“…Wynika to z faktu, że nauka ta koncentruje się na działaniach, a w aksjologii prakseologicznej szczególnego znaczenia nabierają przede wszystkim pożądane w konkretnych sytuacjach efektywne działania, nie zaś wrodzone (szczególne intelektualne czy motoryczne) dyspozycje osobnicze. W takim ujęciu zarządzanie talentami w rzeczywistości wiąże się z kategorią pracowników o wysokim potencjale (high-potential employee), a pojęcia talent i potencjał traktuje się jako synonimy [Łasiński, Głowicki, Olenderek 2014].…”