Studying Popular Music Culture

Abstract

A longstanding economic question is the appropriate level of protection for intellectual property. The Internet has drastically lowered the cost of copying information goods and provides a natural crucible to assess the implications of reduced protection. We consider the specific case of file sharing and its effect on the legal sales of music. A dataset containing 0.01% of the world's downloads is matched to U.S. sales data for a large number of albums. To establish causality, downloads are instrumented using technical features related to file sharing, such as network congestion or song length, as well as international school holidays. Downloads have an effect on sales which is statistically indistinguishable from zero, despite rather precise estimates. Moreover, these estimates are of moderate economic significance and are inconsistent with claims that file sharing is the primary reason for the recent decline in music sales.

'Deconstruction' of Gangnam style: Multiple layers of action and provisions of globalization of the popular culture phenomenon

“…Pored toga, bilo je neophodno istražiti ulogu popularne muzike u procesu socijalizacije, kao i to kako se njeni proizvodi koriste u otporu dominantnim oblicima kulture, o čemu su pisali pojedini autori (Kotarba i Vannini 2009;Burton 2005;Shuker 2001;Wall 2003;Grossberg 1992;Fisk 2001;Hebdige 2002). Prema mišljenju navedenih autora, popularna muzika je naročito uticala na adolescente i preadolescente u fazi konstruisanja identiteta, te su fokus istraživanja stavili na ovu društvenu skupinu.…”

“…Vol (Wall, 2003) tvrdi da pojava alternativnih i autentičnih nacionalnih muzičkih hitova koji su "zapalili" svijet nije potpuna novina. Slično se desilo i tokom devedesetih sa spotom odnosno pjesmom Makarena (La Macarena) ne tako poznate španske grupe Los del Rio, kao i s brazilskom pjesmom Lambada grupe Kaoma, s kraja osamdesetih godina prošlog vijeka.…”

“…Navedene pjesme ponudile su nešto "drugačije" od trenutno aktuelnog, ali su u isto vrijeme -što je opet paradoksalno, ali ne i neobično za popularnu kulturu -slijedile poželjne klišee popularne kulture kada je riječ o formatu. Format muzičkih numera uglavnom čini kombinacija strofa i refrena, pri čemu se naglasak stavlja na refren, koji je melodičan, dug, pjevljiv i pamtljiv u odnosu na strofe, koje su sekundarne (Wall, 2003). Vol tvdi da pjesme koje za cilj imaju da postanu (kratkotrajni) hitovi često fokus stavljaju ne na cijeli refren nego na određeni stih unutar refrena, koji se naziva "udicom" i služi za hvatanje pažnje slušalaca.…”

“…Adorno u ovakvoj formi vidi standardizaciju popularnih muzičkih djela, odnosno standardizaciju pojedinih detalja u okviru melodije koji "zauzimaju strateški važne pozicije" (2000), na koje slušaoci, iako mehanički, reaguju mnogo jače nego na melodiju kao cjelinu. Ove kratke, jednostavne i pjevljive pjesme sa obaveznim refrenom i "udicom", koje su naročito karakteristične za pop kao žanr, imaju brz i promjenljiv ritam, a melodija (cijele pjesme) je isprekidana (Wall, 2003). Pored toga, pop pjesmama obavezno se dodaje plesna koreogra ja, koja je jednako brza i promjenljiva kao i video-snimak, koji slikama i ritmom prati melodiju.…”

“…Savremena plesna kultura (koju je teško odvojiti od muzičke kulture) u akademskim je studijama analizirana sa aspekta zičkog iskustva, a raspravljalo se i o načinu na koji plesni podijum funkcioniše kao kulturološki prostor unutar koga se oblikuje identitet (Wall, 2003). U savremenom svijetu, ples i savremena plesna muzika postali su višeznačne aktivnosti, čija su se značenja konstruisala oko pola, roda, klase, etničke i nacionalne pripadnosti.…”