Amaç: Bu çalışmada; modifiye Gartland tip IV suprakondiler humerus kırığı cerrahi tedavisinin klinik ve radyolojik olarak tip III kırıklardan farklı olup olmadığını araştırdık. Yöntemler: 2012-2015 yılları arasında kliniğimizde çocuk suprakondiler humerus kırığı tanısıyla cerrahi tedavi uygulanan 197 hastanın dosyaları retrospektif olarak incelenip, nörovasküler yaralanma olup olmadığı bakılmaksızın 76 hasta (49 erkek, 27 kadın) randomize olarak çalışmaya dahil edildi. Modifiye Gartland Tip III (n=36) ve tip IV (n=40) olarak iki gruba ayrıldı. Yaş ortalaması 5.88±3.29 (1-15) yıl olan hastalar, 19.80±4.83 (12-29) ay süreyle takip edildi. Hastaların tamamı ilk 24 saat içinde ameliyata alındı ve kapalı redüksiyon öncelikli olarak denendi. Kapalı redükte edilemeyen hastalara posteriordan açık redüksiyon uygulandı. Hastaların fonksiyonel ve kozmetik sonuçları Flynn kriterlerine göre değerlendirildi. Son kontrollerindeki röntgenlerinden Baumann açısı ölçüldü. Bulgular: İki grubun fonksiyonel sonuçları karşılaştırıldığında, tip III grubunda %97.3, tip IV grubunda ise %87.5 tatminkar sonuç elde edildi, aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (p=0.509). Kozmetik sonuçlar karşılaştırıldığında sırasıyla %100 ve %97.5 tatminkar sonuç elde edildi, iki grup arasında anlamlı fark bulunamadı (p=0.495). İki grup arasındaki açık cerrahiye gereksinim, sinir lezyonu ve Baumann açıları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı (p değerleri sırasıyla, p=0.776, p=0.108, p=0.069). Sonuç: Modifiye Gartland tip IV pediatrik suprakondiler humerus kırıkları, tip III kırıklar gibi anatomik redüksiyon, stabil tespit ve erken eklem hareketlerine başlanarak başarılı bir şekilde tedavi edilebilir.