The Vice of Slave Dealers in Greco-Roman Society: The Use of a Topos in 1 Timothy 1:10

Harrill, J. Albert

doi:10.2307/3268227

Cited by 44 publications

(3 citation statements)

References 1 publication

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…20 Επιπλέον, με τη γνώση της ελληνικής γλώσσας, η οποία πήρε τη θέση της αραμαϊκής και της εβραϊκής, οι Ιουδαίοι μπόρεσαν να κάνουν, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, κτήμα τους τον ελληνικό πολιτισμό και να αλλάξουν κατά κάποιο τρόπο την προοπτική τους επάνω στα υπαρξιακά προβλήματα, που ως φυλή αντιμετώπιζαν. 21 Φαίνεται πως οι Ιουδαίοι στην Αλεξάνδρεια, η οποία απολάμβανε ένα status ανεξαρτησίας από την υπόλοιπη Αίγυπτο, προσπαθούσαν να κερδίσουν πολιτικά και πολιτειακά δικαιώματα μέσα στο Αλεξανδρινό άστυ, ενώ οι Έλληνες κάτοικοι έτειναν προς το να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη.…”

Section: η απαντηση των αλεξανδρινων ιουδαιων στον εξελληνισμοunclassified

“…Οι ηθικώς δούλοι φαίνεται ότι κατά το φιλόσοφο θα πρέπει να είναι και σωματικώς δούλοι αν και την περίοδο εκείνη δεν είχε τόσο σημασία αν ήσουν δούλος ή όχι αλλά υπό ποίου προσώπου την κυριότητα διατελούσες. 18, 20, 28, 29, 41, 47, 48, 51, 52, 53, 66, 72, 76, 79, 81, 83, 87, 89, 93, 94, 95, 97, 104, 108, 110, 113, 115, 117, 122, 126, 127, 128, 130, 139, 141, 149, 155, 161, 162, 164, 165, 173, 174 εικόνα, 29, 57, 58, 75, 80, 86, 88, 93, 94, 99, 108, 112, 117, 123, 145, 147, 156, 167 14,16,20,21,24,25,29,30,32,36,44,47,48,59,61,62,63,66,67,79,80,81,83,84,85,86,88,89,90,91,93,94,107,108,112,115,117,118,124,126,128,130,134,138,139,142,143,144,…”

Section: συνειδητή δουλεία-ηθικό στάδιοunclassified

“…Φούγιας Γ. Μ., Η ελληνιστική Ιουδαϊκή Παράδοση, Νέα Σύνορα-Α.Α.Λιβάνη, Αθήνα 1995, σελ. 14 21. Στο ίδιο, σελ.…”

unclassified

See 2 more Smart Citations

Η Δουλεία Στον Φίλωνα Τον Αλεξανδρέα

Ziakas¹,

Ζιάκας²

View full text Add to dashboard Cite

Το πρώτο καθαρό νόημα της ελευθερίας, έννοιας προσδιοριστικής του ανθρώπου ως κοινωνικού όντος, δημιουργείται και υφίσταται εντός της ομάδας της πολιτικής κοινότητας του ελληνικού άστεως των αρχαϊκών και κυρίως των κλασικών χρόνων. Ο αντίποδας της ελευθερίας, η δουλεία, υπαρκτή από τις πρώτες κοινωνικές συσσωματώσεις του ανθρώπινου γένους και λειτουργώντας εντός θεσμικά κατοχυρωμένων κανόνων καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας, ποίκιλλε ως προς το φόρτο αλλά και το είδος εργασίας, με το οποίο οι φορείς της ιδιότητας του δούλου ήταν επιφορτισμένοι. Το χωρο-χρονικό πλαίσιο, εντός του οποίου εντάσσεται το ενδιαφέρον της παρούσας διατριβής, μέσω της πραγμάτευσης του corpus του Φίλωνα του Αλεξανδρέα, είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό ως προς τις διάφορες απόψεις αλλά και τη ρευστότητα ιδεών, που χαρακτηρίζει τόσο τον Ισραηλίτη φορέα τους αλλά και το ευρύτερο πολιτιστικό και κοινωνικο-πολιτικό status της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, κατά τα πρώτα αυτοκρατορικά χρόνια. Ο ιδρυτής της πόλης, πιθανώς διείδε τις προοπτικές εξέλιξης αυτού του άστεως, το οποίο συνέδεε βορρά και νότο και δύση με ανατολή. Η Αλεξάνδρεια, ένα σταυροδρόμι πολιτισμών καθ’ όλη τη διάρκεια της πτολεμαϊκής περιόδου αλλά και στα μετέπειτα χρόνια της ρωμαιοκρατίας, στάθηκε σημείο συνάντησης, εκτός των άλλων και για τις διάφορες περί ελευθερίας απόψεις, τις οποίες οι φορείς τους κόμιζαν στο μεγαλύτερο εμπορικό λιμάνι του τότε γνωστού κόσμου. Η ελληνική ξεκάθαρη ματιά στις κοινωνικές συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, ήρθε να συγχρωτιστεί με τις νεφελώδεις μυστηριακές συλλήψεις των ασιατών, καθώς και να σταθεί δίπλα στις ρωμαϊκές περί δικαιοσύνης απόψεις εκείνης της περιόδου. Εντός αυτού του πλαισίου, λαμβάνει χώρα στο πνευματικό στερέωμα η έλευση του Φίλωνα του Ιουδαίου, ενός διανοητή διαποτισμένου από το πολυπολιτισμικό αυτό αμάλγαμα, ο οποίος προσφέρει την δική του οπτική στα ζητήματα που άπτονται της δουλείας και της ελευθερίας, υπό το πρίσμα της ισραηλιτικής μονοθεϊστικής θρησκείας. Και αυτό, απευθυνόμενος στον γνώστη της ελληνικής γλώσσας της εποχής, η οποία λειτουργούσε ως lingua franca σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Η ελευθερία, υπό το πρίσμα του Φίλωνα, λαμβάνει μια ιδιαίτερη χροιά, μια χροιά πνευματικής ανάτασης, η οποία πηγάζει από την ανθρώπινη σχέση με το θείο στοιχείο. Η σχέση αυτή, που λαμβάνει το χαρακτήρα κυριότητας στους λαούς της Εγγύς Ανατολής, στον ελληνικό χώρο είναι σχεδόν άγνωστη υπ’ αυτά τα γνωρίσματα, αν και η ειλικρινής ευλάβεια απέναντι στο θείο και η αποφυγή της ύβρεως δίνουν το στίγμα της ελληνικής στάσης στις σχέσεις τόσο μεταξύ των θνητών όσο και σε αυτών με τους θεούς. Η σκέψη του Φίλωνα επέχει θέση εφαλτηρίου για την σχετική με το δυαδικό σύνθεμα ελευθερία-δουλεία πρόοδο, σε κοινωνικό και πολιτιστικό επίπεδο, ενώ το πέρασμα από το δουλικό status σε μια θεότητα, σε εκείνο της φιλίας με αυτό, γίνεται κατά τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου με τον ερχομό του Χριστιανικού μηνύματος. Ο Χριστιανικός κόσμος προσβλέπει γενικά σε μια τέτοια προσωπική σχέση των πιστών τόσο μεταξύ τους όσο και με το Θεό και το corpus των έργων του Φίλωνα ίσταται ως μια βαθμίδα στην κλίμακα για την κατάκτηση αυτής της σχέσης.

show abstract

Section: η απαντηση των αλεξανδρινων ιουδαιων στον εξελληνισμοunclassified

Section: συνειδητή δουλεία-ηθικό στάδιοunclassified

See 1 more Smart Citation