1962
DOI: 10.1111/j.2042-7158.1962.tb11045.x
|View full text |Cite
|
Sign up to set email alerts
|

The Mechanism of Contact Sensitisation

Abstract: IT lzas long been known that human skin can be sensitised by contact with simple chemical substances and the patch test of Jadassohn was used as a clinical method to detect this kind of sensitisation. Experimental contact sensitisation in guinea-pigs was produced for the first time in 1928 by means of neosalvarsan (Frei, 1928) soon to be followed by similar experiments with para-phenylenediamine (Mayer, 193 l), phenylhydrazine (Jadassohn, 1930) and primula extract (Bloch and Steiner-Wourlisch, 1930). In a rema… Show more

Help me understand this report

Search citation statements

Order By: Relevance

Paper Sections

Select...
1

Citation Types

0
0
0
1

Year Published

1963
1963
1994
1994

Publication Types

Select...
3
2
1

Relationship

0
6

Authors

Journals

citations
Cited by 6 publications
(1 citation statement)
references
References 39 publications
0
0
0
1
Order By: Relevance
“…Prvobitna istraživanja kontaktnog dermatitisa vršena su na ljudima, međutim kako ispitivanje potencijala slabih senzibilišućih agenasa zahteva veliki broj ispitanika, a kontakt ispitanika sa hemikalijom može izazvati trajan zdravstveni problem, javlja se potreba za uvođenjem životinjskih modela bolesti. Do 1930. razvijen je model kontaktne preosetljivosti kod zamorčića, koji se zasniva na prvom kontaktu kože sa haptenom usled njegovog intrakutanog ili epikutanog nanošenja (senzibilizacija), i drugog kontakta (elicitacije reakcije) usled nanošenja hemikalije od petog do devetog dana nakon senzibilizacije na bilo koju površinu kože, osim na prvobitno tretirano mesto, nakon čega dolazi do ekspresije reakcije, sa pikom 24-48h nakon elicitacije (Landsteiner i Jacobs, 1935;Schild, 1962).…”
Section: Istorijski Aspekt Kontaktne Preosetljivostiunclassified
“…Prvobitna istraživanja kontaktnog dermatitisa vršena su na ljudima, međutim kako ispitivanje potencijala slabih senzibilišućih agenasa zahteva veliki broj ispitanika, a kontakt ispitanika sa hemikalijom može izazvati trajan zdravstveni problem, javlja se potreba za uvođenjem životinjskih modela bolesti. Do 1930. razvijen je model kontaktne preosetljivosti kod zamorčića, koji se zasniva na prvom kontaktu kože sa haptenom usled njegovog intrakutanog ili epikutanog nanošenja (senzibilizacija), i drugog kontakta (elicitacije reakcije) usled nanošenja hemikalije od petog do devetog dana nakon senzibilizacije na bilo koju površinu kože, osim na prvobitno tretirano mesto, nakon čega dolazi do ekspresije reakcije, sa pikom 24-48h nakon elicitacije (Landsteiner i Jacobs, 1935;Schild, 1962).…”
Section: Istorijski Aspekt Kontaktne Preosetljivostiunclassified