Engelli Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Bakım Yükü ve Fiziksel Kapasitesi Arasındaki İlişkinin Araştırılması
Amaç: Bu çalışmanın amacı, engelli çocuğa sahip ebeveynlerin bakım yükleri ile fiziksel kapasiteleri arasındaki ilişkiyi belirlemek ve hem engelli bireyin hem de ona bakan ebeveynlerin süreci daha sağlıklı geçirmeleri için literatüre katkı sağlamaktır.
Materyal ve Metot: Çalışmaya istenilen kriterlere uyan ve formu eksiksiz dolduran 100 ebeveyn dahil edilmiştir. Veriler elektronik ortamda toplanmış olup katılımcıların sosyo- demografik bilgileri için “Genel Bilgi Formu”, fiziksel aktivite seviyeleri için “Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Formu (UFAA-KF)”, bakım yükü için “Zarit Bakım Verme Yükü Ölçeği (ZBVYÖ)” kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların %42.6’sı düşük düzey fiziksel aktivite, 44.6’sı orta düzey fiziksel aktivite ve %11.9’u yüksek düzey fiziksel aktivite yaptığı saptanmıştır. Engelli çocuğa sahip ebeveynlerin bakım verme yükleri incelendiğinde %18.8’i az/hiç yük olmadığı, %50.5’i hafif/orta derecede yük olduğu ve 29.7’si orta/ileri derecede bakım verme yüküne sahip olduklaı bulunmuştur. Zarit bakım yükü ölçeğine bakım yükü ile çocuğun engel oranı arsaında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur(p0.05). Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi’ne göre çocuğun engel oranın artmasıyla fiziksel aktivitenin de arttığı tespit edilmiştir fakat aralarındaki ilişkinin anlamlı olmadığı tespit edilmiştir(p>0.05).
Sonuç: Engelli bireylerin engel oranı arttıkça ebeveynlerin bakım yükünün arttığı bununla birlikte bakım yükü ile ebeveynlerin fiziksel aktivite düzeyleri arasında ilişki bulunmadığı belirlenmiştir.
Anahtar kelimeler: Engelli, ebeveyn, bakım yükü, fiziksel kapasite.