“…BTÖ yaklaşımı ilk olarak 1980'li yılların başında İngiltere'de York Üniversitesinde bir grup kimya eğitimcisi tarafından önerilmiştir (Ayvacı, Ültay ve Mert, 2013 (Demircioğlu, 2008). BTÖ yaklaşımının temel amacı, öğrenilecek kavramları günlük yaşamdan seçilmiş olaylar ile ilişkilendirerek (Ayvacı ve ark., 2013) öğrencilerin motivasyon ve derse karşı isteklerini artırmak (Bennett ve Lubben, 2006;Bulte, Klaassen, Westbroek, Stolk, Prins, Genseberger, de Jong ve Pilot, 2006;Dlamini ve Lubben, 1996;Hennessy, 1993;Murphy, 1994;Ramsden, 1992), fene karşı ilgilerini çekmek (Akpınar, 2009;Graber, Erdmann ve Schlieker, 2002;Hofstein ve Kesner, 2006;Kutu ve Sözbilir, 2011;King ve Ritchie, 2007;Sözbilir, Sadi, Kutu ve Yıldırım, 2007), günlük yaşam olayları ile fen bilimleri arasındaki ilişkinin farkına varmalarını sağlamak ve öğrencilerin bilimsel süreç becerilerini geliştirmektir (Barker ve Millar, 1999Demircioğlu, Dinç ve Çalık, 2013;Sözbilir ve ark., 2007;Potter ve Overton, 2006). BTÖ yaklaşımının uygulama stratejilerinden birisi olan REACT stratejisi Relating (ilişkilendirme), Experiencing (tecrübe etme), Applying (uygulama), Cooperating (iş birliği) ve Transferring (transfer etme) gibi beş temel ilkeden oluşan bir öğrenme stratejisidir.…”