“…Θεώοηιια 1.3.3 [109] Αν Q s (k; n) και Pi, oj, i=l,...,n είναι όπως ορίστηκαν πιο πάνω τότε, (1.3.6) (*) Q s (k; n) = Q s (k; n-1) -p n -i qn Qs(k; n-2) + Pn-k Qn-k+i -q n Qs(k; n-k-1) + Pi ... Pn-k Qn-k+l ... qn-Πόρισμα 1.3.1[109] με τον ορισμό ένα αυστηρό-συνεχόμενο-^από-η: F σύστημα έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία από ένα συνεχόμενο^-από-η: F σύστημα. Η διαφορά αυτή είναι πολύ μικρή όταν το p είναι μεγάλο ( ~ 1) και αυξάνει καθώς ελλατούταιτο ρ. Η πιθανότητα αποτυχίας ενός κυκλικού αυστηρά συνεχόμενου^-από-η: Α συστήματος του οποίου οι συνιστώσες αποτυγχάνουν ανεξάρτητα η μια από την άλλη μελετήθηκε και από τους Antonopoulou-Papastravridis-Sypsas[4], οι οποίοι έδωσαν έναν αναδρομικό τύπο για τον υπολογισμό της. (*) To Qs(k; n) μπορούμε να το συναντήσουμε και με τον συμβολισμό F (η).…”