Bu çalışmada tür dağılım modellemelerinin (TDM) tarihsel evrimi ve gelecekteki potansiyel gelişmeleri incelenmiştir. TDM'lerin kökeni, Humboldt'un bitki coğrafyası çalışmalarına ve Darwin'in türlerin evrimi üzerine yaptığı katkılara dayanır. 1980'lerden itibaren, özellikle veri analitiği ve istatistiksel yöntemlerin gelişmesiyle, TDM'ler ekoloji ve biyocoğrafya araştırmalarda önemli bir araç haline gelmiştir. Çalışmada, Web of Science Core Collection veri tabanından 1980-2024 yıllarına ait olarak elde edilen veriler bibliyometrik yöntemlerle analiz edilmiştir. R programlama dilinde "bibliometrix" paketi kullanılarak yapılan analizlerle, TDM'lerin zaman içindeki gelişimi, kullanılan yöntemlerdeki değişimler değerlendirilmiştir. Bulgular, TDM'lerin geniş bir uygulama alanına sahip olduğunu, iklim değişikliği ile beraber giderek daha fazla kullanıldığını ortaya koymuştur. Ayrıca istatistik ve bilgisayar teknolojileri alanlarındaki gelişmelerinde de farklı TDM yaklaşımlarının geliştirilmesine zemin hazırladığı düşünülmektedir.