StreszczeniePodczas pozycjonowania, całkowite przesunięcie ciała pacjenta w którejkolwiek z osi jest sumą przesunięć uzyskanych w wyniku korekcji automatycznej (program komputerowy) i manualnej, zależnej od subiektywnej oceny obserwatora.Celem badania było określenie progu dla korekcji manualnej, powyżej którego, uwzględnienie jej w sposób istotny wpływa na całkowite przesunięcie ciała pacjenta podczas radioterapii raka stercza.W badaniu wykorzystano dane obrazowe 60 pacjentów z rakiem stercza leczonych na aparacie tomoterapeutycznym w latach 2012-2015. Codzienne obrazowanie MVCT obejmowało obszar tarczowy (prostata lub prostata wraz z pęcherzykami nasiennymi) powiększony w osi długiej o 10 mm z każdej strony. Każde dzienne MVCT zostało nałożone na obrazy z planowania leczenia (kVCT) pięciokrotnie, przez pięciu niezależnych obserwatorów. Korekty manualne uzyskane przez obserwatorów zostały uśrednione dla każdej frakcji, dla każdego pacjenta.Korekcja manualna w sposób istotny wpływa na całkowite przesunięcie ciała pacjenta gdy jej wartość bezwzględna jest większa niż 1 mm. Mniejsze wartości korekcji manualnej mieszczą się w wartości błędu subiektywnej oceny obserwatora i nie powinny być uwzględniane podczas pozycjonowania ciała pacjenta. Wartości korekcji manualnej ściśle korelują z wartościami korekcji automatycznej. Korekcja manualna powinna być uwzględniana gdy bezwzględne wartości korekcji automatycznej są większe od 2 mm.Adres do korespondencji dr hab. Tomasz Piotrowski