LA pressure; 76 however, others have reached the opposite conclusion. 77 If in doubt, wedge position may be confirmed by blood oxygen saturation equal to systemic saturations, taken from catheter tip with the balloon inflated. 78 It should be recognized that PAWP may overestimate LA pressure, 79 and one must be cautious in interpreting raised PAWP in the setting of a normal-sized LA.…”

Section: Rhcmentioning

confidence: 99%

Pulmonary Hypertension in Patients with Heart Failure and Preserved Ejection Fraction: Differential Diagnosis and Management

et al. 2016

View full text Add to dashboard Cite

Abstract:The most common cause of pulmonary hypertension (PH) due to left heart disease (LHD) was previously rheumatic mitral valve disease. However, with the disappearance of rheumatic fever and an aging population, nonvalvular LHD is now the most common cause of group 2 PH in the developed world. In this review, we examine the challenge of investigating patients who have PH and heart failure with preserved ejection fraction (HF-pEF), where differentiating between pulmonary arterial hypertension (PAH) and PH-LHD can be difficult, and also discuss the entity of combined precapillary and postcapillary PH. Given the proven efficacy of targeted therapy for the treatment of PAH, there is increasing interest in whether these treatments may benefit selected patients with PH associated with HF-pEF, and we review current trial data.Keywords: pulmonary arterial hypertension, combined pre-and postcapillary pulmonary hypertension, heart failure with preserved ejection fraction, diastolic dysfunction. (Table 1) by a mean pulmonary arterial pressure (PAP) of ≥25 mmHg at right heart catheterization (RHC), with the most recent classification identifying 5 groups (Fig. 1): 2 group 1, pulmonary arterial hypertension (PAH), which can be idiopathic (IPAH) or associated with other conditions (most frequently systemic sclerosis and congenital heart disease); group 2, PH owing to left heart disease (PH-LHD); group 3, PH owing to lung disease (PH-Lung); group 4, chronic thromboembolic PH (CTEPH); and group 5, PH owing to unclear or multifactorial mechanisms. Accurate classification of disease is important in identifying the most appropriate form of therapy 3 and defining prognosis. 4 This requires a systematic approach to the evaluation of the breathless patient and an awareness of conditions associated with particular forms of PH. Pulmonary hypertension (PH) is definedThe most commonly encountered form of PH is related to left heart disease (LHD). 5,6 PH may be seen in heart failure with preserved ejection fraction (HF-pEF) and heart failure with reduced ejection fraction (HF-rEF), and its presence in HF-rEF is known to convey a poor prognosis. 7 HF-pEF accounts for approximately half of all new heart failure (HF) diagnoses. 8,9 While HF-pEF was initially believed to confer a better outcome than HF-rEF, the two conditions have equivalent morbidity and mortality. [10][11][12] The prevalence of PH-HF-pEF is unclear and varies with diagnostic criteria. Studies quote rates of between 53% and 83% (based on an echocardiographic systolic PAP [sPAP] > 35 mmHg or mean PAP > 25 mmHg at RHC). 13-15 A recent study 16 found that only 7% of heart failure (HF) patients had PH (but used an sPAP cutoff of ≥45 mmHg at echocardiography). PATHOPHYSIOLOGY OF PH-LHDPAH, PH-Lung, and CTEPH are precapillary in nature, caused by obstruction or destruction of the pulmonary arterial bed, whereas PH-LHD is thought to be primarily due to postcapillary abnormalities. 5 In patients with LHD, an increase in left ventricular (LV) and left atrial (LA) filling pressu...

show abstract

Reliance on end-expiratory wedge pressure leads to misclassification of pulmonary hypertension

Cited by 71 publications

References 48 publications

Right heart catheterisation: best practice and pitfalls in pulmonary hypertension

Right heart catheterisation: best practice and pitfalls in pulmonary hypertension

Nadciśnienie płucne w przebiegu chorób lewego serca — aktualne leczenie i kierunki rozwoju terapii

Pulmonary Hypertension in Patients with Heart Failure and Preserved Ejection Fraction: Differential Diagnosis and Management

Contact Info

Product

Resources

About