The Central Synagogue of Nazareth Illit and its architectural dialogue with Nazareth’s Basilica of the Annunciation

Abstract

The hometown of Jesus, Nazareth, is an international center of Christian pilgrimage that has capitalized on showcasing its sacred sites. Architect Antonio Barluzzi was commissioned to design Nazareth’s modern Basilica of the Annunciation in 1954, and a cornerstone for the project was laid in a well-attended ceremony. It seems that the establishment of the modern church was the catalyst for the eagerness with which the Israeli authorities approached establishing a Jewish monument in the region. In 1957, a design process for the Central Synagogue in Nazareth Illit (subsequently renamed Nof HaGalil) began, with the aim of proudly competing with the churches and mosques in the Nazareth region. Both the basilica and the synagogue were erected by Israeli construction firm Solel Boneh and were inaugurated in 1968 and 1969, respectively. This article examines the impact of the inception, establishment and building of Nazareth’s Basilica of the Annunciation on the drive to strengthen Jewish presence in the Nazareth region, which in turn stood behind the construction of the Nazareth Illit synagogue. This research is based on a comparative investigation of the histories of both structures, including early design proposals, architecture, and the religious artworks therein. This comparative investigation reveals the influence of the basilica on the synagogue and the shared aspects of their design and execution. While existing literature dedicated to the Central Synagogue in Nazareth Illit has focused on its significance and meaning as an Israeli architectural landmark, this article presents a new perspective, examining how a modern architectural trend was used as an agent in the struggle between local Jewish and Christian monumental dominance. It also contributes to the literature by shedding light on a heretofore overlooked quest for an appropriate architectural style for religious buildings in the Land of Israel during the mid-twentieth century.

Scena Zwiastowania (Łk 1, 26-38) i jej interpretacja w nowożytnych projektach architektonicznych Bazyliki Zwiastowania w Nazarecie

“…Świątynia miała powstać w stylu eklektycznym, czyli łączącym różne motywy architektoniczne, który był widoczny w już zrealizowanych projektach włoskiego architekta (Simhony 2022;Halevi 2009, 27-55). Barluzzi stosował w nich eklektyzm pod postacią historycyzmu, nawiązując do dawnych motywów romańskich, bizantyjskich i syryjskich (Szuro 2022).…”

“…Barluzzi wskazał również, jak ma zostać ułożona posadzka, zaplanował układ konfesjonałów oraz postarał się o wyeksponowanie fragmentów kościoła krzyżowców tam, gdzie to było możliwe. Pozostałe struktury, których nie udało się wkomponować, chciał przenieść do franciszkańskiego muzeum (Simhony 2022).…”

“…G. Garonne 25 marca 1969 roku w uroczystość Zwiastowania Pańskiego (Baldi 1982, 277-280). Jednym z głównych założeń Muzia było wyeksponowanie rezultatów prac archeologicznych i skontrastowanie ich z nową bazyliką (Simhony 2022). Swoimi murami kościół objął większość pozostałości świątyń poprzednich wieków.…”

“…Projekt jest mniejszy niż założenia Barluzziego, ponieważ wymiary kościoła to 44,6 m długości i 27 m szerokości, a kopuła sięga wysokości 55 m (Halevi 2009, 27-55) 4 . Koncepcja G. Muzia zakładała, że pozostałości świątyń minionych wieków powinny być dobrze wyeksponowane w nowej świątyni, ponieważ świadczą o autentyczności groty zwiastowania (Simhony 2022). Z tego powodu architekt zaprojektował dwa kościoły umieszczone jeden nad drugim.…”

“…Został zamierzony jako główne źródło światła dla dolnej części budynku. Osiem boków otworu symbolizuje duchową drogę od zwiastowania (groty) do zmartwychwstania Jezusa (kopuły) (Simhony 2022).…”