Abstract:Relying on a theoretical frame developed in reference to an interdisciplinary research field, this article provides a critical analysis of Turkey's citizenship education (CE) curriculum with a view to revealing discourses that inhibit the promotion of cosmopolitan values of human rights, democratic citizenship and diversity. The analysis demonstrates that a complementary set of ethno-religious, statist and neoliberal discourses undermines the cosmopolitan values. The inharmonious patchwork of these two sets of… Show more
“…The hidden curriculum could have toxic outcomes with its design, delivery and implementation to different socio‐demographic groups (Thielsch, 2020). As a country which attempts to internationalise and industrialise education with neoliberal approaches, Turkey may push the students to make corrosive choices between their identities and the neoconservative assumptions of the hidden curriculum (Sen, 2020b). Amare explains how the hidden curriculum in Turkey comes with the assumption that international students should know about Turkish history and culture: You know the lecture might have some local students who might have learned some things in high school.…”
The hidden curriculum, which refers to the ideologies that remain implicit in educational content, is often studied in the context of developed countries with a colonial past where there are efforts to redress the historical injustice of the colonial past. In this paper, we examine the impact of the hidden curriculum on international students in a country with a toxic triangle of diversity. The toxic triangle of diversity describes a context where there is extensive deregulation, voluntarism without responsibilisation of organisations, and absence of supportive organisational discourses for diversity. Most studies of the hidden curriculum have taken place in countries where there are national laws for equality, institutional responsibility to bias‐proof the curriculum, and supportive discourses for diversity. Drawing on a field study with nineteen international students (nine in the field of business studies and ten in other subject fields), we demonstrate how the hidden curriculum remains unattended and how it is legitimised through macro‐, meso‐ and micro‐level interactions that students have. We show that the hidden curriculum serves to silence different forms of exclusion, loneliness and discrimination that international students experience in the context of a toxic triangle of diversity. We suggest ways forward for undoing the damage done through the hidden curriculum in toxic contexts.
“…The hidden curriculum could have toxic outcomes with its design, delivery and implementation to different socio‐demographic groups (Thielsch, 2020). As a country which attempts to internationalise and industrialise education with neoliberal approaches, Turkey may push the students to make corrosive choices between their identities and the neoconservative assumptions of the hidden curriculum (Sen, 2020b). Amare explains how the hidden curriculum in Turkey comes with the assumption that international students should know about Turkish history and culture: You know the lecture might have some local students who might have learned some things in high school.…”
The hidden curriculum, which refers to the ideologies that remain implicit in educational content, is often studied in the context of developed countries with a colonial past where there are efforts to redress the historical injustice of the colonial past. In this paper, we examine the impact of the hidden curriculum on international students in a country with a toxic triangle of diversity. The toxic triangle of diversity describes a context where there is extensive deregulation, voluntarism without responsibilisation of organisations, and absence of supportive organisational discourses for diversity. Most studies of the hidden curriculum have taken place in countries where there are national laws for equality, institutional responsibility to bias‐proof the curriculum, and supportive discourses for diversity. Drawing on a field study with nineteen international students (nine in the field of business studies and ten in other subject fields), we demonstrate how the hidden curriculum remains unattended and how it is legitimised through macro‐, meso‐ and micro‐level interactions that students have. We show that the hidden curriculum serves to silence different forms of exclusion, loneliness and discrimination that international students experience in the context of a toxic triangle of diversity. We suggest ways forward for undoing the damage done through the hidden curriculum in toxic contexts.
