Replacement reconstruction of the hip

Bohlman, Harold R.

doi:10.1016/0002-9610(52)90053-6

Cited by 17 publications

(4 citation statements)

References 7 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Devices more similar to present prostheses were developed by Harold R. Böhlman in 1939, using a CoCr ball fitted to a nail (14). In the late 1940s, Jean and Robert Judet used an acrylic endoprosthesis, which subsequently was made from CoCr (15).…”

Section: Brief History Of Thamentioning

confidence: 99%

In vitro testing of the deformation pattern and initial stability of a cementless stem coupled to an experimental femoral head, with increased offset and altered femoral neck angles

Wik

Enoksen

Klaksvik³

et al. 2011

Proc Inst Mech Eng H

View full text Add to dashboard Cite

The ability to vary femoral offset and neck angles in total hip arthroplasty increases the amount of flexibility in the mechanical reconstruction of the hip joint. The present study investigates the changes in strain pattern and bone-implant micromotion caused by increased femoral offset in combination with retroversion or reduced neck-shaft angle, made possible by a large experimental femoral head. A cementless femoral stem was inserted in 10 human cadaver femurs. Three femoral head configurations were tested: the standard situation, an increased offset combined with retroversion, and increased offset combined with reduced neck-shaft angle. The femurs were loaded in a hip simulator that was able to reproduce the conditions that correspond to one-legged stance and stair climbing. There was a statistically significant increase in strain for the experimental head at several strain gauge rosettes compared to the standard head. The largest significant increase in strain was 14.2 per cent on the anterior side of the femur. The largest mean total point motion was 44 microm in the distal coating area for the configuration with increased femoral offset and retroverted neck axis. The clinical relevance of the changes in strain distribution is uncertain. The femoral stem showed excellent initial stability for all test situations.

show abstract

Section: Brief History Of Thamentioning

confidence: 99%

In vitro testing of the deformation pattern and initial stability of a cementless stem coupled to an experimental femoral head, with increased offset and altered femoral neck angles

Wik

Enoksen

Klaksvik³

et al. 2011

Proc Inst Mech Eng H

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Hip arthroplasty has been widely used since the mid-1940searly 1950s (1)(2)(3)(4)(5). Soon after the start of a wide use of both cups and the more familiar endoprostheses, however, surgeons began to report cases of their dislocation and subluxation (6)(7)(8)(9)(10)(11)(12)(13).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Ligamentum Teres and its Analog in the Hip Endoprosthesis – Necessary or Superfluous? A Systematic Review

Архипов

Skvortsov

2021

Muscle Ligaments and Tendons J

View full text Add to dashboard Cite

Background. Dislocation of hip endoprosthesis remains a common and serious complication of arthroplastic interventions. One of the ways to prevent endoprosthesis dislocation is to integrate a ligamentum teres analog into its design. Purpose. Reviewing international experience in the design, development and insertion of hip endoprosthesis with the native ligamentum teres or its analog. Materials and methods. A systematic patent and non-patent search and analysis of publications on hip endoprostheses with native ligamentum teres or its artificial analog. The search was done on relevant online platforms and in available libraries. Results. To date, there are 20 identified patents on endoprosthesis designs with the native ligamentum teres or its analog. Ligamentum teres analogs are proposed to be created using auto-, allo-or xenografts, synthetic materials and metals. We have found two subtotal endoprosthesis with ligamentum teres analogs that are used in clinical practice. The long-term outcomes of such surgeries are not known. There are no commercially available endoprostheses with ligamentum teres analogs. Conclusions. A ligamentum teres analog integrated into a hip endoprosthesis can help prevent dislocation in the post-operative period. Further theoretical, experimental, biomechanical and clinical studies are needed to develop such endoprostheses for a wider use.

show abstract

“…McBride Interposition Cup. [3] πρόθεσης πραγματοποιήθηκε με επιτυχία σε τρεις ασθενείς, όπως δημοσιεύτηκε το 1952 [6]. Οι Harold Böhlman και Austin Moore περιέγραψαν την τοποθέτηση μηριαίας πρόθεσης από βιτάλιο μήκους 12 ιντσών, που καθηλώνονταν στο μηριαίο με κοχλίες, στο άκρο της οποίας υπήρχε σφαιρική κεφαλή που προσαρμοζόταν στην κοτύλη σε ασθενή με γιγαντοκυτταρικό όγκο του εγγύς μηριαίου [7].…”

unclassified

Η Χρήση Των Βραχέων Μεταφυσιακών Στυλεών Στην Πρωτοπαθή Οστεοαρθρίτιδα Του Ισχίου

