Request situations are of great value to observe multiple variables such as power, distance and imposition of the request on the hearer to get the desired object or action. This study investigates requests of Turkish monolingual preschoolers in terms of Blum-Kulka and Olshtain's (1984) categories. The aim is to find out the structures of head act and adjunct(s), the directness level of the strategy types and perspectives of the speakers (hearer oriented, speaker oriented, hearer and speaker oriented, and impersonal) used in requests. Data was gathered from 24 Turkish speaking children aged between 4;5 and 5;6, 13 of whom were girls and 11 were boys. To collect data, four situations were created considering power and level of imposition of the requests, namely Low Power-Low Imposition, Low Power-High Imposition, High Power-Low Imposition, and High Power-High Imposition. The results show that 1) children use head acts most frequently in their requests, 2) children mainly use direct requests, 3) children prefer to use the speaker oriented perspective more than the other request perspectives. A nonverbal category is added to Blum-Kulka and Olshtain's (1984) original request categories, which is observed to be peculiar to children. The results are interpreted cautiously since they display varieties for each situation due to the nature of the activities used to collect data.Key words: Requests, power, imposition, directness, hearer oriented perspective, speaker oriented perspective
Okul Öncesi Çocukların Rica KullanımıÖZ: Rica durumları güç, yakınlık, istenen nesnenin veya işin dinleyiciye getireceği olası yük gibi çeşitli değişkenleri gözlemlemek açısından önemlidir. Bu çalışma, Blum-Kulka ve Olshtain'ın (1984) gruplarına göre anadili Türkçe olan tek dilli anaokulu çocuklarının rica yapılarını incelemiş; ricalardaki ana eylem ve eklem yapıları, strateji türlerinin açıklık dereceleri ve konuşmacıların yaklaşımlarını (konuşan odaklı, dinleyici odaklı, konuşan ve dinleyici odaklı ve kişisiz yaklaşım) ortaya çıkarmayı amaçlamıştır. Veri, yaşları 4;5 ile 5;6 arasında değişen 13 kız, 11 erkek toplam 24 Türkçe konuşan çocuktan toplanmıştır. Veri toplamak için güç ve değer ilişkisi düşünülerek dört durum oluşturulmuştur. Bunlar, Düşük Güç-Düşük Değer, Düşük Güç-Yüksek Değer, Yüksek Güç-Düşük Değer ve Yüksek Güç-Yüksek Değer'dir. Sonuçlar 1) çocukların ana eylem kullanımlarının çok sık Dilbilim Araştırmaları Dergisi, 2015/2, 25-43.