Türkiye’de Sivil-Asker İlişkilerinin Dönüşümünün Sebepleri

Abstract

1999' dan beri Türkiye' de sivil-asker ilişkileri, yapılan birçok anayasal ve kurumsal değişiklikle birlikte dönüşüm yaşamıştır. Sivillerin denetiminden bağımsız ve siyaset üzerinde vesayet ve veto yetkilerine sahip olan silahlı kuvvetler son on beş yılda bu yetkilerinin birçoğunu önemli ölçüde kaybetmiştir. Bu dönüşüm sadece yasal çerçevede yapılan reformlar sonucunda değil aynı zamanda siyasi ve sivil elitlerin, toplumun ve askeri kesimlerin davranışsal ve tutumsal değişimlerinin de bir etkisi olarak ortaya çıkmıştır. NATO'nun sivil-asker ilişkilerindeki dönüşüme etkisi ise dolaylı olarak gerçekleşmiştir. NATO üyeliği çerçevesinde askerler arasında hakim olan ve Türkiye için biçilen Batılılaşma amacı ve bu misyonun reform sürecine duyulan tepkileri azaltması NATO'nun uzun vadeli katkılarındandır. Ayrıca Soğuk Savaş sonrasında tüm NATO üye ülkeleri için değişen uluslararası konjonktür ve bu bağlamda askerin ülke savunmasındaki rolünün farklılaşması da unutulmaması gereken etkilerdendir.

Siber Savaşta Mütekabiliyet

“…Wikileaks Skandalı'nı önemli hâle getiren, saldırının bir kişi tarafından devletler arası gizli platformları hedef almış olmasıdır. Bu gelişme, ABD'nin siber güvenlik stratejilerini yeniden gözden geçirmesine neden olmuştur (Gürsoy, 2013).…”

Competing Roles of the Police and the Army? A Historical Analysis of the Turkish Case

“…Beginning in the 2000s, Turkey has undergone a transformation to end the military tutelage regime. Many scholars studying the civil-military relations in Turkey agree that the country has encountered a paradigmatic shift in the balance of power between civil and military institutions (Aydınlı, 2009;Bardakçı, 2013;Gürsoy, 2013;Aknur, 2013, Waldman & Çalışkan, 2017. Within this context, the military started to lose power and autonomy.…”

“…Although the subject of civil-military relations in Turkey has received considerable attention in the literature(Aknur, 2013;Jenkins, 2007;Karabelias, 2008;Sarıgil, 2011, Gürsoy, 2013, there has been no theoretical or empirical studies on the relationship between the police and the army. 8 There are some exceptions:(Jenkins, 2001, Ergut, 2012.…”