Hipoglikemija se definiše kao niska vrednost glukoze u plazmi koja je dovoljna da dovede do neuroloških oštećenja. U novorođenakom uzrastu, incidenca se kreće 0.4-11.4%. Etiološki, niske vrednosti glukoze u plazmi, mogu nastati kao posledica hormonalnih, metaboličkih poremećaja; visokih doza insulina, trovanja lekovima, oboljenja jetre ili sistemskih poremećaja. Najčešći uzrok trajnih i produbljenih hipoglikemijskih stanja u neonatalnom uzrastu je kongenitalni hiperinsulinizam, nastao kao posledica hiperplazije i/ili adenoma ćelija pankreasa. U uzrastu između druge i pete godine života, kao najčešći oblik hipoglikemijskih stanja navodi se ketotska hipoglikemija sa ograničenom količinom supstrata. Dijagnostički kriterijumi obuhvataju biohemijsku povrdu niskih vrednosti glukoze u serumu i/ili visoke vrednosti insulina, hormonsko ispitivanje (epinefrin,kortizol, hormon rasta, glukagon), kao i metabolički skrinining procesa glukoneogeneze, glikogenolize, poremećaj lipolize i oksidacije masnih kiselina. Terapija je usmerena na primenu supstrata i lekova za brzo postizanje normoglikemije (voćni sokovi, parenteralno glukoza, dextroza, glukagon, kortikosteroidna terapija; u stanjima hiperinsulinemijei diazoksid i somatostatin. Ključne reči: hipoglikemija, hiperinsulinemija, ketotska hipoglikemija, konvulzije