Significance of p53 and bcl-2 Immunoexpression in the Prognosis of Laryngeal Squamous Cell Carcinoma

Yıldırım, Şükrü; Çermik, Hakan; Işıtmangil, Turgut; Baloğlu, Hüseyi̇n; Güngör, Âdem; Pekkafalı, Zekai

doi:10.1177/147323000203000608

Cited by 5 publications

(4 citation statements)

References 12 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…No correlations were observed between Bcl-2 expression and the patients’ clinical and histopathological features. Yildirim et al (17) analyzed Bcl-2 immunoexpression on 84 subjects treated for laryngeal SCC at different pathological stages and locations. Transglottic tumors expressed significantly high levels of Bcl-2, but no connection was found with postoperative survival.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Prognostic Value of Bcl-2 Expression in Squamous Cell Carcinoma of the Larynx: A Systematic Review

Gioacchini

Alicandri‐Ciufelli

Rubini³

et al. 2015

Int J Biol Markers

View full text Add to dashboard Cite

The aim of this systematic review was to determine the prognostic value of Bcl-2 immunostaining in patients affected by laryngeal squamous cell carcinoma. An appropriate search was conducted on PubMed to retrieve articles dealing with this topic. A double cross-check was performed on citations and full-text articles by 2 investigators independently to review all manuscripts and perform a comprehensive quality assessment. Of 115 abstracts identified, 15 articles were included. These studies reported on 1,150 patients with histologically confirmed diagnosis of laryngeal squamous cell carcinoma. Only a few studies showed a statistical correlation between Bcl-2 immunohistochemical expression and at least 1 of the clinical and histopathological parameters considered by the authors. Moreover, these findings were also discordant between them. Overall the studies analyzed suggested that Bcl-2 expression was statistically connected with N stage (2/14), grading (2/14), disease-free survival (3/14) and overall survival (5/14). Interestingly, all of the 3 studies investigating the relation between Bcl-2 and radioresistance showed significant results in terms of recurrence-free survival and overall survival. Our review strongly suggests that the immunohistochemical staining of Bcl-2 does not correlate with tumoral aggressiveness and prognosis of patients affected by laryngeal squamous cell carcinoma and treated with primary surgery. However, an interesting connection of this protein could be demonstrated with tumoral radioresistance. Further, high-quality prospective studies should be carried out to confirm this hypothesis.

show abstract

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Prognostic Value of Bcl-2 Expression in Squamous Cell Carcinoma of the Larynx: A Systematic Review

Gioacchini

Alicandri‐Ciufelli

Rubini³

et al. 2015

Int J Biol Markers

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Abnormalities in this gene are the most frequent genetic alterations that have been identified in LSCC; abnormal protein accumulations correlate with the presence of the mutated p53 gene [70]. The overexpression of p53 in malignant laryngeal lesions has been reported in many studies [28,41,45,70].…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 97%

“…The prognostic value of p53 in patients with HNSCC is inconclusive [62]. Some studies suggest that the immunoexpression of p53 is not a significant prognostic predictor for LSCC [28,31,70].…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 96%

Possible implication of Mdm2 as a prognostic marker in invasive laryngeal carcinoma

