Search citation statements
Paper Sections
Citation Types
Year Published
Publication Types
Relationship
Authors
Journals
Cel Celem artykułu jest zaprezentowanie wniosków płynących z aktualnych badań nad funkcjonowaniem pamięci autobiograficznej oraz poszukiwanie możliwości ich odniesienia do praktyki diagnostycznej w psychoterapii par. Ważnym elementem tekstu jest także przyjrzenie się temu, jak natura pamięci determinuje rodzaj danych, które diagnosta otrzymuje od pary. Cel artykułu to również wspieranie rozwoju kompetencji metodologicznych psychologów-diagnostów pracujących z parami, poprzez dostarczenie wiedzy o działaniu mechanizmów pamięciowych podczas wstępnych spotkań konsultacyjnych. Tezy Z badań nad pamięcią autobiograficzną wynika, że treść wspomnień w istotny sposób zależy od celu, kontekstu oraz grupy, wobec której jest ona przywoływana. Postawiono tezę, iż w trakcie konsultacji do psychoterapii par wspomnienia przywoływane są przez partnerów w celu opowiedzenia o problemach pary oraz wnoszone w szczególnej publicznej sytuacji pod wpływem silnych emocji. Stanowią one nierzadko ochronę każdej z osób przed negatywną oceną terapeutów, a jednocześnie służą podtrzymywaniu relacyjnych elementów tożsamości każdego z partnerów. Konkluzje Pamięć autobiograficzna to cenne źródło informacji o przeszłości pary, potrzebnych do odpowiedniego kwalifikowania do psychoterapii. Wiedza o mechanizmach pamięciowych wspiera adekwatną ocenę jakości zebranych danych oraz tworzenie właściwych hipotez diagnostycznych. Jednocześnie konsultowanie to szczególne środowisko dla odpamiętywania wspomnień, bowiem ich treść jest równie istotna jak sposób opowiadania. Dla dobrej diagnozy konieczna staje się analiza obu tych elementów. Zbieranie ważnych informacji o życiu psychicznym każdego z partnerów możliwe jest także dzięki dobremu sojuszowi diagnostycznemu.
Cel Celem artykułu jest zaprezentowanie wniosków płynących z aktualnych badań nad funkcjonowaniem pamięci autobiograficznej oraz poszukiwanie możliwości ich odniesienia do praktyki diagnostycznej w psychoterapii par. Ważnym elementem tekstu jest także przyjrzenie się temu, jak natura pamięci determinuje rodzaj danych, które diagnosta otrzymuje od pary. Cel artykułu to również wspieranie rozwoju kompetencji metodologicznych psychologów-diagnostów pracujących z parami, poprzez dostarczenie wiedzy o działaniu mechanizmów pamięciowych podczas wstępnych spotkań konsultacyjnych. Tezy Z badań nad pamięcią autobiograficzną wynika, że treść wspomnień w istotny sposób zależy od celu, kontekstu oraz grupy, wobec której jest ona przywoływana. Postawiono tezę, iż w trakcie konsultacji do psychoterapii par wspomnienia przywoływane są przez partnerów w celu opowiedzenia o problemach pary oraz wnoszone w szczególnej publicznej sytuacji pod wpływem silnych emocji. Stanowią one nierzadko ochronę każdej z osób przed negatywną oceną terapeutów, a jednocześnie służą podtrzymywaniu relacyjnych elementów tożsamości każdego z partnerów. Konkluzje Pamięć autobiograficzna to cenne źródło informacji o przeszłości pary, potrzebnych do odpowiedniego kwalifikowania do psychoterapii. Wiedza o mechanizmach pamięciowych wspiera adekwatną ocenę jakości zebranych danych oraz tworzenie właściwych hipotez diagnostycznych. Jednocześnie konsultowanie to szczególne środowisko dla odpamiętywania wspomnień, bowiem ich treść jest równie istotna jak sposób opowiadania. Dla dobrej diagnozy konieczna staje się analiza obu tych elementów. Zbieranie ważnych informacji o życiu psychicznym każdego z partnerów możliwe jest także dzięki dobremu sojuszowi diagnostycznemu.
Objective The aim of this article is to seek the possibility of applying the conclusions of current research on the functioning of autobiographical memory to diagnostic practice in couple psychotherapy. The nature of memory processes determines the type of data that diagnosticians obtain from couples during consultation. Another aim is to support the development of methodological competencies of psychologists-diagnosticians working with couples, by providing knowledge about the operation of memory mechanisms during initial consultation meetings. Theses Research on autobiographical memory shows that the content of memories significantly depends on the purpose, context, and audience for which it is recalled. A thesis explored in this article is that in the specific context of the consultations for couple psychotherapy, memories are recalled by partners under the influence of strong emotions, and in order to talk about the couple’s problems partners often protect each person against negative evaluations by therapists. At the same time partners try to introduce and maintain elements of relational identity of each partner. Conclusions Autobiographical memory is a valuable source of information about the couple’s past. Knowledge about memory mechanisms allows therapists to adequately assess the quality of collected data and then formulate appropriate diagnostic hypotheses. At the same time, consulting sessions are specific environments for recalling memories. For proper assessment, it is necessary to analyze both the content of memories and the way they were introduced into consultation. Collecting important information about the mental life of each partner is also possible thanks to a good diagnostic alliance.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
customersupport@researchsolutions.com
10624 S. Eastern Ave., Ste. A-614
Henderson, NV 89052, USA
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.
Copyright © 2024 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.