The Spectrum in Canada and Great Britain

Mellor, W.E.

doi:10.1080/07303084.1992.10604088

Cited by 7 publications

(4 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…The Spectrum of Teaching Styles (Mosston and Ashworth, 2002) is recognized worldwide (Cothran et al, 2005; Mellor, 1992; Telama, 1992). It has been embraced in physical education as a structure for teaching in schools (Gerney and Dort, 1992; Greenspan, 1992), designing undergraduate teacher preparation programmes (Ashworth, 1992; Byra, 2000), and conducting research (Byra and Jenkins, 1998; Goldberger, 1992; Goldberger and Gerney, 1986).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Behaviors of students and teachers in the command, practice, and inclusion styles of teaching

Byra

Sanchez²,

Wallhead

2013

European Physical Education Review

View full text Add to dashboard Cite

Validating selected theoretical assumptions associated with the Spectrum of Teaching Styles is critical to the pursuit of knowledge about effective instructional strategies. To assess these styles, a total of 77 college-aged students at one university enrolled in four physical activity classes and participated in three 50-minute lessons with different teaching styles. One lesson was delivered in the command teaching style, one in the practice teaching style, and one in the inclusion teaching style. All 12 lessons (three to each class) were taught by one Spectrum trained teacher. Students performed the same series of five Pilate's abdominal exercises in all three lessons. Three observation instruments were used to systematically code instructional climate (Stewart, 1989), time-on-fitness (Chung, 1989), and teacher feedback (Dodds, 1989;Mosston and Ashworth, 2002). Descriptive statistics were computed for the student and teacher behaviors. One-way ANOVAs were used to examine behavior differences among teaching styles. The results revealed that the amount of time spent in instruction was higher in the inclusion style of teaching and amount of time spent in activity was lower. Within active fitness time, no differences were revealed across teaching styles. Individual skill feedback was provided at a higher rate in the practice and inclusion styles of 3 teaching. This information is critical to educators making informed decisions regarding the efficacy of a specific teaching style and its potential utility in facilitating student performance behavior.

show abstract

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Behaviors of students and teachers in the command, practice, and inclusion styles of teaching

Byra

Sanchez²,

Wallhead

2013

European Physical Education Review

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Many educators from around the world have embraced the Spectrum as a framework for delivering instruction in schools (Gerney & Dort, 1992;Greenspan, 1992;Mellor, 1992), designing undergraduate teacherpreparation programs (Ashworth, 1992;Mueller & Smith, 1999), and conducting research (Byra &Jenkins, 1998;Goldberger & Gerney, 1986Telama, 1992). In marking the silver anniversary of the Spectrum, the Journal of Physical Education, Recreation €9 Dunce (Franks, 1992) published a feature outlining the influence that the Spectrum has had on physical educators, teacher educators, and researchers in the field.…”

Section: The Spectrummentioning

confidence: 97%

A Coherent PETE Program: Spectrum Style

Byra

2000

Journal of Physical Education, Recreation & Dance

View full text Add to dashboard Cite

“…Πολλοί ειδικοί στον τομέα της εκπαίδευσης και ειδικότερα της φυσικής αγωγής έχουν χρησιμοποιήσει το «φάσμα» για την παροχή διδασκαλίας στα σχολεία (Gerney & Dort, 1992;Greenspan, 1992;Mellor, 1992) ή για τη διεξαγωγή έρευνας (Byra & Jenkins, 1998;Goldberger & Gerney, 1986Mueller & Mueller, 1992;Telama, 1992) ή για το σχεδιασμό προπτυχιακών προγραμμάτων για την προετοιμασία των εκπαιδευτικών (Ashworth, 1992 (Mosston, 1981).…”

Section: στυλ διδασκαλίαςunclassified

Μελέτη Της Επίδρασης Διαφορετικών Μεθόδων Διδασκαλίας Του Ελληνικού Παραδοσιακού Χορού Στη Χορευτική Απόδοση Και Στην Παρακίνηση