Hassumi‐Fukasawa

Miranda-Camargo

Guimarães

et al. 2012

Eur Arch Otorhinolaryngol

View full text Add to dashboard Cite

Laryngeal squamous cell carcinoma is one of the most common malignant neoplasms of the head and neck. In Brazil, laryngeal tumors represent 2% of all cancers and are associated with approximately 3,000 deaths annually. Human papillomavirus (HPV) has been reported to play an important role in the etiology of laryngeal cancer. The aim of the present study was to evaluate the expression of p53, p27, and Mdm2 in laryngeal carcinomas. Sixty-three larynx biopsies were selected for the study, including 9 in situ laryngeal carcinomas, 27 laryngeal carcinomas without metastasis and 27 laryngeal carcinomas with metastasis. Twenty-seven cervical lymph nodes from patients with metastatic lesions were also evaluated. The expression levels of p53, p27, and Mdm2 were assessed by immunohistochemistry using a computer-assisted system. HPV detection and typing were performed using PCR, and the HPV types that were evaluated included HPV 6, 11, 16, 18, 31 and 33. Out of 63 patients, 53 (84.1%) were positive for β-globin (internal control), and 10 (15.9%) were β-globin negative and therefore excluded from the evaluation. Thus, 7 (13.2%) out of 53 patients were HPV positive, and 46 (86.8%) out of 53 patients were HPV negative. Statistically significant differences (p < 0.05) in Mdm2 expression levels were observed in the in situ laryngeal carcinoma samples compared with the laryngeal carcinoma samples with metastasis. No statistically significant differences (p > 0.05) in either p53 or p27 expression levels were detected. These findings suggest that Mdm2 may be associated with the invasiveness and aggressiveness of laryngeal carcinomas.

show abstract

“…Επίσης παρατηρήθηκε προοδευτική ελάττωση της απόπτωσης στα αδενώματα με την αύξηση του μεγέθους τους, που όμως δεν ήταν στατιστικά σημαντική (p>0.05). Πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν την αντικειμενικότητα της ποσοτικής αξιολόγησης της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης με το σύστημα ανάλυσης εικόνας244 . Στην παρούσα μελέτη χρησιμοποιήσαμε δύο διαφορετικές μεθόδους για την εκτίμηση της ανοσοϊστοχημικής έκφρασης των πρωτεϊνών p53, bcl-2 και mdm-2: την ανάλυση εικόνας (Image Scan, Jandel Scientific, Erkrath, Germany, Color Estimator v1 και Counterv 1.3 Athens, Greece) και την ποιοτική ανάλυση με τον παρούσα μελέτη, οι πρωτεΐνες p53 και mdm-2 δεν εκφράστηκαν στο φυσιολογικό βλεννογόνο του παχέος εντέρου.…”

unclassified

Έκφραση των γονιδίων bcl-2, mdm-2, p53 και του δείκτη απόπτωσης σε νεοπλάσματα του παχέος εντέρου

