The Role of Fatherhood Changing From Past to Present and Its Contributions to Child Development

Abstract

ÖzÇocuklar yaşamlarının büyük bir bölümünü aile içerisinde geçirmektedirler. Bu nedenle çocukların sağlıklı bir şekilde büyüyüp gelişmesinde anne ve babanın rolleri oldukça önemlidir. Aile üyelerinin rolleri yaşadıkları toplumun yapısından etkilenmektedir. Geçmişte çocuğun bakımından sorumlu temel kişinin annesi olduğu düşünüldüğünden, çocukların ebeveynleriyle olan ilişkilerine yönelik yapılan araştırmalar genellikle anne-çocuk ilişkisine odaklanmıştır. Oysa sağlıklı bir çocuk gelişimi için çocukların anne kadar babalarıyla da etkileşim halinde olmaları gerekmektedir. Babalık kavramı ve babanın rolleri geçmişten günümüze değişmiş ve gelişmiştir. Geçmişte otorite figürü olan ve evin geçimini sağlayan geleneksel, katı ve mesafeli babalık görünümü, günümüzde çocuğunun bakımını üstlenen, çocuğuyla oyun oynayan, arkadaşça vakit geçiren, modern babalık görünümüne dönüşmüştür. Babaların çocuklarının bakımına katılmasının çocuğun bilişsel, sosyal-duygusal, cinsel-rol ve kimlik gelişimi üzerine olumlu etkileri bulunmaktadır. Her ne kadar geçmişe göre günümüzde babalar çocuklarıyla daha çok ilgilenseler de bu durum hala istenilen düzeyde değildir. Çocuk sağlığı uzmanları, çocukların bakım ve gelişimlerini desteklemede babalarının katılımlarını arttırmak için fırsat yaratmaları gerekmektedir. Çünkü giderek artan araştırma sonuçları, babaların çocuklarının gelişimine annelerinden farklı ve genellikle tamamlayıcı yollarla katkıda bulunduğunu göstermektedir. Bu derleme çalışmasında, geçmişten günümüze değişen babalık rolü ve çocuk gelişimine katkılarına, baba-çocuk ilişkisini sağlamada hemşirenin rolüne ve konu ile ilgili sonuç ve önerilere yer verilmiştir.

Toplumsal-Kültürel Bağlamda Ebeveynlerin Çocuk Haklarına Yönelik Tutumlarının İncelenmesi

“…In addition to these social expectations, the differentiations in the sociocultural structure with constant and rapid changes have also altered parenting roles (Tezel-Şahin, 2007); particularly modern middle-class parents have become more sensitive to their children's interests and abilities (Aslan & Cansever, 2007). The active participation of the father, an authority figure in the past, in child-raising (Balin, 2021) can be decisive in settling democratic values, attitudes, and perceptions within the family and also prepares a democratic environment where the child can internalize the values of equality and justice (Belli et al, 2021;Kuzucu, 2011). Therefore, one may assert a sociocultural change toward seeing children as individuals with their rights and freedoms in family relations, recognizing that they have the same rights as adults in society (Lansdown, 2005), and acknowledging they are no longer passive members and consumers of the adult society but productive members of both child and adult societies and cultures (Onur, 2007).…”

Okul Öncesi Dönemde Baba Kişiliği, Babalık Rolü Algısı ve Sosyal Davranışlar: Baba Katılımının Aracı Rolü

“…Geleneksel babalık rolü algısı, cinsiyetçi bir bakış açısı ile çocuğun bakımı ve eğitimini anneye bırakan, babanın sadece evin geçimini sağlayan ve ailenin ihtiyaçlarını karşılayan, çocuğuna sevgisini göstermeyen, mesafeli ve katı bir ebeveynlik gösteren bir babalık rolünü (Ünal ve Kök, 2015) ifade etmektedir. Bu durumun aksine modern babalık rolü algısı ise eşitlikçi bir bakış açısı ile ev ve evlilik ile sorumlulukların eşit olarak paylaşıldığı babanın çocuğun ilgi ve ihtiyaçlarına daha duyarlı olduğu, çocuğun bakımına, gelişimine ve eğitimine istekli bir biçimde katılım gösteren (Belli, Didişen ve Yılmaz, 2021) bir babalık rolüne karşılık gelmektedir. Bu noktada modern babalık rolü algısının baba katılımını olumlu etkilemesi beklenmektedir.…”

Covid-19 Pandemi Sürecinde Türk Ergenlerin Babalarına Yönelik Algıları

“…In a study conducted in China, compared to the older generation, younger fathers were more conscious of providing a 'pathway' for their children that contained the notion of planning ahead in terms of their thinking about their schooling, job, and marriage (Huang, 2014). However, many studies and publications have emphasized the importance of the gender of the children, emotional responsiveness between father and child, how much the father participates in the child's life, and the importance of the absence of the father in determining the quality of the father-child relationship (Belli, Akcay ve Yılmaz, 2021;Cabrera vd., 2014;McWayne vd., 2014;Mercan, ve Şahin, 2017;Paquette vd., 2013;Sharpe, 2013;Türkoğlu ve Akduman, 2016;Uzun ve Baran, 2019;Ünlü-Çetin ve Olgan, 2021). Some of these studies were conducted in early childhood and some in adolescence, and it was observed that contemporary fathers exhibit different fatherhood perspectives in different periods of childhood.…”