Pitsi¹,

Πίτση²

View full text Add to dashboard Cite

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνηθεί η επίδραση του αμοιβαίου, του αυτοελέγχου και του στυλ του παραγγέλματος ως μέθοδοι διδασκαλίας του ελληνικού παραδοσιακού χορού α) στη χορευτική απόδοση και β) σε παραμέτρους της παρακίνησης (εσωτερική-εξωτερική παρακίνηση, προσωπικοί προσανατολισμοί, κλίμα παρακίνησης, αυτονομία και ευχαρίστηση από το μάθημα). Πρωτοετείς φοιτητές και φοιτήτριες (n=128), 19-20 ετών της ΣΕΦΑΑ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, χωρίστηκαν σε έξι τμήματα, που ανά δύο (ένα φοιτητών κι ένα φοιτητριών) αποτέλεσαν τρεις ερευνητικές ομάδες. Η πρώτη ομάδα διδάχθηκε τους χορούς Χασαπιά, Ζωναράδικος, Τσάμικος, Τικ Διπλό, Πεντοζάλι και Έντεκα με το αμοιβαίο, η δεύτερη με το στυλ του αυτοελέγχου και η τρίτη με το στυλ του παραγγέλματος (ομάδα ελέγχου). Μετά τη διδασκαλία κάθε χορού, όλοι οι συμμετέχοντες βιντεοσκοπήθηκαν και αξιολογήθηκαν ως προς τη χορευτική τους απόδοση με τη χρήση αναλυτικής ρούμπρικας, ειδικής για τον ελληνικό χορό που αποτελείτο από τα εξής κριτήρια: 1) Αναγνώριση Χορού, 2) Ανταπόκριση στο Ρυθμικό Πρότυπο, 3) Συγχρονισμός, 4) Ακολουθία Βημάτων Χορού, 5) Κατεύθυνση-Σχήμα και Λαβή Χορού, 6) Θέση και Στάση του Σώματος, 7) Ποιοτικά Στοιχεία Κίνησης, 8) Εκφραστικότητα. Για τη διερεύνηση της παρακίνησης χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια «Εσωτερικής-εξωτερικής παρακίνησης σε επίπεδο κατάστασης», «Ικανοποίησης από το μάθημα», «Μέτρησης του κλίματος παρακίνησης με έμφαση στην αυτονομία», «Ερωτηματολόγιο στόχων επίτευξης σε επίπεδο κατάστασης» και «Αντίληψη της έμφασης που δίνει ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής στους στόχους επίτευξης, σε επίπεδο κατάστασης». Τα ερωτηματολόγια ήταν κατάλληλα προσαρμοσμένα με κλίμακες που είχαν στατιστικά σημαντικούς δείκτες εσωτερικής συνοχής (α>.74) και δόθηκαν στο τέλος της διδασκαλίας τριών διαφορετικών χορών, του Ζωναράδικου, το Διπλού Τικ και του Έντεκα, αντίστοιχα. Εφαρμόστηκε πολυμεταβλητή ανάλυση διακύμανσης δύο κατευθύνσεων (Two-way MANOVA) προκειμένου να διερευνηθούν α) οι διαφορές μεταξύ των τριών στυλ διδασκαλίας και β) μεταξύ των δύο φύλων ως προς τη χορευτική απόδοση και ως προς τους παρακινητικούς παράγοντες. Στους χορούς Ζωναράδικο, Τσάμικο και Πεντοζάλι, στο στυλ της αμοιβαίας διδασκαλίας και στο στυλ του αυτοελέγχου σημειώθηκαν υψηλότερες τιμές (p<0,05) από το στυλ του παραγγέλματος, σε όλα τα επιμέρους κριτήρια αλλά και στη συνολική απόδοση. Στους χορούς Χασαπιά και Τικ διπλό, στα παραπάνω στυλ διδασκαλίας σημειώθηκαν σημαντικά υψηλότερες τιμές (p<0,05) στην αναγνώριση χορού και στις μεταβλητές ποιοτικά στοιχεία κίνησης και εκφραστικότητα, αντίστοιχα, ενώ στο χορό Έντεκα δεν παρατηρήθηκαν διαφορές (p>0,05). Επίσης, το στυλ της αμοιβαίας διδασκαλίας και το στυλ του αυτοελέγχου δεν διαφοροποιούνται μεταξύ τους, παρά μόνο στις μεταβλητές ποιοτικά στοιχεία κίνησης και εκφραστικότητα, στο χορό Πεντοζάλι, όπου στην αμοιβαία διδασκαλία σημειώθηκαν υψηλότερες (p<0,05) τιμές. Η χορευτική απόδοση των φοιτητριών εμφανίστηκε υψηλότερη (p<0,05) από την αντίστοιχη των φοιτητών, ανεξαρτήτως στυλ διδασκαλίας. Στο στυλ του αυτοελέγχου σημειώθηκαν σημαντικά υψηλότερες τιμές (p<0,05) εσωτερικής παρακίνησης και αναγνωρίσιμης ρύθμισης και χαμηλότερες τιμές (p<0,05) έλλειψης παρακίνησης και εξωτερικής παρακίνησης συγκριτικά με το στυλ του παραγγέλματος και της αμοιβαίας διδασκαλίας, αντίστοιχα. Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των τριών στυλ διδασκαλίας στις τέσσερις διαστάσεις των προσωπικών προσανατολισμών (p>0,05). Οι φοιτήτριες σημείωσαν σημαντικά υψηλότερες τιμές (p<0,05) προσωπικής βελτίωσης και χαμηλότερες τιμές (p<0,05) ενίσχυσης του εγώ, προφύλαξης του εγώ και κοινωνικής αποδοχής, από τους φοιτητές. Στο στυλ του αυτοελέγχου σημειώθηκαν σημαντικά υψηλότερες τιμές (p< 0,05) αντίληψης της έμφασης του δασκάλου χορού στην προσωπική βελτίωση, συγκριτικά με το στυλ της αμοιβαίας διδασκαλίας και το στυλ του παραγγέλματος. Δεν υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές (p>0,05) μεταξύ των τριών στυλ διδασκαλίας στην ευχαρίστηση. Στα στυλ αμοιβαίας διδασκαλίας και αυτοελέγχου σημειώθηκαν σημαντικά υψηλότερες τιμές (p<0,05) αυτονομίας συγκριτικά με το στυλ του παραγγέλματος. Η εφαρμογή της αμοιβαίας διδασκαλίας και του στυλ του αυτοελέγχου στη διδασκαλία του ελληνικού παραδοσιακού χορού συμβάλλει στην αποτελεσματική μάθηση και ταυτόχρονα προάγει ένα θετικό ψυχολογικό κλίμα, εξαιρετικά σημαντικό για την αποτελεσματικότητα και την ποιότητα του μαθήματος.

show abstract

The Spectrum in Canada and Great Britain

Cited by 7 publications

References 0 publications

Behaviors of students and teachers in the command, practice, and inclusion styles of teaching

Behaviors of students and teachers in the command, practice, and inclusion styles of teaching

A Coherent PETE Program: Spectrum Style

Μελέτη Της Επίδρασης Διαφορετικών Μεθόδων Διδασκαλίας Του Ελληνικού Παραδοσιακού Χορού Στη Χορευτική Απόδοση Και Στην Παρακίνηση

Contact Info

Product

Resources

About