Τζουβάλα¹

View full text Add to dashboard Cite

Σκοπός: 0 σκοπός της διατριβής ήταν α) να μελετήσει τον ρυθμό απόπτωσης και την ανοσοϊστοχημική έκφραση των πρωτεϊνών p53, bcl-2, mdm-2 και την πιθανή συνέκφραση αυτών σε φυσιολογικό βλεννογόνο, σε αδενώματα και σε αδενοκαρκινώματα του παχέος εντέρου και β) να διερευνήσει πιθανές συσχετίσεις των ανωτέρω παραγόντων με κλινικοπαθολογικές παραμέτρους και με την επιβίωση των ασθενών, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της ανάλυσης εικόνας. Υλικό - Μέθοδοι: Μελετήθηκαν 46 αδενοκαρκινώματα και 121 αδενώματα καθώς και βιοψίες από φυσιολογικό βλεννογόνο σε 25 υγιείς μάρτυρες. Η έκφραση των πρωτεϊνών bcl-2, p53 και mdm-2 μελετήθηκαν ανοσοϊστοχημικά, σύμφωνα με τη μέθοδο Αβιδίνης-Βιοτίνης. Η απόπτωση μελετήθηκε με τη μέθοδο TUNEL. Το ποσοστό των θετικά χρωματισμένων κυττάρων μετρήθηκε με τεχνική ανάλυσης εικόνας. Αποτελέσματα: Κυτταροπλασματική έκφραση της πρωτεΐνης bcl-2 παρατηρήθηκε σε 114/121 (96%) αδενώματα και σε 18/46 (39%) ΚΠΕ. Πυρηνική έκφραση της πρωτεΐνης p53 παρατηρήθηκε σε 97/121 (80%) αδενώματα και σε 19/46 (41%) ΚΠΕ. Πυρηνική έκφραση της πρωτεΐνης mdm-2 παρατηρήθηκε σε 78/121 (78%) αδενώματα και σε 25/46 (57%) ΚΠΕ. Οι τιμές του ΑΙ στο φυσιολογικό βλεννογόνο του παχέος εντέρου ήταν σημαντικά μικρότερες από αυτές στο επιθήλιο των αδενωμάτων (p=0.006). Ο αποπτωτικός δείκτης (ΑΙ) ήταν μεγαλύτερος στα αδενώματα (p=0.012) σε σχέση με τα ΚΠΕ (p=0.006). Η έκφραση της πρωτεΐνης p53 και bcl-2 ήταν μεγαλύτερη στα σωληνολαχνωτά-λαχνωτά αδενώματα (p=0.03 και p=0.02, αντίστοιχα) και στα αδενώματα ≥1cm (p=0.006 και p=0.03, αντίστοιχα). Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της έκφρασης της πρωτεΐνης bcl-2 και του βαθμού δυσπλασίας (p=0.009). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση επίσης, οι ασθενείς με ≥2 άπω αδενώματα είχαν στατιστικά μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίζουν εγγύς νεόπλασμα (p=0.049) και ιδιαίτερα εγγύς «σοβαρό» νεόπλασμα (p=0.020). Στα ΚΠΕ η έκφραση της πρωτεΐνης p53 παρουσίασε αντίστροφη συσχέτιση με την έκφραση της πρωτεΐνης bcl-2 (rho=-0.312, p=0.035). Στην Cox regression ανάλυση, το στάδιο Dukes (p<0.019) αναδείχθηκε ως ο μόνος σημαντικός ανεξάρτητος αρνητικός προγνωστικός παράγοντας, για την επιβίωση των ασθενών (p=0.008). Όταν όμως από το μοντέλο αφαιρέθηκε το στάδιο, προέκυψε η έκφραση της πρωτεΐνης bcl-2, ως σημαντικός αρνητικός παράγοντας επιβίωσης (p=0.02). Συμπερασματικά: Τα ογκογονίδια p53 και bcl-2 ρυθμίζουν ενδεχομένως μία κοινή οδό κυτταρικού θανάτου και αλληλεπιδρούν μέσω αντίθετων μηχανισμών στη ρύθμιση της απόπτωσης. Η υπερέκφραση των πρωτεϊνών bcl-2 και mdm-2 συμβαίνει στα αρχικά στάδια της καρκινογένεσης ενώ η έκφραση της bcl-2 φαίνεται να προηγείται των γενετικών μεταβολών του p53. Στα μεγάλα αδενώματα, η υπερέκφραση της bcl-2 παράλληλα με την αυξημένη έκφραση της p53 πρωτεΐνης, ελαττώνουν το ρυθμό της απόπτωσης προσδίδοντας τους ένα δυνητικά κακοήθη φαινότυπο. Επίσης, οι ασθενείς με ≥2 άπω αδενώματα έχουν στατιστικά μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίζουν εγγύς νεόπλασμα και ιδιαίτερα εγγύς «σοβαρό» νεόπλασμα. Στα ΚΠΕ, φαίνεται ότι και η έκφραση της bcl-2 πρωτεΐνης, εκτός από το στάδιο Dukes, αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα δυσμενούς πρόγνωσης.

show abstract

Significance of p53 and bcl-2 Immunoexpression in the Prognosis of Laryngeal Squamous Cell Carcinoma

Cited by 5 publications

References 12 publications

Prognostic Value of Bcl-2 Expression in Squamous Cell Carcinoma of the Larynx: A Systematic Review

Prognostic Value of Bcl-2 Expression in Squamous Cell Carcinoma of the Larynx: A Systematic Review

Possible implication of Mdm2 as a prognostic marker in invasive laryngeal carcinoma

Έκφραση των γονιδίων bcl-2, mdm-2, p53 και του δείκτη απόπτωσης σε νεοπλάσματα του παχέος εντέρου

Contact Info

Product

Resources

About