“…Uygulanan programların sonuçlarının araştırmacılar tarafından değerlendirilmesi oldukça önemlidir. Ülkeler tarafından hazırlanan programlar bireylerin ihtiyaçları göz önüne alınarak ve birey lehine gelişim göstermelidir (Üstel, 2016;Sen, 2020;Şiraz & Bay, 2020). Araştırmalarda öğretmenlerin ders ile ilgili sıklıkla görüşlerinin alındığı görülmektedir.…”
Türkiye’de İnsan hakları, yurttaşlık ve demokrasi dersi 2013 yılından itibaren ilkokul dördüncü sınıfta haftada iki ders saati olarak sınıf öğretmenleri tarafından okutulan zorunlu bir derstir. Bu araştırmada, ilkokulda İnsan hakları, yurttaşlık ve demokrasi eğitimi alanında yapılan araştırmaları sistematik olarak ayrıntılı incelemek amaçlanmıştır. Bu amaçla 2013-2021 yılları arasında yayınlanmış 11 tez, 38 makale ve 19 bildiri olmak üzere toplam 68 araştırma, bu araştırmanın veri kaynağını oluşturmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden, doküman analizi kullanılmıştır. Veriler, ilk aşamada “İnsan hakları, yurttaşlık ve demokrasi eğitimi araştırmalarını sınıflandırma formu” aracılığıyla betimsel olarak analiz edilmiştir. Derinlemesine analiz yapabilmek için içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; ilkokulda insan hakları, yurttaşlık ve demokrasi eğitimi alanında yapılan araştırmaların konu alanlarına göre öğretim programı inceleme üzerine olduğu belirlenmiştir. Yıllara göre dağılım incelendiğinde en fazla araştırmanın 18 çalışma ile 2018 yılında olduğu sonucuna ulaşılmıştır. En fazla nitel araştırma yöntemi ve doküman inceleme kullanılmıştır. Katılımcı türüne göre sınıf öğretmenleri, veri toplama tekniğine göre yarı yapılandırılmış görüşme, veri analizi tekniğine göre içerik analizinin ön planda olduğu görülmüştür. Ayrıca incelenen araştırmaların çoğunda örneklem tekniğinin belirtilmediği tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre insan hakları, yurttaşlık ve demokrasi eğitimi planlanırken farklı disiplinler ile bütünleştirilmesi ve hızla gelişen dijital dünyaya uyum sağlayacak yöntem ve tekniklerin kullanılması önerilmiştir.
“…Further, key events such as the Gezi Park protests also attributed more active and rights-oriented features to citizenship in Turkey (Bee and Kaya, 2017). Citizenship in Turkey has been shaped, also, by the policies of the Justice and Development Party (AKP), which has been in power for more than twenty years (Yılmaz, 2018;Sen, 2020).…”
Section: Research Problem and Literaturementioning
Bu çalışmada Türkiye’de vatandaşların, liberal-hak eksenli, cumhuriyetçi-aktif, görev odaklı ve eleştirel vatandaşlık normlarına atfettikleri önem karşılaştırılmaktadır. Günümüzde liberal ve demokratik vatandaşlık normları liberal demokrasilerin gücüne ve sürdürebilirliğine işaret etmektedir. Bu çerçevede, Türkiye’de iyi vatandaşlığı tanımlayan değerlerin niteliği üzerine yapılacak bir çalışma, demokrasi tartışmalarına da katkı sağlayacaktır. Bu tartışmanın önemi küresel seviyede yükselişte olan otoriter ve popülist siyaset düşünüldüğünde daha da artmaktadır. Çalışmada, Uluslararası Sosyal Saha Çalışmaları Programı’nın (ISSP) 2014 yılında Türkiye’de vatandaşlık üzerine yaptığı anket çalışmasının verileri kullanılmıştır. Bulgular, karşılaştırılan tüm normların Türkiye’de destek gördüğüne işaret etmektedir. Fakat liberal, hak eksenli vatandaşlık normları ile görev odaklı vatandaşlık normları en yüksek desteği görmektedir. Türkiye’de vatandaşlık literatürü görev odaklı vatandaşlığın hiyerarşik ve pasif özelliklerine vurgu yapmaktadır. Dolayısıyla bulgular literatürdeki bu anlatıyı desteklemektedir. Bulgular, aynı zamanda, özellikle 1990’lardan itibaren Türkiye’de vatandaşlıkta daha liberal, aktif pratiklerle dönüşen ve günümüzde de daralan katılım alanlarına tepkisel bir vatandaşlık anlayışının da güçlendiğine işaret etmektedir. Görev odaklı ve hak eksenli vatandaşlık normlarının eşzamanlı olarak kuvvetle desteklenmesi iki önemli sonuca işaret etmektedir: 1) Türkiye’de hak eksenli vatandaşlık, vatandaşlık görevlerinden bağımsız değildir, 2) vatandaşlık görevlerine verilen değerin yanı sıra Türkiye’de liberal demokrasiyi koruyacak ve güçlendirecek nitelikte liberal ve demokratik vatandaşlık normları mevcuttur.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
