Bankalar mali aracılık yapan önemli kurumlardır. Türkiye finansal sisteminde en büyük pay bankalara aittir. Dolayısıyla bankacılık sektörünün Türkiye’nin ekonomik yapısının şekillendirdiği söylenebilir. Mali aracı bankaların kredilendirme faaliyetleri yüzünden katlandıkları risklerden biri de kredi riski olup kredi riskini arttıran unsurlardan biri de “coğrafi yoğunlaşma”dır. Bankalar “coğrafik yoğunlaşmaları” risk ve karlılık açısından izlemektedir. Bu yönde, Türkiye bankacılık sektöründe coğrafi kredi yoğunlaşması ile risk ilişkisi sektörün kümülatif kredi riski, takipli krediler oranı, kredi mevduat oranı, özkaynak oranı, il bazlı nakdi kredi payları ile hesaplanan coğrafik Herfindahl-Hirschman Endeksi(GHHI), büyüme oranı ve reel efektif kur değişkenlerine ait 2010.1-2021.3 dönemi 3’er aylık veriler ile otoregresif dağıtılmış gecikme(ARDL) modeli ile incelenmiştir. İnceleme sonucuna göre; coğrafi kredi yoğunlaşması ile kredi riski arasında istatistiksel olarak anlamlı negatif bir ilişki mevcuttur. Yani banka kredilerinde coğrafi yoğunlaşma kredi riskini yükseltmediği gibi, aksine azaltmaktadır. Diğer bankacılık değişkenleri (takipli krediler oranı, özkaynak oranı, kredi - mevduat oranı) ile kredi riski arasında ise pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Makroekonomik değişkenler olan büyüme ve reel efektif kur ile kredi riski ilişkisi ise negatif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlıdır.