The Analysis of the Problems that the Turkish Children Living in Switzerland Face in Mother Tongue Education

Abstract

Bu araştırmada, İsviçre’de yaşayan Türk öğrencilerin, Türk okullarında ana dili eğitimi konusunda karşılaştıkları problemlerin ne olduğu ile ilgili öğrenci görüşlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda çalışma nitel araştırma yöntemlerinden olan fenomenoloji deseniyle yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme soruları kullanılmıştır. Örneklem grubu amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme ile oluşturulmuş ve İsviçre’de Türk nüfusunun bin ve üzeri olduğu 13 kantondaki Türk okullarında öğrenim görmekte olan 30 öğrenci araştırmanın örneklemini meydana getirmiştir. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılarak verilerin çözümlemesi yapılmıştır. Öğrencilerin Türk okullarında ana dili eğitiminde karşılaştıkları problemler öğrenci görüşleri doğrultusunda öğretmenlerden, öğrencilerin kendilerinden, fiziksel yetersizliklerden ve süreden kaynaklanan sorunlar olarak beş alt temaya ayrılmıştır. Öğretmenler konusunda problem yaşayan çocukların öğretmenlerin yetersizliklerinden, ilgisizliklerinden, tutum ve davranışlarından şikâyetçi oldukları görülmüştür. Öğrenciler kendileri ile ilgili sorunlardan bahsederken anlama ve anlatma problemleri olduğunu ve bu sorunların kendi ilgisizliklerinden kaynaklandığını ifade etmişlerdir. Yine fiziksel problemler içinde, öğrencilerin daha çok üzerinde durdukları konular, okulların uzaklığı, materyal eksikliği ve sınıf mevcudunun fazla olduğu olmuştur. Ayrıca öğrenciler, derslerin süresinin konuları öğrenmek için yeterli olmadığını da ifade etmişlerdir. Ek olarak araştırmada, bu problemler doğrultusunda öğrenci çözümlerine de yer verilmiş; sonuçlar ve öğrenci çözümleri ışığında önerilerde bulunulmuştur.

İki Dilli Çocukların Yaşadığı Bölgelerde Çalışan İlkokul Öğretmenlerinin Karşılaştıkları Zorluklar ve Buna Dair Çözüm Önerileri

“…Nitekim bu bulgu alanda yapılmış diğer araştırma sonuçlarıyla da tutarlılık göstermektedir (Kızıltaş, 2019;Mızıkacı ve diğerleri, 2021;Yalçın Su, 2020). İki dilli çocuklar okulda uyum ve özgüven sorunu yaşadıkları, Türkçe yeterlilik ve yetkinlik düzeyleri yeterli olmadığı ve bu durumun kelime hazinelerinin yetersiz olmasına neden olduğu (Coşkun ve diğerleri, 2010;Kızıltaş & Kozikoğlu, 2020;Schwartz, 2014) bu nedenle de çocukların kendilerini ifade etmede zorluklar yaşadıkları görülmüştür (Pekgenç & Yılmaz, 2021;Sarıbaş & Demir, 2020;Yilmaz, 2014). Yapılan araştırmalar çocukların anadillerine daha çok maruz kaldıkları için ikinci dili sadece okulda kullanan çocukların hazurbulunuşluk düzeylerinin düşük olduğunu göstermektedir.…”

“…Ayrıca öğretmenlerin çocukların öğretmene kendini daha rahat ifade ettiği gibi öğretmenin de çocuğu daha kolay anlaması çocukların Türkçe dil becerilerini kazanmasında oldukça önemlidir. Nitekim yapılmış benzer çalışmalarda anlama ve anlatma yetersizliğinden dolayı çocukların dersleri anlamadıkları için ilgi göstermedikleri, kitapları okuyamadıkları için de kelime dağarcıklarının gelişemedikleri görülmektedir (Güngör, 2015;Sarıbaş & Demir, 2020). Gözüküçük (2015) tarafından yapılan araştırma sonucu bu araştırmanın bulgularını desteklemektedir.…”