Tatani¹,

Τατάνη²

View full text Add to dashboard Cite

Η ολική αρθροπλαστική του ισχίου παρουσιάζει μια σύγχρονη εξέλιξη υιοθέτησης αρχών διάσωσης του περιβλήματος των μαλακών μορίων αλλά και οστικού αποθέματος. Αναφορικά με τα μηριαία εμφυτεύματα, ένας μεγάλος αριθμός διαφορετικής σχεδίασης μοντέλων έχει αναπτυχθεί ως εναλλακτική επιλογή στους συμβατικούς μηριαίους στυλεούς, με το ενδιαφέρον να έχει επικεντρωθεί στα βραχέα μηριαία στελέχη χωρίς τσιμέντο. Στόχος της παρούσας μελέτης είναι η συγκριτική αξιολόγηση της εμβιομηχανικής συμπεριφοράς και των κλινικών αποτελεσμάτων δύο διαφορετικής σχεδίασης μεταφυσιακών βραχέων στυλεών, του Minima S μηριαίου στυλεού (Lima corporate Villanova di San Daniele, Italy), μιας προσφάτως εισαγόμενης στην κλινική πράξη πρόθεσης, με πενιχρά βιβλιογραφικά δεδομένα κλινικής απόδοσης, και του Tri-Lock BPS (Tri-Lock BPS, DePuy Orthopaedics Inc. Warsaw, IN, USA), ενός στυλεού με αποδεδειγμένη βραχυπρόθεσμη και μεσοπρόθεσμη κλινική αποτελεσματικότητα. Στην πειραματική μελέτη, η κατανομή των παραμορφώσεων εκτιμήθηκε με τη μέθοδο Ψηφιακής Συσχέτισης Εικόνας (DIC) αρχικά στο ανέπαφο συνθετικό μηριαίο οστό και κατόπιν στα εμφυτευμένα οστά, με πρότυπο φόρτισης που αναπαριστούσε τη μονοποδική στήριξη. Οι τελευταίοι συνδυασμοί αφορούν στα εμφυτευμένα οστά με το Tri-Lock BPS και το Minima S μηριαίο στυλεό. Τα DIC αναπτυσσόμενα πεδία παραμορφώσεων πλήρους πεδίου στα εμφυτευμένα μηριαία συγκρίθηκαν με τα αντίστοιχα του μη εμφυτευμένου μηριαίου οστού. Τα μοντέλα πεπερασμένων στοιχείων (FE models) των ανωτέρω συνδυασμών αναπτύχθηκαν και εκτιμήθηκαν για την επικύρωσή τους έναντι των πειραματικών δοκιμών. Η επικύρωση των αριθμητικών μοντέλων πραγματοποιήθηκε μέσω αναλύσεων γραμμικής συσχέτισης των FE προβλεπόμενων και DIC μετρούμενων κύριων παραμορφώσεων. Επιπρόσθετα, διεξήχθη προοπτική τυχαιοποιημένη συγκριτική κλινική μελέτη με στόχο την εκτίμηση των κλινικών και ακτινολογικών αποτελεσμάτων από την εμφύτευση των συγκεκριμένων μηριαίων προθέσεων μέχρι και τα 2 έτη μετεγχειρητικής παρακολούθησης. Η παρούσα μελέτη παρέχει στοιχεία που υποστηρίζουν τη χρήση της μεθόδου DIC ως προκλινικού εργαλείου αξιολόγησης της εμβιομηχανικής συμπεριφοράς των μηριαίων προθέσεων μετά την εμφύτευσή τους στο μηριαίο οστό και επίσης αναγνωρίζει το ρόλο της στην επικύρωση των αναπτυσσόμενων μοντέλων πεπερασμένων στοιχείων. Οι αναλύσεις γραμμικής συσχέτισης μεταξύ των FE προβλεπόμενων και DIC μετρούμενων παραμορφώσεων ανέδειξε υψηλή συσχέτιση, υποστηρίζοντας τη χρησιμοποίηση των FE μοντέλων για τον υπολογισμό των τάσεων και των παραμορφώσεων στα εμφυτευμένα μηριαία οστά. Επιπρόσθετα, αυτή η μελέτη καταδεικνύει ότι το φαινόμενο υποκλοπής φορτίων δεν αποφεύχθηκε καθώς κεντρική αποφόρτιση του μηριαίου οστού παρατηρήθηκε μετά την εμφύτευση και των δύο βραχέων στυλεών. Μια περιφερικά αυξητική κατανομή των παραμορφώσεων ως αποτέλεσμα της εμφύτευσης της πρόθεσης καθώς και μια μείωση της παραμόρφωσης στο