Kurikulumi u predškolskim institucijskim okvirima čine suštinsku potku za razvijanje cjelovitog vaspitno-obrazivnog procesa. Uslovljeni različitim teorijsko-naučnim i tradicijsko-kulturloškim odrednicama, u kontekstualnim praksama, kurikulumi dobijaju jedinstvene okvire i pravce razvoja. U okrilju savremene holistički orijentisane socio-konstruktivističke paradigme, sagledavali smo zajednička i polja distnktivnih obilježja šest kurikularnih predškolskih modela. U osnovi prikazanih modela nalazimo veoma bliske temeljne principe i ciljeve, kojima se afirmiše dječja dobrobit. S druge strane, pozicija predškolskog segmenta u predstavljenim sistemima se u određenim aspektima razlikuje, pa nalazimo u svakom od modela određene specifičnosti, koje deriviraju iz paradigmatskih i kultoroloških odrednica pojedinih obrazovnih miljea, naglašavajući neke od strukturnih dimenzija ili razvijajući dominatno kontekstualni pristup razvoju kurikuluma.