The treatment and prognosis of dermatomyositis: An updated review

Iorizzo, Luciano J.; Jorizzo, Joseph L.

doi:10.1016/j.jaad.2008.02.043

Cited by 96 publications

(69 citation statements)

References 135 publications

(177 reference statements)

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…W cięższych przypadkach rekomenduje się podanie 3-5 pulsów dożylnych metyloprednizolonu po 1000 mg każdy i kontynuowanie terapii podtrzymującą dawką doustnych GKS stopniowo obniżaną w miarę ustępowania objawów klinicznych [45,46]. Iorizzo i Jorizzo [47] proponują schemat, który uwzględnia rozpoczęcie leczenia prednizonem w dawce 1 mg/kg m.c./dobę, a następnie redukcję dawki leku do połowy dawki początkowej w ciągu 6 miesięcy z docelowym zamiarem jego całkowitego odstawienia po 2 latach terapii. Przy niezadowalającej odpowiedzi po 12 tygodniach monoterapii GKS wskazane jest dołączenie leku immunosupresyjnego [48].…”

Section: Glikokortykosteroidy Ogólneunclassified

“…Powyższe zalecenia opierają się jednak wyłącznie na opisach przypadków, a nie na wynikach randomizowanych badań klinicznych, które są trudne do przeprowadzenia w tym wskazaniu ze względu na rzadkie występowanie schorzenia. Często podkreśla się, że nie należy sztywno trzymać się rekomendowanej długości trwania terapii, ale uzależnić ją od dynamiki ustępowania poszczególnych objawów chorobowych i aktywności CK [47]. Należy uwzględnić, że zmiany skórne reagują wyraźnie gorzej na leczenie systemowymi GKS niż zmiany mięśniowe.…”

Section: Glikokortykosteroidy Ogólneunclassified

See 1 more Smart Citation

Special papers Diagnostic and therapeutic advances in dermatomyositis

Samotij¹,

Szczęch²,

Reich³

2015

View full text Add to dashboard Cite

StreSzczenieZapalenie skórno-mięśniowe (dermatomyositis -DM) zalicza się do grupy tzw. idiopatycznych miopatii zapalnych (ang. idiopathic inflammatory myopathies -IIM). Schorzenie to ma podłoże autoimmunologiczne, cechuje się obecnością zmian skórnych i/lub objawami zapalenia mięśni. Wyróżnia się tzw. klasyczną postać DM, postać dziecięcą DM oraz paraneoplastyczną DM, DM indukowane lekami i DM bez zaję-cia mięśni. Ostatnio obserwuje się dynamiczny postęp w identyfikacji nowych autoprzeciwciał towarzyszących poszczególnym odmianom DM, w tym anty-TIF1, anty-NXP2, anty-SAE czy anty-MDA5. Prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości przyczyni się on do zwiększenia częstości rozpoznawania DM i jego poszczególnych odmian, lepszej stratyfikacji pacjentów pod względem ryzyka zajęcia poszczególnych narządów wewnętrznych oraz wpłynie na całościową poprawę wyników leczenia. Obecnie glikokortykosteroidy są podstawą terapii DM, jednak wprowadzenie do lecznictwa szeregu nowych leków immunomodulujących i immunosupresyjnych, w tym leków biologicznych, wiąże się ze znaczącym zwiększeniem przeżywalności pacjentów z tą chorobą. W niniejszej pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa na temat najnowszych trendów w diagnostyce i leczeniu DM. AbStrActDermatomyositis (DM) is one of the so-called idiopathic inflammatory myopathies (IIM). Dermatomyositis is an autoimmune disorder characterized by the presence of cutaneous lesions and/or symptoms of muscle involvement with the following variants: the "classic" variant of DM, juvenile DM, paraneoplastic DM, drug-induced DM and amyopathic DM. Dynamic discoveries of novel autoantibodies, including anti-TIF1, anti-NXP2, anti-SAE or anti-MDA5, related to certain DM variants, have been described in recent years. It seems that these antibodies will contribute to better recognition of DM and its particular variants, a better risk stratification for predicting internal organ involvement, and to a global improvement of treatment outcome. Corticosteroids remain the mainstay of DM therapy, but new immunomodulatory and immunosuppressive agents, including biologicals, resulted in a significant increase of the survival rate of DM patients. Here, we review the current literature data on DM with special emphasis on new trends in its diagnostics and treatment.

show abstract

Section: Glikokortykosteroidy Ogólneunclassified

Special papers Diagnostic and therapeutic advances in dermatomyositis

Samotij¹,

Szczęch²,

Reich³

2015

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Nevertheless, there is a strong clinical consensus that steroids improve PM/ DM significantly in a great number of PM/DM patients [3,18,[30][31][32][33][34]. Indeed, in retrospective series, 60 to 70% of PM/DM patients have been found to respond to oral prednisone and to achieve a complete or worthwhile remission [9,23,28,[35][36][37][38].…”

Section: Oral Prednisonementioning

confidence: 99%

Therapy of polymyositis and dermatomyositis

Marie

2011

La Presse Médicale

View full text Add to dashboard Cite

“…Antikörper gegen SRP ("signal recognition particle") finden sich bei Afroamerikanerinnen mit einem schwereren Krankheitsverlauf und kardialer Beteiligung und ebenfalls schlechtem Ansprechen auf die gängigen Therapien [12]. Patienten mit Mi-2-Antikörpern haben häufig typische Hautsymptome (schalartige Erytheme) und sprechen typischerweise gut auf systemische Steroide an [11,12]. Die Korrelationen zwischen Autoantikörperprofil, Klinik und Prognose trifft für Erwachsene und für Kinder zu.…”

Section: Autoantikörperunclassified

“…Entweder bereits ab Beginn der Therapie oder bei Nichtansprechen nach 2 Monaten sollten zusätzlich 7 nichtsteroidale Immunsuppressiva [3,10,11] gegeben werden, um Kortison einzusparen und um Langzeit-und Nebeneffekte der Kortikosteroide zu verringern (Osteoporose, opportunistische Infektionen). Sowohl Azathioprin (1-2 mg/kgKG/Tag) als auch Methotrexat (beginnend mit 7,5-10 mg/Woche und Steigerung auf bis zu 25 mg wöchentlich p.o., s.c. oder i.v.)…”

Section: Systemische Glukokortikosteroideunclassified

Update: Dermatomyositis

Volc‐Platzer

2010

Hautarzt

View full text Add to dashboard Cite

Dermatomyositis is an idiopathic inflammatory myopathy and an "orphan disease" (incidence 1:100,000). It comprises a heterogenous clinical spectrum with periorbital heliotrope erythema, acral Gottron papules, and proximal muscle weakness. Muscle-specific antibody profiles correlate with clinical variants. Overlap with other collagen vascular disorders occurs and about one-third of patients have an underlying malignancy (paraneoplastic dermatomyositis). High-dose oral corticosteroids are the mainstay of treatment, given until improvement of muscle symptoms and/or normalization of muscle enzymes Additional options include steroid-sparing immunosuppressants, or high dose intravenous immunoglobulins. Prognosis has improved considerably since use of high-dose corticosteroids, with about 90% of patients responding. Follow-up and search for a possible malignancy should be performed yearly.

show abstract

The treatment and prognosis of dermatomyositis: An updated review

Cited by 96 publications

References 135 publications

Special papers Diagnostic and therapeutic advances in dermatomyositis

Special papers Diagnostic and therapeutic advances in dermatomyositis

Therapy of polymyositis and dermatomyositis

Update: Dermatomyositis

Contact Info

Product

Resources

About