Streszczenie: Przedmiotem artykułu są instytucje mediacji rozumiane jako zalegalizowane przez państwo platformy i procedury, rutynowe praktyki, moralne oraz niepisane normy, składające się na wzorce wzajemnych oddziaływań organizacji i grup. Zakres opracowania obejmuje kolektywnych aktorów zaangażowanych w procesy koordynacji w sferze polityki gospodarczej w Japonii i w Szwecji. Celem artykułu jest rekonstrukcja zinstytucjonalizowanych mediacji społecznych w tych dwóch krajach w celu ich porównania oraz ocena stopnia zbieżności zmian, którym podlegają instytucje mediacji. Oba przypadki analizowane są w dwóch okresach, nazwanych na potrzeby artykułu fazą neokorporatyzmu i fazą neoliberalizmu. Analityczny opis pokazuje, że wspomniane zmiany wiążą się z osła-bieniem pozycji państwa i związków zawodowych. W fazie neoliberalizmu widoczna jest tendencja do marginalizacji zorganizowanych reprezentacji interesów przez neoliberalną merytokrację.Słowa kluczowe: neokorporatyzm, polityka przemysłowa, negocjacje płacowe.Summary: This paper deals with institutions of mediation which are understood here as platforms and procedures, routine practices, moral and informal norms -all legalized by the state -that contribute to the patterns of mutual interactions between groups and organizations. The scope of the article is limited to the collective actors involved in coordination economic policy in Japan and Sweden. We aim at reconstructing institutionalized mediations in these two countries in order to compare them and assess the concurrence of the * Opracowanie powstało w ramach projektu Narodowego Centrum Nauki w Krakowie nr 2014/13/D/HS4/01815.