“…Zira travmatik olayların çalışanlar ve örgütler bakımından maliyetleri yüksektir (Wilson, 1991). Travmatik olaydan kaynaklı; travma sonrası stres (Pai ve Lee,2011;Browne ve diğerleri, 2012;Magnavita ve diğerleri, 2015;Lacerte ve diğerleri, 2017), iş yaşamı ve genel yaşam memnuniyetinde azalma (Lacerte ve diğerleri, 2017), çalışanların iyi oluş halinde bozulma (Michael ve Jenkins, 2001b;Bishop ve diğerleri, 2006), işyeri işlevselliğinde azalma (Bishop ve diğerleri, 2006;Lacerte ve diğerleri, 2017), kronikleşen bıkkınlık (Magnavita ve diğerleri, 2015), işle ilgili araya giren ve stresli düşünceler, işten dolayı uyku zorlukları çekme, olaydan kaynaklı kabuslar görme, işe odaklanmada zorlanma (Horwitz, 2006), profesyonel benlik imajının zarar görmesi (Wahlberg ve diğerleri, 2019), depresif ruh hali yaşama (Ide, 2011), hiçbir şeyden zevk almama, anti-sosyal davranışlar, madde bağımlılığı, sinir (Sellbom ve Bagby, 2009), suçluluk (Browne ve diğerleri, 2012) ve güvensizlik duygularında artma (Bance ve diğerleri, 2014) ve lideri daha az destekleyici olarak değerlendirme (Birkeland ve diğerleri, 2017) gibi pek çok olumsuz durum ortaya çıkabilmektedir.…”