Pelvis injuries account for approximately 3% of all skeletal injuries. [1] In unstable fractures, morbidity and mortality rates are particularly high, requiring surgery to provide stability and prevent potential morbidities and mortality. [2] In posterior pelvis fractures and dislocations, surgery can be performed with an open or percutaneous approach; however, the latter has become the preferred mode of treatment in recent years. [3,4] ÖZ Amaç: Bu çalışmada, iliyosakral vida sabitlemede vida giriş noktası ve vida yöneliminin belirlenmesinde pelvik haritalamanın uygulanabilir olup olmadığı araştırıldı. Hastalar ve yöntemler: Sakroiliyak eklem yaralanması ve sakrum kırığı nedeniyle iliyosakral vida sabitleme uygulanan 16 hastanın (10 erkek, 6 kadın; ort. yaş 35 yıl; dağılım, 20-57 yıl) klinik dosyaları ve görüntüleri retrospektif olarak incelendi. Hastaların ameliyat öncesi tomografi görüntüleri kullanılarak pelvik haritalama yapıldı ve uygun vida giriş noktası ve yönelimi belirlendi. Tüm hastaların ameliyat sonrası bilgisayarlı tomografi taramaları alındı ve bunlar vida pozisyonunun doğruluğunu değerlendirmek için kullanıldı. Bulgular: Ameliyat sırasında herhangi bir komplikasyon gelişmedi. Vidaların giriş noktaları ve yönelimleri ameliyat öncesi ve sonrasında tüm hastalar için uyumluydu. Sonuç: Pelvisin haritalanması, iliyosakral vidalamanın ameliyat öncesi planlamasında kullanılabilecek bir yöntemdir.Anahtar sözcükler: İliyosakral vida sabitleme, haritalama yöntemi, pelvik kırığı, perkütanöz sabitleme, sakroiliyak eklem.
ABSTRACTObjectives: This study aims to investigate if pelvic mapping is applicable in iliosacral screw fixation to determine screw entry point and screw trajectory. Patients and methods: Clinical files and images of 16 patients (10 males, 6 females; mean age 35 years; range, 20 to 57 years) who underwent iliosacral screw fixation due to sacroiliac joint injury and sacrum fracture were retrospectively reviewed. Pelvic mapping was performed using preoperative tomography images of the patients and appropriate screw entry point and trajectory were determined. Postoperative computed tomography scans of all patients were obtained and these were used to evaluate the accuracy of the screw position. Results: No intraoperative complications occurred. The entry points and trajectory of the screws were compatible for all patients pre-and postoperatively. Conclusion: Mapping of the pelvis is a method that can be used for preoperative planning of iliosacral screwing.