StreszczenieMetoda niskociśnieniowego natryskiwania na zimno (low pressure cold spray -LPCS) jest wykorzystywana do wykonywania różnego rodzaju warstw przewodzą-cych, antykorozyjnych, izolujących itp., jak również uzupełniania ubytków materiału. Proces może być zautomatyzowany, poprzez podłączenie palnika urządzenia do robota bądź manipulatora, lub też obsługiwany ręcznie, co czyni go bardzo mobilnym. Jednakże automatyzacja jest o tyle korzystna, że umożliwia uzyskanie rów-nomiernie nałożonej warstwy o pożądanej grubości. Ze względu na dużą liczbę współzależnych parametrów, w jednym przejściu palnika można uzyskać ścieg o grubości rzędu od kilkuset mikrometrów do nawet kilku milimetrów. Powstaje wskutek tego warstwa o zróżnicowanej falistości i chropowatości powierzchni. W przedstawionym artykule skupiono się na wyznaczeniu wpływu parametrów procesu LPCS, dających warstwę o określonej falistości oraz chropowatości, przy grubości warstwy do 1 mm. W badaniach wykorzystano proszek aluminium z domieszką korundu, co pozwoliło uzyskać warstwy kompozytowe, które znajdują szerokie zastosowanie jako zabezpieczenie stali przed korozją.
AbstractLow Pressure Cold Spray (LPCS) is used to perform various kinds of conductive layers, anti-corrosion, insulating, etc., as well as filling the discontinuities in the material surface. The process can be automated by connecting the burner unit to the robot or manipulator and manual, making it extremely mobile. However, the automated system is advantageous in that it allows a uniformly applied layers of a desired thickness. Due to the large number of interdependent parameters in a single burner pass can be seam thickness of the order of several hundred microns to several millimeters -this results in a layer of varying waviness and roughness of the surface. The article focuses on determining the impact of LPCS process parameters on layer having a particular waviness and roughness, and the layer thickness of 1 mm. In the test were used aluminum powder mixed with alumina, allowing for composite layers, which is widely used to protect steel from corrosion.Mgr inż. Marcin Winnicki, mgr. inż. Aleksandra Małachowska, mgr inż. Paweł Sokołowski -Politechnika Wrocławska.
WstępMetoda gazodynamicznego natryskiwania na zimno (cold spraying) została wynaleziona w latach 80. xx w. w Rosji i od tamtej pory, ze względu na liczne zalety, podlega nieustannemu rozwojowi. Prace dotyczą przede wszystkim optymalizacji stanowiska w wyniku analizy termodynamiczne różnorakich dysz i podajników proszku, umożliwiających zwiększenie wydajności urządzenia [1÷3]. Pojawia się również coraz więcej badań dotyczących samych warstw, ich mikrostruktury oraz właściwości mechanicznych [4÷6]. Wciąż jednak brak jest dokładnych danych na temat adhezji czy też stereometrii warstw. Dotyczy to zwłaszcza odmiany niskociśnieniowej gazodynamicznego natryskiwania na zimno (LPCS), mającej duże możliwości zastosowania w przemyśle, ze względu na dobre właściwo-ści warstw i stosunkowo, w porównaniu do metody