The Effect of Social Loafing Perception on Organizational Justice: The Moderating Role of Political Behavior

Abstract

Öz Sosyal kaytarma, bireyin tek başına ortaya koyduğu performansı grup halinde çalışırken göstermeme eğilimidir. Algılanan sosyal kaytarma ise bir çalışanın diğer çalışma arkadaşlarının sosyal kaytarma yapıp yapmadığına yönelik algısıdır. Çalışmada algılanan sosyal kaytarma ile örgütsel adalet algısı arasındaki ilişki ve bu ilişkide politik davranışın düzenleyici rolü incelenmiştir. Değişkenler arasındaki ilişkiyi test etmek amacıyla, büyük ölçekli bir kamu kurumunda çalışan 231 kişiden kolayda örneklem yöntemiyle veri toplanmıştır. Araştırmanın bulgularına göre sosyal kaytarma algısı örgütsel adaletin bir öncelidir ve politik davranış sosyal kaytarma ile örgütsel adalet algısı arasındaki ilişkide düzenleyicilik etkisine sahiptir.

Sosyal Kaytarmanin Dedi̇koduya Etki̇si̇nde Toksi̇k Li̇derli̇ği̇n Rolü

“…Ying vd. (2014) sosyal kaytarmanın çalışan verimliliği, Kurnaz (2016) çalışan performansı, Köksal (2020) örgütsel adalet, Şeşen ve Kahraman (2014) ise iş tatmini ve örgütsel bağlılık üzerinde negatif etkiye sahip olduğunu tespit etmişlerdir. Aydemir (2018), sosyal kaytarmanın örgüt içi çatışmaları, Pelit vd., (2017) ise işten ayrılma niyetini pozitif yönde etkilediğini tespit etmişlerdir.…”

“…Alan yazını incelendiğinde genel olarak sosyal kaytarmanın algılanması durumunda diğer çalışanların verdiği tepkilerin inceleme konusu yapıldığı görülmektedir (Blaskovich, 2008;Karau ve Williams, 1993;Latané vd., 1979;Liden vd., 2004;Smith vd., 2001;Şeşen & Kahraman, 2014). Ayrıca sosyal kaytarmanın örgütsel adalet (Köksal, 2020;Uslu ve Çavuş, 2014), örgütsel dışlanma (Aydın ve Akın, 2020), psikolojik güçlendirme (Kesen, 2015), çalışan performansı (Kurnaz, 2016), işten ayrılma niyeti (Pelit vd., 2017) ve görev çatışması (Singh vd., 2017) gibi örgütsel sonuçlara odaklandığı da gözlemlenmektedir. Dedikodu ile ilgili yapılan çalışmalarda ise dedikodunun örgütlerin her alanlarında olabileceği (Mitra ve Gilbert, 2013;Robbins ve Karan, 2020), çalışanların yetersiz performansla ilgili dedikodu yaptıkları (Bashir vd., 2020), sinizme neden olduğu (Kuo vd., 2015;Mahmood vd., 2020) ve örgütsel vatandaşlığa zarar verdiği (Kong, 2018) gibi sonuçlar elde edilmiştir.…”