εγγύς έσω τμήμα του οστού καταγράφηκε μετά την εμφύτευση και των δύο διαφορετικών μηριαίων στελεχών. Ωστόσο, οι διαφορές σχεδίασης μεταξύ του του Trilock BPS και του Minima S στυλεού οδήγησαν και σε διαφορές στα πρότυπα κατανομής παραμορφώσεων. Ειδικότερα, στην έξω επιφάνεια του μηριαίου οστού, οι διαφορές στην κατανομή των παραμορφώσεων ήταν μεγαλύτερες μετά την εμφύτευση του Trilock BPS συγκριτικά με το ανέπαφο οστό, το οποίο δεν παρατηρήθηκε με το Minima S στυλεό. Για το σκοπό αυτό, η κλινική σημασία των ανωτέρω παρατηρήσεων διερευνήθηκε περαιτέρω μέσω συγκριτικής προοπτικής κλινικής μελέτης. Και οι δύο διαφορετικής σχεδίασης βραχείς μεταφυσιακοί μηριαίοι στυλεοί, επέδειξαν εξαιρετική κλινική απόδοση και πολύ χαμηλή συχνότητα επιπλοκών έως και τα 2 έτη μετεγχειρητικής παρακολούθησης, χωρίς καμία ένδειξη διαφορών στα κλινικά αποτελέσματα. Και στις δύο ομάδες, παρατηρήθηκε σταθερή στερέωση και οστεοενσωμάτωση των προθέσεων, χωρίς περιπτώσεις άσηπτης χαλάρωσης, προοδευτικών ακτινοδιαυγαστικών γραμμών ή περιπροθετικής οστεόλυσης. Στην παρούσα συγκριτική κλινική μελέτη, οστικές μεταβολές ενδεικτικές φαινομένου υποκλοπής φορτίων παρατηρήθηκαν μετά την εμφύτευση και των δύο βραχέων στυλεών, το οποίο είναι σε συμφωνία με τα συμπεράσματα της αντίστοιχης πειραματικής μελέτης. Ωστόσο, οι επιμέρους διαφοροποιήσεις στην κατανομή των παραμορφώσεων που προκλήθηκαν μετά την εμφύτευση κάθε μηριαίας πρόσθεσης και αναδείχτηκαν στην πειραματική μελέτη δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστούν από την ακτινολογική ανάλυση που διενεργήθηκε στην τρέχουσα συγκριτική κλινική μελέτη. Αν και τα αποτελέσματά μας είναι σε συμφωνία με προηγούμενες μελέτες, εγείρονται ανησυχίες σχετικά με την παρατηρούμενη επίπτωση του φαινομένου υποκλοπής φορτίων αλλά και των αποκλίσεων, αν και ηπίου βαθμού, στην ευθυγράμμιση των συγκεκριμένων προθέσεων εντός του μηριαίου αυλού. Γι’ αυτούς τους λόγους, κρίνεται απαραίτητη και συνιστάται η διεξαγωγή πολυκεντρικών μελετών σε μεγαλύτερα δείγματα ασθενών και χρονικό διάστημα παρακολούθησης προκειμένου να αξιολογηθεί το κλινικό αντίκτυπο αυτών των ανησυχιών, εάν υπάρχει, καθώς και η μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα και επιβίωση των βραχέων μεταφυσιακών στυλεών.

show abstract

Replacement reconstruction of the hip

Cited by 17 publications

References 7 publications

In vitro testing of the deformation pattern and initial stability of a cementless stem coupled to an experimental femoral head, with increased offset and altered femoral neck angles

In vitro testing of the deformation pattern and initial stability of a cementless stem coupled to an experimental femoral head, with increased offset and altered femoral neck angles

Ligamentum Teres and its Analog in the Hip Endoprosthesis – Necessary or Superfluous? A Systematic Review

Η Χρήση Των Βραχέων Μεταφυσιακών Στυλεών Στην Πρωτοπαθή Οστεοαρθρίτιδα Του Ισχίου

Contact Info

Product

Resources

About